คุณชายลูกข้าเรียกท่านว่าแม่

ารองนั้นต้องได้นั่งเคียงข้างบนบัลลังค์ขององค์ไท่จื่อ แม้แต่งตั้งมิแต่งตั้ง อนาคตนั้นก็ย่อมเป็นของนางเป็นแน่แล้ว บางทีองค์ไท่จื่อผู้นั้นอาจจะทรงยั

เตี้ยมก่อนที่จะดื่มสุราย้อมใจในความเดียวดายของนางบ้าง นางเดินลงมาพร้อมองครักษ์ห้า

นัก เด็กอายุเพียงเท่านี้กลั

ขับรถม้าตกตายอนาถนอนกันเกลื่อนไปทั่ว มือปราบจึงออกมาตรวจค้นไปรอบเมืองหลวงและสั่งปิดประตูเมืองก่อนจะพบร่างๆหนึ่งในตรอกนอนจมกองเลือ

น หมู่ช

ม่เจ้า ข้าเป็นบ

็กน้อยกอดนางจนแน่นและมิยอมปล่อยออกเลยแม้คราหนึ่งเช่นนี้นางจึงต้องนำเด็กน้อยนั้นไปที่จวนสกุลมู่ และให้นอนลงในห้องเดียวกันอย่างหลีกเลี่ยงมิได้ในราตรีหนึ่ง ทั้งรา

ชื่อตอน

ือเหงื่อแตกออกมาเบาๆ ในยามแรกนึกว่าจะมีอันใดเกิดขึ้นกับจวนของตนแล้ว แต่ทว่ายามพบกับทหาร

ต้าเจียงจ

เลียนท่าทางของพี่ชายตนในทันใด ยก

ยเถิดทุ

่าท่านแม่ทัพหลวงมาถึงจวนของข้า แม่ทัพน้อยๆ

ๆก็วิ่งร้องไห้ออกมาพลัน เสี

ู่ชิน ฮือ

งดงามล่มเมืองก็ตามเถิด แต่ทว่าที่งามกว่านั้นย่อมคือคุณหนูมู่หลิงซือเป็นแน่แล้ว แม่ทัพหลวงเหงื่อแตกออกมาในฤดูหนาวหน้าตาบิดเบี้ยวนักในยามนี้ มิรู้ว่าตนเองจะนำองค์ชายน้อยๆกลับไปที่วังหลวงได้เช่นใด ในยามที่

งสายตากลับไปและพยักหน้าส่งสายตามาทางเด็กน้อยในทันใด แม่ทัพหลวงสกุลฉางทำดวงตาอย่างวิงวอนส่งกล

นเองยังมิมีกำหนดกลับชายแดนในยามนี้ มิสู้ว่าช่วยข้านั้นนำเสด็จองค์ชายน้อยกลับไปที่วังหลวงไปก่อน เพื่อเข้าเฝ

งามล้ำเลิศ เอ่ยเสียงหวานอุ้มเด็กไปก็คงงดงามอยู่มิน้อยในสายตาของผู้คน นางคงได้เป็นโพธิสัตย์พั

ารดามันเถิด โอ๊ย เจ้าแม่ทัพหลวงจอมเอาเปรียบ งานของผู้อื่นกลับเป็นนางต้องปรากฎกาย

น้าตาดั่งกลืนยาขมลงลำคอ ก่อนจะตัดสินใจลูบหลั

นักหากต้องเข้าวังหลวงทั้งที่มีกลิ่นอบอวลเฉกเช่นนี้ องค์ชายน้อยปล่อยกระหม่อมก่อนดีหรือไม่ เราแยกกันไปอาบน้ำ แล้วกระหม่อมจ

นใดและหน้าแดงขึ้นมาเบาๆ

ีกทั้งยังจะอาบน้ำตอนเช้าอย่างมิดื้อดึงเ