icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

บทที่ 4 ท่านย่า ! ท่านจะฆ่าน้องชายข้าอีกคนหรือเจ้าคะ

จำนวนคำ:2488    |    อัปเดตเมื่อ:08/02/2024

านจะฆ่าน้องชายข้

างเซี่ยซือหยางร้องไห้ตาม เซี่ยฮุ่ยหนิงกับสหายของนางที่กำลังปีนขึ้นจากคูนา หมาย

ใดกันอาซือ มีใค

ะของเซี่ยซานซานปูดบวม มุมปากก็มีเลือดไหลออกมา ยังทั้งยั

าตกร ! ท่านทำให้อาซานข

มุงดูเหตุการณ์ ก่อนหน้าพวกเขาแค่มองดูอยู่ไกล ๆ เสียงร้องไห้ของนางเรียกร้องความสนใจจากชา

ฮุ่ยหนิงสะบัดแขนเสื้อหันไปทางอวี่ไป๋ชิงกั

พวกเจ

เล็กก็เห็นคนอื่นเขาก็เห็น !” เซี่ยซ

ๆ” ปากน้อย ๆ ของเซี่ยซือหยางด่าทอออกไป พร้อมน้ำตากล

จ้าตื่นข

ลือเกิน ฮุ่ยหนิงเ

หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่จะไม่รู้ถึงนิสัยใจคอของนางกับคนบ้านใ

ห็นสายตาของชาวบ้านมองมาที่นา

ากันภายหลังเถอะ” อวี่เฉินฟู่นายพรานประจำหมู่บ้านตระกูลแซ่อวี

็ก ๆ ของเด็กน้อยเซี่ยซือหยาง มีชาวบ้านผู้เห็นเหตุการณ์อีกกลุ่มหนึ่งเดินตามหลังมา ชาวบ้านคนอื่นที่เห็นขบวนห

ูกวางไว้ตรงลาน

โมโหคนบ้านสามหนีหายไม่ยอมทำงาน ยังไม่ทันจะได้ทุบตีให้หายโ

คะ” เซี่ยฮุ่ยหนิงร้อนตัวรีบเดิน

อตัวเปื้อนดินโคลนเช่นนี้ได้ นี่มันเสื้

ียเงินมากมายประโคมแต่งตัวให้ลูกสาว เพื่อที่จะได้ออกเรือนกั

่เห็นค่าชีวิตของคนบนลานบ้าน นอก

ยังจะห่วงเสื้อผ้าลูกสาวเจ้าอยู่อีก จิตใจเจ้าช่างโหดร้ายเสียจ

่าท่านไปตามหมออวี่มาดูก่อนเถิด” มีเสียงชาวบ้านอี

รงหน้าอย่างรอบคอบ นางเดินร้องไห้จนเหนื่อย ตอนนี้เสียงแทบจะหายไป

ี้ ท่านต้องช่วยชีวิตนางนะเจ้าคะ ฮือ ๆ ๆ สวรรค์ช่างไม่เห็นใจพวกเราสามพี่น้องบ้างเล

ซี่ยซือซือได้เลย นางอ

่ฮุ่ยหนิงชดใช้ชีวิตพี่ร

นหลังต้องจับมานั่งคุยกันเสียหน่อย เป็นเด็กเป็นเล็กมาพูดเรื่องฆ่าคนได้อย่างไรก

้ได้ !” แม่เฒ่าเซี่ยนิ่งมาตลอด แต่พอเซี่ยซือหยางด่

ซี่ยซือซือรีบคว้าน้องชายมากอดไว้ ฝ่ามือที่กำลังจะ

ข้าตีซะ

มออวี่ม

ให้ท่านหม

ต่พอเห็นอวี่กังผู้ใหญ่บ้านอวี่เดินตามหลังท่านหมออวี่มา อีก

การรักษาอาการเจ็บป่วยเล็กน้อยให้เด็กคนหนึ่งในหมู่บ้าน ครั้นได้ยินว่าเ

! พวกเจ้าคนสกุลเซี่ยนี่อย่

ไม่มีคนในบ้านพาเข้าห้อง ปล่อยวางไว้บนพื

ญิงไม่ควรแตะเนื้อต้องตัวกัน นางจึงอาสาอุ้มน้อ

ไหวไหม

ึ้นมา ดูไปแล้วเหมือนเด็กอุ้มเด็กด้วยกันเอง ครั้นเหลือบ

นางรีบช้อนตัวน้องสาวอุ้มพาเข้าบ้านของ

ักษานางไม่ได้นะเจ้าคะ ใครจะจ่ายค่าร

เตือนท่านเหมือนกัน” นางจ

นจริง ๆ” แม่เฒ่าเซี่ยหมุน

อวี่ ท่าน

อวี่หันมาทำหน้าไม่พอใจใส่แม่เฒ่าเซี่ย หลานสา

ีเงินจ่ายค่าหมอหรอก”

งมา “จิ่วเม่ยเจ้าจะไม่ไยดีหลานสาวตัวเองไม่ได้ นางเป็นคน

ไม่มีเงินจริ

ท่านจะไม่ช่วยอาซานจริง ๆ หรือเจ้าคะ นางยังไม่ฟื

ร้ายของตัวเอง ไม่ลืมกระตุกน้อง

ออ” เด็กน้อยไม่แค่ขอร้องยังร้องไห้ต่อได้อีก พี่สาวอย่างเซี

มอไม่อาจทนเห็นคนตายต่อหน้าได้” ท่านหมออวี่ส่ายหน้าก่อนเดินเข้าไปตรวจอาก

งกับข้าก่อนเถอะ ให้ท่านหมออวี่

ออกไปนั่งรอที่ห้องโถงของสกุลเซี่ย ลูกสะใภ้ทั้งสอ

้องนอนข

ยังไม่ฟื้นเสียทีล่ะเจ้าคะ” เซี่ยซือซือแสร้งทำหน้าเศร

ุใดนางถึงไม่ฟื้นข้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน”

นตรงคันนา ท่านว่าเรื่องนี้มีส่วนทำให้นางไม่ฟื้

เคยได้ยินมาว่ามีคนป่วยบางคนหัวกระ

เจ้าคะ อาซานของข้าจะหลับไม่

นมาก็ได้ ยามนี้ข้าทำได้เพียงแค่เขียนเทียบยารักษาอาการบาด

องหมอประจำหมู่บ้านนั้นมีจำกัด เมื่อไม่รู้จึงไม่กล้

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ทะลุมิติ2 บทที่ 2 ขึ้นเขาหาของกิน3 บทที่ 3 มิติพิเศษ 4 บทที่ 4 ท่านย่า ! ท่านจะฆ่าน้องชายข้าอีกคนหรือเจ้าคะ5 บทที่ 5 จ่ายเงินค่าหมอหรือแยกบ้าน 6 บทที่ 6 กั้นกำแพง7 บทที่ 7 เซี่ยเหมยลี่8 บทที่ 8 สำรวจมิติพิเศษ9 บทที่ 9 นางถานมารับตัวเซี่ยซือซือ10 บทที่ 10 เจ้ากล้าสาบานไหมซือซือ11 บทที่ 11 ท่านแม่ ท่านขาดทุนแล้วล่ะ12 บทที่ 12 เหมือนข้าเห็นนิ้วมือของอาซานขยับได้13 บทที่ 13 น้าเหลียนฮวาช่างโง่นัก14 บทที่ 14 แอบช่วยแม่สามี15 บทที่ 15 เข้าตำบลหานตง16 บทที่ 16 ขายเขากวางอ่อน17 บทที่ 17 อาซานเจ้าฟื้นแล้วหรือ18 บทที่ 18 น้องเล็กก่อเรื่อง19 บทที่ 19 ไอหยา ! วันนี้ข้ามีเนื้อกินอีกแล้ว20 บทที่ 20 แม่เฒ่าเซี่ยมารับเซี่ยซานซานกลับบ้าน21 บทที่ 21 อยากขุดบ่อน้ำ22 บทที่ 22 นี่คือผลของการใช้น้ำพุวิเศษเกินขนาดสินะ23 บทที่ 23 เจอตาน้ำแล้ว24 บทที่ 24 สำรวจตาน้ำในหมู่บ้าน25 บทที่ 25 นายท่านหยวนอยากเจอซือซือ26 บทที่ 26 ท่านอย่ามาว่าสามีข้านะ !27 บทที่ 27 ไหนล่ะซาลาเปาของข้า !28 บทที่ 28 ซือซือเจ้าเจอเทพเจ้าโชคลาภอีกแล้วรึ29 บทที่ 29 มีบ่อน้ำกลางหมู่บ้านแล้ว30 บทที่ 30 สอนหนังสือเด็กสามคน31 บทที่ 31 พวกเด็กบ้านสามแอบซ่อนเงินเอาไว้32 บทที่ 32 นางถานหายดีแล้ว33 บทที่ 33 นายท่านหยวนเลี้ยงข้าว34 บทที่ 34 น้องเล็กเช็ดน้ำลาย !35 บทที่ 35 บ้านสกุลถานตุนเสบียงหน้าหนาวกันแล้ว36 บทที่ 36 ปีศาจมาแล้ว37 บทที่ 37 ข้าทำเกษตรไม่เป็นท่านแม่ก็ไม่ถนัด38 บทที่ 38 นักพรตเฒ่าตอบแทนคุณซือซือ39 บทที่ 39 ขาข้างที่บาดเจ็บยังไร้ความรู้สึก40 บทที่ 40 ขาข้าเริ่มมีความรู้สึกแล้ว41 บทที่ 41 จ้านเออร์เจ้าเดินได้แล้ว42 บทที่ 42 หิมะแรกของปี 43 บทที่ 43 เสบียงชาวบ้านไม่พอ44 บทที่ 44 รถลากเลื่อน45 บทที่ 45 ฝ่าหิมะเข้าตำบล46 บทที่ 46 ขอความช่วยเหลือจากหอโอสถหยวนเป่า47 บทที่ 47 ป่วยเพราะไม่ดื่มสุราคลายหนาว48 บทที่ 48 สอนเล่นสกี49 บทที่ 49 ไปอำเภอเจียงครั้งแรก50 บทที่ 50 หลูจิ่นฟาน 51 บทที่ 51 สถานการณ์ไม่ดี 52 บทที่ 52 เตือนภัยชาวบ้าน53 บทที่ 53 อพยพหนีสงคราม54 บทที่ 54 มีข้ามีเจ้า (จบเล่ม1)55 บทที่ 55 ดังหวีดเดียวหมายความว่าปลอดภัย56 บทที่ 56 ข้าจะแบ่งเสบียงบ้านข้าให้พวกท่านเอง57 บทที่ 57 พบผู้อพยพจากอำเภอเจียง58 บทที่ 58 ลูกชั่ว ! สะใภ้ชั่ว ! หลานเลว !59 บทที่ 59 พวกข้าตามรอยเกวียนของพวกเจ้ามา 60 บทที่ 60 รักษาแลกป้ายผ่านทาง61 บทที่ 61 คุณชายรองท่านฟื้นแล้ว62 บทที่ 62 อำเภอวั่งไม่ปลอดภัย 63 บทที่ 63 พวกเจ้าทิ้งเสบียงไปบ้างเถอะ64 บทที่ 64 เจ้าอย่าได้อายไปฮุ่ยหนิง65 บทที่ 65 ซือซือข้ากลัว66 บทที่ 66 โจรป่าบุก67 บทที่ 67 ค่ายทหารเมืองอี๋หลิง68 บทที่ 68 เสี่ยวเป่าไม่ไปกับข้ารึท่านพี่ 69 บทที่ 69 จ่ายห้าสิบตำลึงมา ข้าพร้อมตัดขาดจากพวกมัน70 บทที่ 70 มุ่งหน้าสู่เมืองเว่ย์71 บทที่ 71 ลอบสังหารในโรงเตี๊ยม 72 บทที่ 72 ข้าไม่ใช่หมอจะมีย่ามยาได้อย่างไร 73 บทที่ 73 พี่จ้านข้าขอโทษ 74 บทที่ 74 ซือซือเจ้ามีตาทิพย์ใช่ไหม75 บทที่ 75 คุณชายท่านกับข้า เป็นคนแปลกหน้าต่อกันนะเจ้าคะ76 บทที่ 76 เมืองเว่ย์ 77 บทที่ 77 ข้าคงแก่ตัวลงไป ไหนเลยจะมีใครจำได้78 บทที่ 78 เหตุใดถึงได้เรียกหลูจิ่นฟานเช่นนี้ เจ้าเป็นญาติกับเขารึ79 บทที่ 79 ซื้อเรือน80 บทที่ 80 ท่านจะมีสามภรรยาสี่อนุหรือไม่81 บทที่ 81 ถานจ้านผู้นั้นเคยพิการเดินไม่ได้เช่นนั้นรึ82 บทที่ 82 ซื้อร้านค้า83 บทที่ 83 นี่คือป้ายราคานะเจ้าคะ84 บทที่ 84 คุณชายเริ่นก้งเยว่85 บทที่ 85 ถูกลดขั้นมาเป็นพระชายารอง86 บทที่ 86 จูบได้หรือไม่ 87 บทที่ 87 โหย่วเสวี่ยหยาถูกลอบทำร้าย 88 บทที่ 88 เผาจวนแม่ทัพโหย่ว89 บทที่ 89 นี่แค่ตัวล่อ พวกมันอยู่ด้านหลัง90 บทที่ 90 สาวใช้คนนั้นก็คือเจ้าใช่หรือไม่91 บทที่ 91 คุณชายใหญ่เสียแขนซ้ายไปข้างหนึ่งขอรับ92 บทที่ 92 อพยพออกจากเมืองเว่ย์ 93 บทที่ 93 พบกันที่อำเภอเหอ94 บทที่ 94 เหตุใดเจ้าถึงเพิ่งเอาเรื่องนี้มาบอกข้าจิ่นฟาน95 บทที่ 95 อย่างไรถานจ้านก็เป็นสายเลือดของข้า96 บทที่ 96 อยู่ให้ห่างจากขบวนสองลี้ก็แล้วกัน97 บทที่ 97 เทือกเขาชุนเทียนถูกปิดล้อม 98 บทที่ 98 ติดอยู่บนเทือกเขาชุนเทียน99 บทที่ 99 ขบวนอพยพย้อนกลับมา 100 บทที่ 100 จับไส้ศึกได้แล้ว