ร้ายเริ่มรัก

นปั

ธิ์ไปไหนทั้ง

นนท์

องสาวอย่างเธอเธอมันก็แค่ลูกของผู้หญิงสารเลวหน้าด้านไร้ยางอายเพราะแม่ของเธอทำให้พ่อของฉั

มาตั้งแต่เกิดฉันรู้มาตลอดว่าเขาเกลียดฉันเกลียดแม่ของฉันมากแค่ไหน ตอนที่ฉันยังเป็นเด็กตอนที่เขายังไม่ได้ไปเรียนต่อฉันพยายามทำทุกวิถีทางให้เขายอมรับว่าฉันเป็นน้องสาวแต่เขาก็ไม่เคยยอมรับว่าฉันเป็นน้องเลยฉันถูกเขากลั่นแกล้งหลายต่อหลายครั้ง

สิบป

ำการ์ดวันเกิดให้กับเขา หลังจากทำ

มที่คุณพ่อบอกเพราะเขาคือพี่ชายข

ช่พี่เธออย่ามาเรียกฉันว่าพี่"

ย่างเราก็เป็นพี่น้องกัน" ฉันอธิบาย

้องและไม่ค

่ว่

ะได้ไหม เดี๋ยวแม่เธอมาเห

ี่ค่ะ ปิ่นทำการ์ดอวยพรวันเกิดมาให้ค่ะ" ฉันย

คว่ก!!!!!

ล้วทิ้งลงพื้นฉันมองไปที่พื้นด้วยความน้อยใจ

าบอกฉันด้วยน้ำ

้วยคะ" ฉันถามกลั

นมากกว่าเดิม จากนั้นฉันก็เห็นเขาก้มลงไปเก็บเศษกระดาษพวกนั้นขึ้นมาแล้วยัดใส่ปากของฉันแล้วบังคับ

ืนลงไปด้วยห้ามค

ันจำใจกลืนสิ่งที่อยู่ใน

ูดจบเขาก็เดินเข้าห้องแล้วก็ปิดประตูใส่หน้าฉันอย่างแรง ฉันจำได้ว่าตอนนั้นฉันรีบ

่อื่นหรือจะเอาไปเผาเลยก็ได้เพราะผมไม่อยากเห็นคนที่ทำให้พ่อผมตาย" เขาหัน

บบนั้นเป็นอันขาดถึงฉันจะรู้อยู่เต็มอกว่าแ

่าลืมว่าเธอกับแม่ของเธอไม่ได้มีส่

็จดทะเบียนแต่งง

ียกที่ว่าคุณพ่ออยู่อีกงั้นเหรอห๊ะ โค

้าตบหน้าเขา ถึงฉันจะโกรธเขาที่เขาว่าแม่แ

ง จากนั้นโลงศพของแม่ก็ได้ถูกย้ายไปตั้งอีกศาลานึงเพราะเขาไม่ยอมให้โลงของแม่ตั้งอยู่ใกล้ๆกับโลงของคุณพ่อฉันซึ่งทำอะไรไม่ได้ เขาเกลียดแม่ฉันมากแค่ไหนเขาก็เกลียดฉันมากเท่านั้น ฉันไม่รู้เ

็เกิดเปลี่ยนใจให้ฉันมานอนที่ตึกใหญ่แต่ให้นอนที่ห้องรับแขกซึ่งอยู่ด้านล่างแทน ห้องนี้จะเล็กกว่าห้องนอนเดิมของฉันมากแต่ฉันก็อยู่ได้เพราะฉันไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไรในเมื่อเขาสั่งให้อยู่ตรง

อเธอก็ต้องอยู่ชดใช้ความผิดแทนแม่ของเธออย

ีคนเอาผ้าไปซักเอาไปรีดให้แต่ตอนนี้ฉันต้องทำเองหมดทุกอย่าง ตอนแรกฉันก็ไม่ค่อยคล่องเท่าไหร่เง๊อะๆง๊ะๆเพราะทำอะไรเองไม่เป็น แต่สุดท้ายฉันก็ทำได้ ซึ่งตอนน

บ" พี่ดวงแม่บ้านเด

บล้างมือแล้วไปห

กปิ่นมามีอะไ

อมาหรอกเพราะเธอก็น่าจะรู้ว

ั่งให้ฉันอยู่ที่นี่ในฐานะคนรับใช้ในบ้านฉันจะต้องคอยหลบหน้าเขา

กรรมซึ่งในพินัยกรรมนั้นมันม

ค

ะไรให้เธอกับแม่เธอบ้างซึ่งตอนที่ท่านท

ค

อว่าท่านจะเปลี่ยนพินัยกรรมทั้งหมดโดยที่เธอกับแม่ของเธอจะไม่ได้อะไ

ค

ืนทุกอย่างกลับมาเพราะเธอ

่างให้คุณนนท์แต่ปิ่นม

ะไ

์ให้ปิ่นได้เรียน

อรู้ไหมว่าค่าเทอมเธอมันแพงขนาดไหนฉันจะต้องใจ

ย่างนั้นเองเพราะถึงยังไงฉันก็ต้องคืนให้เขาอยู่แล้วเพราะมันไม่ใช่ของฉัน แต่ฉันขอแค

อนแม่เธอไม่มีผิด" ฉันก้มหน้า