NightZ [II] DANGER ZENIOR
rrrr
ออ ค่
้ามืดด้วยสภาพที่ไม่ค่อยพร้อมเท่าไหร่ เอาจริงม้าน่าจะลืม
ัดสำคัญของม้
่ไป เอาจริงๆ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกด้วยนะที่ม้าโทรถามฉันเรื่อ
็ม้าจองตั๋วเครื่อง
ปสิงคโปร์วีคหนึ่งทั้งที่เป็นเวลาที่ควรเข้าเรีย
ก มาแค่แป
ห้ ก็นะ.. ม้าก็เป็นแบบนี้ทุกที แล้
ปทำไมอ่ะ” ฉันพยุงตัวเองขึ้นมานั่งเอียงไปเอียง
อกันพรุ่งนี้น๊า ม
่า
ิ๊
้อมไปเรียนเพราะตาเริ่มสว่างขึ้นมาแล้วน่ะสิ จะข่มตาหลับก็คงหลับไม่ลงแล้วล่ะ นี่ถ้าม้าไม่โท
าสเร
ามฉันที่กำลังนอนฟุบอยู่ที่โต๊ะเลค
ช่ไงว่าจะบินไปส
็นไอ้นิลมันเงียบๆ ไป ฉันเลยเงยห
่ได้
องไง แต่เมื่อวานที่เปิดเทอมวันแรกไอ้นิลมันก็ไปน
ู้ไปเจอกันยังไงแต่หนึ่งในตัวอันตรายของ Nightshade เชียวนะนั่น! แต่จะให้อยู่เป็นเพื่อนมัน ไม่ไปตามนัดม้าก
นตอบกลับมา ทั้งที่ดูจากท่าทางแล้วมีเปอร
(- -)
ื่อนตัวแสบของฉันจะอยู่รอดปลอดภัยมั้ย ดูมีเป้าหมายแน่วแน่ว่าจะไป
ING
ิดถึงจังเ
บม้าเอาไว้ และพอฉันเหยียบแผ่นดินสิงคโปร์ปุ๊บ ม้าท
คะ” ฉันแซวออกไปจนเฮียลุคกับคุณป้า
ดีค่ะ
จ
ณป้าลีน่าเพื่อนของม้าทันที แล้วคุณป้
คิดถึงจ
ึ่
้าไปกอดเฮียลุคทันที เขาเองที่ตั้งรับ
ุ
ลยนะยัยจอ
รอก ที่จริงเขาเป็นลูกชายของคุณป้าลีน่าเพื่อนสนิทม้าที่เล่นกันมาตั้งแต่เด็กๆ น่ะ เพราะงั้นเราเลยค่อนข้างสนิทกัน เมื่อก่อนเฮียก็อยู่ไทยนะ เพิ่งย้ายมาเรีย
อกินกาแฟสักแ
ี ส่วนม้ากับคุณป้าลีน่าก็ไม่พ้นเดินจั
ยไม่มาเจต้
ียวก็หนีไปช้อปปิ้งซะละ เอ้อ.. ปกติฉันมักจะแทนตัวเองว่า ‘เจ’
งาจริงๆ แล้วล่ะเพ
วเอามือมายีหัวฉันก่อนจะเดินแยกออกไปทิ้งให้ฉันยืน
can I get you?” (สวั
นจากหน้าเคาน์เตอร์ ฉันเลยยื
cchiato, please?” (ขอคาราเม
ารคิดเงินให้เสร็จสรรพ ฉันเองหยิบกระเป
s at the table. Thank you very much.” (เงินทอนของคุณค่ะ ส่ว
ou.” (ขอ
นมานั่งรออยู่ที่โต๊ะๆ หนึ่งซึ่
ว่างที่กำลังเดินถือแก้วกาแฟกลับไปที่โต๊ะก็ดันมีเด็กผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาชนฉันเ
าา
_
ด็กคนนั้นทันทีแต่เด็กนั่นก็หายไปแล้ว ฉันเลยหันกลับมาที่โต๊ะเ
ened?” (เก
บ! ซ
ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาก้มหน้าจับโน๊ตบุ๊คบนโต๊ะอย่างรีบร้อน และหยิบแก้วกาแ
n your laptop” (ฉันขอโทษจริงๆ ค
ม
องการจะช่วย ก่อนจะเงยหน้ามองผู้ชายร่างสูงตรงหน้าแล้วอึ้งไปจนเ
ึ่
นพี่ รันเ
มันรุ่นพี่รันเวย์ตัวจริงเสียงจริง กรี๊ดดด! ฉันเจอเขาแล้ว! ใช่เขาแน่นอนอ่ะฉันจำได้ >////< แล้วพ
่มซ
ิเหตุ พอดีมีเด็กว
แก้วกาแฟนั้นขึ้นมาอีก ก่อนที่ฉันจะก้มหน้าลงนิดหน่อยอย่างรู้สึก... โอ๊ยยย >_< ตื่นเต้นที่ได้เจอตัว
ี๋ยวฉันซื้อเครื่องใ
ี่ในใจมันกล้าๆ กลัวๆ พร้อมกับค่อยๆ
..
ึ่
ให้คว่ำอยู่บนโน๊ตบุ๊คอย่างนั้น ก่อนที่จะทิ้งตัวลงนั่งด้วยท่าทางเฉยๆ และหย
รุ่นพ
นเลยเอ่ยปากเรียกเขา
ำหัวอีกน
์ตอบกลับมาด้วยท่าทาง
ค
งลงค
องมาที่เราอยู่จริงๆ ฉันเลยพยักหน้าช้าๆ แล้วนั่งลงตรงข้ามกับเขาที่กำ
้อมาคืนที่ ม.”
็อคอยู่เว้ยยย =[]= นี่รุ่นพี่รันเวย์!!! รุ่นพี่ตัวเป็นๆ เลยที่นั่งอยู่ตรงหน้าฉันเนี่ย รุ่นพี่ที่ฉันมีรูปเขาอยู่เต
้วรุ่นของ
กถามออกไป แต่เขาก็ตัดบทตอบกลับ
ไรก็ซ
้ยินแบบนั้นฉันเลยพ
ึ่
ได้กา
ยลุคที่เพิ่งกลับจากห้องน้ำก็เดินเข้ามากอดคอฉันถามหากาแ
ืด
ันทีเลยเหมือนกัน แล้วเขาก็ไม่ได้สนใจจะหันกลับมามองทั้งฉันและซากโน๊ตบุ๊คที่วางอยู่บนโต๊ะเลยด้
_-
น่อยน่ะค่ะ แต
ดำสนิทที่ค่อยๆ เดินออกไปแล้วเผลอยิ้มบางๆ อ