ร้ายเริ่มรัก

นท์

ไม่เอาใครพ่อส่งใครมาดูแลผมผมก็ไล่กลับไปหมดในเมื่อไม่อยากให้ผมอยู่ขวางหูขวางตาก็ไม่ต้องมาสนใจว่าผมจะอยู่ได้ไหมคนเดียวในประเทศที่ผมไม่คุ้นเคย ตอนแรกผมก็เหงามากแม้จะมีเพื่อ

ตรวจดีเอ็นเอโดยหลอกว่าจะไปบริจาคเลือดโดยไม่ให้ผู้หญิงสารเลวคนนั้นรู้ ไม่นานผลตรวจดีเอ็นเอก็ออกมาว่าท่านกับเด็กนั่นไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันเลยไม่ได้เป็นพ่อลูกกัน พอพ่อผมรู้ความจริงท่านก็โกรธและโมโหไปขอเลิกกับผู้หญิงคนนั้นทันที แต่ผู้หญิงสาระเลวนั่นไม่ยอมไปแต่โดยดีกลับมาขู่เอาเงินจากพ่อขอผมซึ่งพ่อของผมก็ยอมให้เพื่อตัดปัญหา ซึ่งระหว่างทางไปอำเภอเพื่อหย่าพ่อผมกับผู้หญิงคนนั้นทะเลาะกันซึ่งเรื่องที่ทะเลาะก็คือเรื่องเงินนั่นแล่ะเพราะพ่อผมจะเปลี่ยนพินัยกรรมทั้งหมดโดยจะยกทุกอย่างให้เป็นของผมเพียงคนเดียวเด็กนั่นจะไม่ได้อะไรเลยปานวาดก็เลยโกรธและทะเลาะกันและได้มีการแย่งพวงมาลัยกันจนทำให้รถเกิดอุบัติเหตุและเสียชีวิตทั้งคู่ นั่นก็เท่ากับว่

ัดเลยใช่ไหมครับ"

ผมตอบ

ต่อม

รถซึ่งที่ศาลามีแขกเหรื่อมากหน้าหลายตาที่มางานศพพ่อของผมซึ่งก็ไม่แปลกหรอกเ

มองหาใคร

ลุงทนายไปแบบนั้นเพราะผมยังไม่ได้

นูปิ่นไม่โกรธไม่เกลียดเธอเหมือนแต่

ั้นล่ะครับ" ผมถามกลับไปแต่สายตาก็ยังคอยสอ

่องอะไรที่คุณปานวาดทำเลย

่รู้ เด็กนั่นอาจจะร

ณนน

เด็กนั่นเลย และที่ผมกลับมาที่นี่ผมก็จะกลับ

หนูปิ่นเลยนะครับเธอเป็นเด็กดีมากแล

งไงแต่พอท่านรู้ท่านก็ไล่สองแม่ล

ครับแต

ามคิดอะไรทั้งนั้น เข้าใจตามนี้ด้วยนะครับ" พูดจบประโยค

อเปล่าคะ" ผมหันไปมองหน้า

" ผมถามแกกลับไปเพราะผมก็พอจะจำคนเก่

นเมืองนอกตั้งหลายปีไม่กลับมาเยี่ยมบ้านบ้างเลยนะคะรู้มั้ยว่าป้าคิดถึง ฮืออ ฮืออออ" ป้าจิตแกกอดผมทั้งน้ำตาผมก็กอ

หลายปีกลับมาคราวนี้เป

บมาคราวนี้หล่อมากด้วยหล่อเหมือนพระเอกซีรี่ย์เลย

านกับคุณปานวาดก่อนนะค

่อผมคนเดียวคน

ีเหร

หว้แค่พ่อคนเดียวก็

เข้าไปด้านในจนกระทั่งมายืนอยู่ตรงหน้าโลงศพสองโลงที่วางข้างก

่งพับเพียบอยู่ส่วนอีกคนสวมชุดเหมือนป้าจิตถ้าให้เดาน่าจะเป็นแม่บ้านหรือไม่ก็แม่ครัวเพราะคนงานทุกคนจะต้องใส่ชุดยูนิฟอร์ม ตอนแรกผมก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นใครจนกระทั่งเ

วของท่านถ้าถึงตอนนั้นพี่แจ่มจะกลับไปอยู่ที่บ้านก็ได้นะคะ ปิ่นมีเงินเก็บอยู่ก้

ไปกับคุณปิ่นคุณปิ่

่รู้เลยว่าจะไ

อผมพูดจบประโยคยัยน้องสาวนอกไส้ของผมก็ห

นนท์

พราะแม่ของเธอทำให้พ่อของฉันต้องตายเธอต้องชดใช้ อยู่เป็นคุณหนูมาตั้งแต่เกิดแล้วนี่ลองมาเป็นขี้ข้าดูบ้างจะเป็นไรไป" ตอนแรกที่ผมคิดไว้ผมคิดว่าจะจัดการ