icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ลลิตจะปกป้องหม่าม้าเอง

บทที่ 5 พรุ่งนี้ฉันจะมารับ รอฉันนะ

จำนวนคำ:1905    |    อัปเดตเมื่อ:22/12/2023

่อเห็นสถานที่สองแม่ลูกอาศัยอย

งและเปลเด็กกลางห้องยังมีของสำหรับเด็กอ่อนที่อยู่บนโต๊ะข้างตู้เย็นกลางเก่ากลางใหม่บ

องแบบนี้หมา

คนตัวยักษ์กวาดสายตาไปทั่วห้อง ลออจันทร์ที

ยรู้ความมาก เมื่อกลับจากที่ทำงานลออจันทร์จะปูเสื่อนิ่มไว้กลางห้องและเทบรรดาของเล่นที่

ร์จึงมักสลับทำอาหารกับป้อนนมให้ลูกเป็นบางครั้งเพื่อฝึ

ิกคว่ำคลานไปทั่วเตียงหยิบตุ๊กตาของตนมากอดไว้ ครามจ้องมองการกระทำของลูกอ

พ่อทุกครั้งที่

ตาตัวแล้วตัวเล่าใส่ ลออจันทร์ที่ตอนนี้ง่วนอยู่กับกา

ี้ต่อไปเรื่

แก่ตัวออก เมื่อคิดถึงครอบครัวที

กรับผิดชอบลลิตต่างหาก ตอนนี้คุณครามแต่

บ้านที่เหลือให้เสร็จอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้เป็นการรบ

้เป็นพ่อดึงทึ้งเนคไทราคาแพงจนคนเป็นพ่อแทบหายใจ

ะยอมออกจากห้องไปห

โอเมก้าหนุ่มร้องอย่างตกใจเมื่อเ

รให้แกเล่

..” ดูใกล้จะไ

ูงยังยืนยันว่าตนรับมือกับลูกได้ ลออจันทร์เห็นอย

่ได้ยินคำว่าหม่ำ ๆ ก็ผละมือจา

ๆ” ฮึ่ย ปล่อยเลยนะ

กลับถูกอุ้มจับไปนั่งตักชายหนุ่

้อาละวาดอีกหรอก” เสียงทุ้

บ เดี๋ยวจะเลอะเสื้อเอา” ลออจันทร์เมื่อเห็นว่าคราม

ร ป้อนข้า

หม่าม้ารีบป้อนเ

ามมองดูแม่ป้อนข้าวลูกที่นั่งอยู่ในอ้อมแขนของตนอย่างอ่อนโยน คว

นข้าวที่บดกับกล้วยสุก แม้จะไร้รสช

เร็ว ๆ

าอยู่กลางห้องท่าทางเหมือนเด็กไร้เดียงสาแต่ทว่

ลับไปก่อนเถอะครับ” ลออจ

รับคำแต่กลับไ

ไม่ขยับจึงเรียกอีกครั้ง ร่างสูงโน้มใบหน

ื่อจูบลาเสร็จก็เดินจากไปทิ้งให้

หลัง มืออวบพยายามคืบคลานมาหาแม่ที่หน้

าส อย่ามาลว

องพะรุงพะรังเดินลงมาจากชั้นสองของบ้านด้วยความระมัดระวังแต่ก่

ที่นั่งม้านั่งใต้ต้นไม้ใหญ่ทักท

วุโสก่อนจะหยุดชะงักเมื่อเห็นร่างสูงใส่ช

ีกครับ” เสียงหวานเอ

น็อย มาแต่เ

ทร์ต้องกระชับอ้อมกอดไว้แน่น ครามที่เห็นท่าทางขมวดคิ้วของ

รื่องแต่ยายแจ่มกับตาทดต่างเ

ลิกคิ้วถามเมื่อคนตรงหน้าลืมคำพูดของตนที่บอกไว้ก่อนแย

วไปก่อน หากบอกไปว่าเพราะจูบเมื่อคืนท

่ะ” หม่าม้าอ

อดอยู่หน้าหอพัก สองตายายมองภาพครอบครัวสุขสันต์ตรงหน้า

แต่เมื่อฟังความจริงอีกด้านกลับเป็นว่าลออจันทร์เป็นฝ

อย่าใช้อารมณ์อีกนะพ่อหนุ่ม” ตาทดที่เข้าใจว่า

มากนะครับที่ช่วยลออกับลลิตไว

ัญญาอย่างหนักแน่นก่อนจะมองไปที่ประตูห้องพักที่เปิดออกเผยให้

ะ ตาแก่” ยายแจ่มพูดจบก็หันมายิ้มให้กับคู่ชี

่งโดยสารอยู่นั้นค่อนข้างจะวุ่นวายเมื่อเจ

ังเลยลูก” ลออจันทร์พยายามห้ามปร

แอ่ะ

ี่แนะ แผน

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 ตอนจบเฮงซวย ใครแต่งนิยายเรื่องนี้วะเนี่ย 3 บทที่ 3 ออกไปให้ห่างจากหม่าม้านะ4 บทที่ 4 ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวฉันป้อนลูกเอง5 บทที่ 5 พรุ่งนี้ฉันจะมารับ รอฉันนะ6 บทที่ 6 ใครมันกล้านินทาลลิตคนนี้ฟะ7 บทที่ 7 ไปไหนกันเหรอ8 บทที่ 8 เกิดอะไรขึ้น 9 บทที่ 9 ลูกชายของผม คุณแน่ใจเหรอ10 บทที่ 10 เด็กคนนี้น่ะเหรอ หลานชายของฉัน11 บทที่ 11 เรียกคุณแม่เถอะ12 บทที่ 12 หม่าม้า ฮึก หม่าม้าอยู่ไหน 13 บทที่ 13 ปา ปา14 บทที่ 14 ปู ปู15 บทที่ 15 เจ้าพ่อโง่ ลงทุนขนาดนี้เลยเรอะ16 บทที่ 16 แม่ลูกนอนเหมือนกันไม่มีผิด17 บทที่ 17 ลลิตคิดถึงพ่อไหมครับ18 บทที่ 18 ลูกหลับแล้วนะครับ19 บทที่ 19 ลลิตรักคุณย่า คุณย่าตามใจลลิต20 บทที่ 20 อ๊าาาา คุณไดโนเสาร์นี่นา21 บทที่ 21 เฮ้อ ถ้าลออยอมมีลูกอีกสักคนก็คงดี22 บทที่ 22 น้องแทน กลับบ้านได้แล้วครับ23 บทที่ 23 เราสี่ขวบแล้ว นายอายุเท่าไหร่24 บทที่ 24 หม่าม้าอย่าพึ่งเป็นอะไรนะครับ25 บทที่ 25 หม่าม้าหน้าแดงทำไมอ่ะ26 บทที่ 26 จุ๊บ พี่ชายไปโยงเยียนก่อนนะ27 บทที่ 27 นายไง เด็กนิสัยเสีย28 บทที่ 28 หนูขอบของขวัญชิ้นนี้ไหมครับ29 บทที่ 29 นี่ สำหรับที่เธอกล้ามารังแกลูกชายฉัน30 บทที่ 30 หม่าม้าจะคลอดแย้วเหยอ31 บทที่ 31 อย่ากินเลอะสิ32 บทที่ 32 ลลิตเองเหรอลูก ว่าไงครับคนเก่ง33 บทที่ 33 พี่ครามปิดปังเรื่องอะไรอยู่นะ34 บทที่ 34 แงงงง แม่จ๋าพี่ชายรังแกหนู35 บทที่ 35 แต่ฉันเคยเป็นเมียคุณเหมือนกันนะคะ36 บทที่ 36 นี่เล่นพ่อแม่ลูกกันอยู่เหรอ37 บทที่ 37 ว่าที่ลูกสะใภ้38 บทที่ 38 ป้าดาหวันช่วยด้วยฮะ39 บทที่ 39 จะให้ใครรู้ว่าพ่อของอัยวาคือคนนั้นไม่ได้ ไม่งั้นหล่อนจบเห่แน่40 บทที่ 40 เราติดค้างพวกเขานะครับ41 บทที่ 41 ป๋มคับ ป๋มเอง42 บทที่ 42 ลลิตต้องโดนจิ้มก้นอีกแล้วเหรอเนี่ย43 บทที่ 43 ทำไมหัวใจเต้นเร็วแบบนี้44 บทที่ 44 ตกลงเป็นแฟนพี่นะครับ45 บทที่ 45 งื้อ ป๊ะป๋าลลิตอยากกลับบ้านแล้ว46 บทที่ 46 ราฟล์ ปล่อยแขนอัยนะ47 บทที่ 47 อย่าบอกนะว่าพี่แทนหึงลลิต48 บทที่ 48 ฉันอยากรู้ว่าพ่อของฉันเป็นใคร49 บทที่ 49 หวังว่าคงไม่มีเรื่องอะไรอีกแล้วนะ50 บทที่ 50 ลลิตนะลลิต เดี๋ยวนี้ให้น้องสาวตัวเองมาแทนแล้วเรอะ51 บทที่ 51 เราสองคนแต่งงานกันเถอะ52 บทที่ 52 ลูกเพิ่งสิบแปดเองน53 บทที่ 53 นี่นายคิดว่าพี่จ๋าจะยอมให้นายกดจริง ๆ เหรอเนี่ย54 บทที่ 54 หวังว่าแทมมาลีนจะพูดหลอกให้เขากลัวเฉย ๆ นะ