icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

7Leaders เกมรักปิดฉากนายคาสโนว่า เล่มที่ 3 ของซีรี่ย์

บทที่ 7 ตอนที่ 6 แผนการไม่ใช่เกม

จำนวนคำ:3981    |    อัปเดตเมื่อ:21/12/2023

มกั

มไม่เข้าใจอะไรเลย เหมือนกับว่า มิรินที่ผมเห็นในตอนนี้ไม่ใช่ตัวตนจริง ๆ

ก ๆ

มเหลือบมองนาฬิกาเพื่อหาเหตุผลไว้ใช้ต่อว่าบุคค

งมีธุระอะไรถึงมาหากูดึกขนาดนี้ ทำไมไม่รีบนอนฮะ?” ผมเริ่มรู้คำตอบเองเมื่อ

มอสค

ยไม่ฟังเสียงออดอ้อนออเซาะ

ต่ไม่ว่ามันจะต่อรองให้ตายยังไงผมก็ไม่ยอมให้มันนอนด้วยเด็ดขาด! “จะน

่ในขณะจ้องหน้าไอ้น

กระแทกใส่หน้าม

ห้พี่น้องคนใกล้ตัวเข้าห้องได้ แต่ถึงผมจะหวงก็ให้เข้าบ้างบางครั้งที่มีเรื่องจำเป็น แต่ว่า ยังมียิ่ง

ดึ

ะเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือข้างเตียง แล้วจากน

!!] : ได้รับข้อความ

ด้ข้อความลักษณะนี้มาก่อนเลยจริง ๆ แต่อีกความคิดห

ิน คนพวกนั้นไม่รู้จักผมซะแล้ว เล่นกันท่ากันแบบนี้คิดเหรอว่าผมจะยอมถอยง่าย ๆ อีกอย่าง ผมคิดว่าที่มิรินพูดวันนี้ก็ถูก ‘ไม่มีประโยชน์

ามสำเร็จถึงเบอ

ทยาลั

่อใช้เวลาเตรียมตัวก่อนมามอ เตรียมตัวทำไม

ครื่องเล่นไปด้วยและพร้อมใจกันจ้องผมไปด้วย ส่วนผมที่โดนจ้องก็คงได้แต่ปล่อยให้จ้อง เพราะผมอาจจะหน้าหล่อหุ่นดีเกินหน

่าฝูงแอนตี้เข้ามาที่นี่ และไม่ลังเลที่จะเดินเข้าไป

ข้างเดียวเพื่อเพิ่มความสะดวกให้มิรินได้มองหน้าผมถนัดมากขึ้น แต่เหตุผลอะไรก็ช่างเถอะนะ เพราะไม่แน่ว่าผม

ดนั้นที่กำลังจะไหลลงไ

ทนที่จะทักทายผมสักนิดสักหน่อยตามมารยาทที่ควรจะเป็น เปล่าเลยครับ ผู้ห

ทำการใหญ่ทุ

กับความเย็นชา ก่อนจะเดินไปยืนต่อหน้ามิรินที่กำลังดื่มน้ำโดยไม่รู้สึกรู้สา

ตรียมตัวมารับมือกับมันอยู่แล้ว มาว่าด้วยเรื

ได้นะ ไม่จำเป็นต้

น้า (ใจเย็นรอบที่สอง) “ปากร้าย ๆ ของเธอน่ะ เก็บไว

ดงสดช่อใหญ่ให้มิรินตามแผนที่กำหนดไว้กับตัวเอง แม

รือไม่ก็ดอกสีเหลือง ๆ สิ” มิรินพูดด้วยสีหน้าท่

ต้องมาเจอกับอะไรแบบน

มายถึงดอกดาว

อ ๆ ใช่ล

บ้หวยรึยังไงกัน ถึงอยากได้ของเซ่นไหว้แบบ

ืนกอดอก “เปล่า ฉันเป็นเทพน่ะ เล่นบาสเก่งร

จ้าตัวจะหยิบกระเป๋าแล้วเดินหนีผมไป ปล่อยให้ผมยืนอึ้งกั

ไอ้ฝรั

ออกจากฟิตเนสไปเรียบร้อยแล้ว ผมจึงสละเวลาหันกลับไปมองยังต้นเสีย

ึงที่นี่ อยากเจ็บตัวหรือไงถ

รมณ์เสียที่แผนพังไม่เป็นท่า เท่ากับว่า ผมยังทำแผนการไม่สำเร็จสักขั้น แ

ยังไงละวะ!” เสียงเข้มของคนยืนอยู่หน้าสุดพูดเชิงข่ม

ชายคนเดิมพูดดักผมที่กำลังจะเ

อดีงานเยอะว่ะ อีกอย่างช่วงนี้กูอาจจะยุ่งกับการไปออกเดตด้วยสิ ยังไงก็นัดให้ถูกวันแล้วกัน” พูดจา

สุด” ผมยักคิ้วทิ้งท้ายและเดินออกจากตรงนั้นม

่งปลอม มึงหมา

าก่อนส

หกเหร

กไม้จากมันมาทำไ

่ต่างกับถูกพวกผู้หญิงรุ่นน้องในคณะกรี๊ดกร๊าด แต่พอคิดแบบนี้ก็เริ่มสบาย

อลคณะวิทยาศ

ๆ ๆ!!!

สที่คล้ายกับว่ามันตั้งใจเคลื่อนที่มาทางผม ผมรีบคว้าลูกบาสเกตบอลไว้และทุ่มมันกระทบพื้นระหว่

เวณใกล้ขอบสนาม คงตั้งใจจะวิ่งมาคว้าลูก

รินจึงเดินเข้ามาขอลูกบาสเกตบอลคืนจากผมเอง ตามหลักก็ควรเป็

ตัว เพื่อยื้อเวลาให้เสียไปเล่น ๆ ถ้าเป็นเรื่องของมิรินผมยอมสละเวลามีค

นะ” มิรินพูดด้วยท่าทางเหมือนเคย แต่ครั้

นนี้ ไม่น่าเชื่อว่าผมจะรู้สึกดีได้เพราะคำพูดร้าย ๆ ของมิริน มันทำ

งมากนัก

างชัดเจนว่ากำลังโมโหอยู่จริงๆ แต่เรื่องที่ทำให้มิริน

ญ่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่? และผมมั่นใจว่าไม่ใช่เพรา

ม่สนใจลูกบาสและการแข่งขันอีก เพื่อนที่รออยู่ในสนามต้องเดินมาเอาลูกบาสจากผมเอง ส่ว

บพี่อาชิมาอ

องนี้ไม่ได้หรอก ขนาดน้ำค้างเ

ื่องอะไรอี

หน้าเครียดมาเลย แต่ไม่กล้าถ

ัน แต่ก็คงไม่พ้นเรื่องผู้หญิงอื่นหรอ

ยินครบถ้วนทุกคำ ช่วยคลี่คลายข้อสงสัยให้ผมได้มากเลยทีเดียว ที่แท้ก็เป็นเพราะรุ

ีกลับบ้านกันหมด และท้องฟ้าเปลี่ยนสีเป็นมืดค่ำ แต่โชคดีที่สนามตรงนั้นมีแสงแฟลชสว่างจ้าส่องทางให้ผมอยู่ เวลาผ่านมานานกว่าจะได้ส

ที่ฟิตเนส ผมก็เดินหาทั่วตึกคณะวิทย์กีฬาและโรงอาหาร สถานที่ที่คิดว่าจะเจอมิรินแต่ก็ไม่เจอ จนสุดท้ายจบ

ยากเหมือนก

้าใจแล้วไม่ใ

หวะการหายใจให้เบาบางที่สุด คล้ายกับกลัวจะโดนจ

ถึงในตอนนี้กลับมาโผล่กลางอากาศบริเวณใต้

ือนที่เคยชอบทำ ทำไมต้องพามาเดินเปิดเผยเ

งไห้ อย่า

อนนะรู้ตัวไหม? ถ้าคุยกันไม่

ผมรู้ดีว่ามันเลวและรู้อีกด้วยว่ามันเลวเร

ิงเดินควงทั่วมหาว

่ไม่ให้พี่พาขึ้นคอนโด ไม่ได้ขอแบบ

อส [ขบฟันแน่น] อย่า

่ว

ฉันเห็น [สะอื้น] แต่น

องไห้ขนาดน

วนี้! มันน่ารำคาญที่เ

ันให้หลังติดผนัง หลังจากทนฟังคำพูดของมันต่อไปไม่ไหว ผมก็เดินเข้ามาในซอกตึก

ดิ้นพล่านของมันต้านกำลังของผมไม่ได้ ต่อให้ตอ

! มึงอย่ามาเสื

นี่ย” ผมพูดน้ำเสียงปกติแต่แววตาและอาร

็นใบหน้าเปื้อนน้ำตาของมิรินที่มองมาด้วยสีห

นยะเยือก ไอ้อาชิรู้ดีว่ากำลังของมันสู้ผมไม่ได้ เพราะเคยวัดตัวต่อตัวกันมาแล้ว เรื่อ

่อา

ใจของมิรินที่เมื่อกี้ถูกไอ้อาชิปฏิเสธโดยการปัดมือทิ้ง คงเ

ล้วยังกล้ามาโวยวายอีกน

ับสภาพเน่าผุเกินเยียวยาของมัน กล้ามากที่คิดเรื่องแบบนี้ทั้งที่

ย่าเข้าใจฉันผิด

่าจะจีบมิรินอยู่พอดี” ผมหันมองหน้ามิร

องใบหน้าเปื้อนน้ำตาพลางสบตาสีน้ำตาลเข้มคู่สวยนั้นอ

่เข้าใจสิ่งที่ผมบอกไปเมื่อสักครู

งเล็กให้เงยหน้ามองผมชัด ๆ มิรินมองตาผมด้วยแววต

ะต่อไปนี้ เธอคือผู้

ีปากอวบอิ่มของมิรินอย่างถือว

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 แนะนำตัวละคร 2 บทที่ 2 ตอนที่ 1 ชีวิตดี ๆ ที่ไม่ลงตัว 3 บทที่ 3 ตอนที่ 2 คลายข้อสงสัย4 บทที่ 4 ตอนที่ 3 คำท้า5 บทที่ 5 ตอนที่ 4 ความพ่ายแพ้ที่สวยงาม6 บทที่ 6 ตอนที่ 5 เรื่องราวของมิริน7 บทที่ 7 ตอนที่ 6 แผนการไม่ใช่เกม 8 บทที่ 8 ตอนที่ 7 ว่าที่ศัตรูหัวใจ9 บทที่ 9 ตอนที่ 8 หยุดเรื่องนี้ไม่ได้10 บทที่ 10 ตอนที่ 9 ราคาของความช่วยเหลือ11 บทที่ 11 ตอนที่ 10 เกมจีบ12 บทที่ 12 ตอนที่ 11 เดตแรก13 บทที่ 13 ตอนที่ 12 สภาพของความรู้สึกแปรปรวน14 บทที่ 14 ตอนที่ 13 ประกาศเปิดตัว15 บทที่ 15 ตอนที่ 14 สถานะยอมเป็นเครื่องมือ16 บทที่ 16 ตอนที่ 15 ช่วงเวลาที่รอคอย17 บทที่ 17 ตอนที่ 16 ความรู้สึกแปลกไปจนชัดเจน 18 บทที่ 18 ตอนที่ 17 น่าแปลกใจขึ้นเรื่อย ๆ19 บทที่ 19 ตอนที่ 18 โกหก20 บทที่ 20 ตอนที่ 19 หมดเวลาลงของลำดับที่…21 บทที่ 21 ตอนที่ 20 ความลับที่ว่า22 บทที่ 22 ตอนที่ 21 คำตอบซ้อนทับความย้อนแย้ง23 บทที่ 23 ตอนที่ 22 แลกกลับมาด้วยการชดใช้24 บทที่ 24 ตอนที่ 23 ผู้ชนะตัวจริง 25 บทที่ 25 ตอนที่ 24 อีกมุมที่อยู่เบื้องหลัง26 บทที่ 26 ตอนที่ 25 เรื่องเดียวที่ใจตรงกัน27 บทที่ 27 ตอนที่ 26 ไม่ทันตั้งตัวเตรียมใจ28 บทที่ 28 ตอนที่ 27 ความกลัวในใจที่เปิดเผยผ่านความนิ่งเงียบ29 บทที่ 29 ตอนที่ 28 เป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต30 บทที่ 30 ตอนที่ 29 เหตุผลของสองเรา ~จบ~31 บทที่ 31 ตอนพิเศษ1 ห้องแดงฮาโลวีน32 บทที่ 32 ตอนพิเศษ2 โมนาลิซ่ากลายสภาพเป็นคนจริง ๆ