อ้อนรักไฟเสน่หา

ักไฟเ

นท

ใจร

ัน

ไป ๆ กลับบ้านไปซะยัยเด

ไรกันแค่บอกว่าชอบนี่ต้องทำหน้าแบบ

้อยนะคะ น้องอันดาอายุ

นขณะที่พี่แผ่นฟ้า

พี่จะกล

ล้วค่ะ แต่ฉันรีบข้าวขาไ

ขนศอกค้ำแรงกับพื้นปูนหยาบ ฉันรู้สึกเจ็บข้อศอกที่มันตั้งรั

ต้องใจร้ายกับน้

ตกใจเล็กน้อย แต่เขาก็ปรับสีหน้าให้เป็นเฉ

วายกับพี่ ม

ำคาญ ทั้งที่ฉันแค่อยากจะเข้าหาก็แค่นั้นเอง แค

อึก อึก น่า

ออกมา ทั้งที่ก็พยายามจะไม่เสียน้ำตาแล้ว แต่มันก็อดไม่ได้ ฉันนั่งยกแขนศอกขึ้นมาดู เลือดเริ่

งอันด

ก 'พี่เหนือ' หรือพี่น้ำเหนือ รุ่นพี่ปีสามที่กำลังพยายามจีบฉันอยู่ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน ก็เท่าที่ฉันรู้เขาก็เป็นเพื่อนที่แผ่นฟ้านี่แหละ แต่ว่าพี่เหนือเรียนวิศวะ พี่แผ่นฟ้า

ห้ลุกยืน แล้วชักสีหน้าต่อว่าเพื่อนของเขา ซ

สิคะ พูดออกมาได้ยังไงว่าไม่ได้ทำอะไร

ว่างั้น?" พี่เหนือเอ่ยปากถาม ส่วนฉันก

วยความเฉยชา แรก ๆ มันก็เหมือนจะชินนะ แต่ว่าตอนนี้ฉันทำไมรู้สึกเสียใจ บาดแผลที่ข้อ

งที่บ้านดีไหม?" พี่เหนือเดินตามหลังฉั

หันไปยิ้มให้กับรุ่นพี่ที่อาสาช่วยเหลือ สายตาก็ไม่วายมองเห็นพี่แผ่นฟ้

เต็มใจ

ได้

่เดินเฉย ๆ มือก็เช็ดน้ำตาที่ไหลออกจากแก้ม ปล่อยให้พี่เหนือประคองฉันเดิน