7Leaders จ้างฟรีแลนซ์ให้ได้รัก เล่มที่ 1 ของซีรี่ย์

สเข้าใกล้ตลอดเวลาเป็นแบบนี้มาหลายวัน วันนี้ผมเลยนิ่งไว้ก่อน อีกอย่างก็มีเคสใหญ่เข้ามาด้วย ผมประชุมกับหมอพยาบาลท

มอก่อนตัดสินใจผ่าตัดให้ลูกสาวน่

ผมพยักหน้ารับเบาๆ เดิน

ผ่าตัดสำเร็จ ผมเชื่อในทุกคนรวมถึงคนไข้ด้วยผมถึงได้ตัดสินใ

ไหว้สวัสดีทักทายก่อน ทั้งสองยกมือรับไหว้จากผม ผมอธิบายเกี่ยวกับโรคที่คนไข้เป็นและความเสี่ยงที่ต้องยอมรับให้ได้ ทั้งคู่ก

เก้าอี้หน้าแผนก ผมก้มหัวให้เล็กน้อยไม่คาดคั้นเพราะเข้าใจดี บางคนไม่สามารถยอมรั

าลูกสาวที่ห้องพักผู้ป

ีจัง” เสียงเด็กผู้หญิงหัวเราะร่าเริงดังออกมานอกห้อง

ียงผู้หญิงที่คุ้นหูพูดกับคนไข้ในห้อง ผมมองเข้าไปในห้องด้วยความสงส

้างกับภาพที่เห็นหัวใจเต้นแรงขึ้นมาดื้อๆ ความรู้สึกที่บอกไม่ถูก

งานมั้ยคะ? หนูอยากลองใส่มากเลยต้องสวยมา

เลยจะใส่ชุดแต่งงานได้ไง” แอร์ยิ้มใจดี

ีแฟนเป็นเจ้าชายด้วยนะ เพราะเจ้าชายจะปกป้องห

เพราะหนูเป็นเจ้าหญิงที่สวยน่ารักมา

เนี่ย” คนไข้หัวเราะสนุก ทั้

ารู้ใจกัน ผมรู้สึกถึงความกล้าหาญจ

้ลูกสาวเราด้วยนะคะ”

ับ” ผมตอบด้วยความมั่นใจแ

งใจและความกล้าหาญให้กับคนอื่น ทั้งคนไ

าวหลายวันไม่กลับคอนโด เพื่อหาวิธีผ่าตัดได้ปลอดภัยที่สุด ผมทุ่มเทเพราะเป็นงานที่รักแ

ด้ฝึกมือผ่าตัดด้วย ผมนอนที่โรงพยาบาลมาสามสี่คืนแล้ว

ยคะ?” พยาบาลหน้าแผนกทักผมขณะ

ยังไม่กลับน

หมอขยันจังเลยนะคะ

ครับ” ผมก้มหัวเบาๆ ก่

ถ้าไม่ได้ดื่มกาแฟคงหลับยาวได้เป็นวันแน่ ช่วงนี้ยังนอนไม่ได้ต้องทุ่

รับ” เสียงผู้ชายทักแอร์หน้

อร์ตอบเ

ผมเป็นแพทย์ทรวงอกรู้ว่าหัวใจแบบไหนเต้นปกติหรือผิดปกติ แต่หั

ดินออกจากร้านกาแฟผมถึงรู้สึกตัว อ

งผ่

ทุกคนตื่นเต้นกับเคสนี้มากผมเช่นกัน แต่ตอนนี้พวกเราต้องเข้ม

นไข้ ทุกคนทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีที่สุด ต่างคนต่างมีหน้าที่ที่สำคัญต่างกัน

บอกพยาบา

ค

ั่น”

รั

กติมั้ย

ติค

๊อซ”

ยบร้

างถอนหายใจโล่ง ทุกคนในห

อการเย็บเข้าให้เหมือนเดิม ผมตั้งใจและใจเย็นก

มง ผ่าตั

ปิดได้ครบ ทุกคนยิ้มอ่อนหมดแรงด้

ทั้งสองกอดกันร้องไห้ดีใจที่ผลออกมาดี ผมยิ้มเ

ก็บอุปกรณ์ให้หน่อยค่า” พยาบาลกำลังใส่เครื

แล้วเดินไปทาง

ินตามแอร์ไปอย่างรวดเร็ว แอร์เข้าไปในห้องเก็บอุปกรณ์โดยเปิดประตูทิ้งไว้ ผมเดินตา

มพูดพร้อมเดินเข

ดแน่นกว่าเดิมหัวใจเต้นรัวแรงจนได้ยินเต็มสองหู ไม่รู้ว่า

กผมออกแต่แรงที่เหลือน้อยขนาด

ใจไม่ออก” แอร์บ่น ผมกระชับ

ียงอ่อนล้า แอร์ถอนหายใจมือดันไหล่ผมออก

” แอร์มองหน้าผมนิ่ง เหมือนเห็นตัวเ

มแพ้ ยอมแพ้ข้ออ้างเค้าแหละ แอร์ก้มเก็บเข็มฉีดยาและหยิบเพิ่มจาก

ของผมเผลอยิ้มกับตัวเองนึกถึงตอนได้กอดแอร์ขึ้นมา ตัวนุ่มนิ่มหอมละมุนไปหมด นี่ไงวนกลับมาคิดอีกจนได้ ผม

ะตูห้องผ

จังที่ยังไม่ก

มายมีอะไรรึเปล่า?

ะ? ไปกินข้าวกันนะคะ” เ

ว่า...พี่มีนัดแล้ว” ผมอ้

รคะ?” น้องมายทำหน

ล้วด้วย พี่ขอตัวเลยนะครับเดี๋ยวไปสาย” ผมรีบ

ลอกมาย คิดว่ามายไม่รู้เหรอคะ?” น้องมายเดินม

ชื่อแอร์เสียงด

์เตอร์แผนกมองมาทางผม ผมถอน

่จริงๆ” ผมพูดกับน้องมายจบเข้าไปดึงแขนแอร์จากเคาน์เตอร์และไป