อาเฟย

ทูตได้เข้าพบไท่ชินอ๋อ

นซีเป่ยกับแคว้นหนานหยาง...ทางซีเป่ยจึงขอมอบองค์ชายสามอ้ายหยางให้เป็นพระชายาของไท

ถึงว่า...อีกฝ่

้ ก็ยอมลดตัวเป็นน้อยเพื่อเข้

ีย...เพราะทุกคนจะลงความเห็นเป็นว่า เ

อ๋องก็ต้องดูออกเช่นกัน...จ

มีสีหน้ายิ้

ข้าต้องการจะสนทนากับองค์ชายสามอ้ายหยางตามล

ูงมือหลี่ชิงไปด้วย จากนั้นทั้งสามก็เข้าไปในห้องรับ

พังหรอกหรือ?" องค์ชายสามอ้ายหยางกล่าวถาม พ

องตอบ แล้วย้อนถามว่า "เจ้าสมัครใจเป็นพร

มอ้ายหยางถึงกับสะอึก

นข้าน้อยส

่ชินอ๋องกล่าวด้วยน้ำเสียงเฉื่อย ๆ แต่องค์ชายสามอ้ายหยางน

ี่ยิ่งใหญ่ ทั้งสง่างา

่" ไท่ชินอ๋องเอ่ยแล้วยกมุมปากข้างหนึ่งขึ้น "

าก แต่ไม่เห็นทางชนะเลย สุดท้ายจึงระดมทุกคนที่ติดตามมาด้วยที่รู้วิธีเด

ก้ได้แล

างกระดานหมาก แล้วหยิบเม็ดหมากสีขาวกับสีดำขึ้นมาวางเรียงบนกระดาน พ

หมากกล พอเห็น...เขาก็สะอึกเป็นครั้งที่สาม มันคือหม

ไท่ชินอ๋องเรี

" หลี่ช

นี่ห

กโต๊ะน้ำชามายืนข

กลกระดานนี้อย่างไร?" ไ

มองหลี่ชิงนิดหนึ่ง คิดในใจว่า.

้ากล่าวว่า "ข้าน้อยแก้ไม่ได้ขอรับ เพราะว่าถ้าข้าน้อยเป็นฝ่ายหม

้บอกหรือ?...องค์

"หมากกลกระดานนี้ ไม่ว่าฝ่าย

ิดหมากกลกระดานนี้?" ห

ายหยางเองก็อย

องอำมาตย์จินเหยาคิดค้นขึ้น

รอกหรือ?" องค์ชายสามอ้ายห

ั่วยาม (สองชั่วโมง) จึงแก้หมากกลกระดานนี้ได้" เขาหยุดเ

ากขอ

ิง" ไท่ชินอ๋องหันไปถา

ู้เช่นกันขอรับ"

ิง เจ้าหยิบเม็ดหม

ะไรขอ

มใจเ

บเม็ดหมากสีดำข

กกลกระดานนี้" ไท่ชินอ๋องกล่าว "แต่หมากกลกระดานนี้ไม่มีหนทางให้บุกไปข้างหน้า ดังนั้นจึ

กขอรับ" หลี่ชิงตอบ หลั

ามของหลี่ชิงให้วางเม็ดห

หมากสีขาวกินหม

ับสามารถกินหมา

ลี่ชิงกับองค์ชายสามอ้

่ชินอ๋องเอ่ย แล้วจูงมือหลี

ยางก็เดินตามกลับ

กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง "การที่ซีเป่ยส่งองค

อ้ายหยางหน้