icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

บทที่ 5 จ่ายเงินค่าหมอหรือแยกบ้าน

จำนวนคำ:2479    |    อัปเดตเมื่อ:21/02/2024

ินค่าหมอหร

กคนได้รับรู้ เซี่ยซือซือให้น้องชายอยู่เป็นเพื่อนน้องสาวในห้องนอน ตัวนางออกมายืนฟ

ข้าคิดแค่หนึ่งตำลึงเป็นพอ” ท่านหม

็รักษาไม่ฟื้นท่านยังมีหน้

องเซี่ยซือซืออย่างเอาเรื่อง “นังตัวดีใครใช้ให

ออวี่มานะเจ้าคะ เป็นชาวบ้านที่เขาส

ฟื้นคืนสติ อีกทั้งยังไม่รู้ว่าชีวิตนี้นางจะฟื้นขึ้นมาอีกไหม ฮืออ ท่านย่านางต้องได

้องท่านย่าของตนเองจนหน้าผากปูดบวม

ใครจะดูแลน้อง ๆ ของเจ้ากันล่ะ” เซี่

าอ้อนวอนผู้นำตระกูลเซี่ย แล้วหันไปทางผู้ใหญ่บ้า

ม่มีคนมาฟ้องร้องเขา ในฐานะผู้ใหญ่บ้านอย

องคนสกุลเซี่ย เจ้าต้องจ่ายเงินค่ารักษาให้ท่านหมออวี่ และจ่ายค่าเ

า อีกทั้งข้าก็ไม่มีเงินจ่ายค่ารักษาด้วย เรื่องนี้ข้าได้บอกท่านหมออวี่ไป

ษาก่อน คิดไม่ถึงเลยว่าพอรักษาเสร็จ เจ้าจะใจดำไม่ยอมจ่ายค่า

นไปขอความช่วยเ

ีเงินจ่าย ! ต่อให้เอามีด

” เซี่ยคุณตะ

าคะ ข้ามีเรื่องอยากจะขอความช่วยเหล

ี้ เซี่ยซือซือจึงเอ

ใดหรืออาซือ” เซี่

้ากับผู้นำตระกูลยินดีช่วยเหลือเ

่ของข้ากับน้อง ๆ หลังจากท่านพ่อท่านแม่ตายเป็นอย่างไร ข้าไม่อาจปิดบั

ม่เฒ่าเซี่ยอย่างไม่สบอารมณ์ มีอย่างที่ไหนครอบครัวไม

รู้” อวี่กังพยักห

องข้าจะอยู่อย่างไร คนหนึ่งกลายเป็นคนป่วยติดเตียง ไม่รู้ชะตากรร

หากเซี่ยซือซือย้ายออกจากบ้านสามไปแล้ว คนป่วยติดเตียงกับเด็กเล็กคนหนึ่งจะไร้ผู้ดูแล นางหลินกั

ตัดสินใจให้ดี ๆ นะเจ้าคะ”

ึงปัญหาใหญ่ที่กำลังจะตามมา

องอาซานนั้น ท่านรักษ

างอาจจะฟื้นขึ้นมาในสองสามวันนี้ หรืออาจจะเป็นสองสา

ทาง นี่ไม่ต่างจากการนอนติดเ

เซี่ยซือซือเม้มปากแน่น ๆ ยกนิ้วขึ้นซับน้ำตาออกเบา

่ยอมจ่ายเงินค่าหมอให้อ

าย” แม่เฒ่าเซี่ยมั่นใจว่

หมอให้อาซาน เช่นนั้นข้าจะ

ซี่ยหนังตากระตุก นังเด็กนี่จะเอาความสามา

จ้องอาฆาตของท่านย่าของตน

้ก่อนได้หรือไม่ ภายภาคหน้าข้าเซี่ยซือซือ

” ท่านหมออวี่ไม่อยากให้เรื่องนี้ง่ายจนเกินไป ไม่เช่นนั้นค

นั้นเถิด

ิดจะทำอย่างไรต่อ” ท่านหมออวี

้าอยากขอแยกบ้า

าจะแยกบ้านออกไปทำอันใด !” แ

้าทิ้ง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องดูแลอาซานที่ป่วยไม่ได้สติ ท่านจะ

นี่ ข้าขายพวกเจ้

ะขายลูกหลานกิน วันนี้ข้าขอประกาศต่อหน้าทุกคนไว้ หากข้ายังไม่ตายข้าไม่มีวันให้

่ได้ ข้าไม่ได้ทำสิ่งใดผิด ขายลู

อดอยากใกล้ตาย ส่วนเจ้าจิ่วเม่ยเจ้ายังอยู่ด

เถอะเจ้าค่ะ ถึงแยกไปแล้วนางจะไปทำอันใดได้ นางต้อ

น้อง ๆ ได้อย่างไร” เซี่ยคุนเห็นด้วยกับปัญหาเร

องดูแลนั้นข้าย่อมดูแลพวกเขาได้ แม้ว่าข้าจะถูกท่านป้าถานซื้อไปแล้ว ก็ยังอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันนี

ซี่ยซือซือต้องเอ่

าง พวกเขาเป็นบ้านมีบัณฑิตเปี่ยมค

่ะยินยอมหรือไม่

้าใจในทันที แม้ตนจะรับปากห้ามขายลูกหลาน แต

หรือเจ้าคะ” นางหลินเห็นแม่สามีลังเล

ูแลนังเด็กง่อยนั่นหรอก ข้าคนหนึ่งแห

ถือว่าเรื่องแยกบ้านนั้น ข้าไม่เคยเอ่ยถึงมันก็แล้วกัน

ากแยกบ้านนัก พี่ใหญ่ท่าน

ี่ยซือหยางยังเด็กเล็กนัก ใช้แรงงานยังไม่ได้ด้วยซ้ำ ขายทิ้งตอนนี้ยิ่งทำไม

านสามออกไปแล้วใช่ไหมจิ่ว

นเช่น

้วย ข้าต้องขอให้ท่านเป็นพยา

ี้มีบทสรุปกันเสียที ยังมีชาวบ้านด้

นย่าของนางไม่มีสิทธิ์มาขายน้อง ๆ ของนางได้อีก ไม่สามารถบังคับให้พวกเขาทำงานหนัก

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ทะลุมิติ2 บทที่ 2 ขึ้นเขาหาของกิน3 บทที่ 3 มิติพิเศษ 4 บทที่ 4 ท่านย่า ! ท่านจะฆ่าน้องชายข้าอีกคนหรือเจ้าคะ5 บทที่ 5 จ่ายเงินค่าหมอหรือแยกบ้าน 6 บทที่ 6 กั้นกำแพง7 บทที่ 7 เซี่ยเหมยลี่8 บทที่ 8 สำรวจมิติพิเศษ9 บทที่ 9 นางถานมารับตัวเซี่ยซือซือ10 บทที่ 10 เจ้ากล้าสาบานไหมซือซือ11 บทที่ 11 ท่านแม่ ท่านขาดทุนแล้วล่ะ12 บทที่ 12 เหมือนข้าเห็นนิ้วมือของอาซานขยับได้13 บทที่ 13 น้าเหลียนฮวาช่างโง่นัก14 บทที่ 14 แอบช่วยแม่สามี15 บทที่ 15 เข้าตำบลหานตง16 บทที่ 16 ขายเขากวางอ่อน17 บทที่ 17 อาซานเจ้าฟื้นแล้วหรือ18 บทที่ 18 น้องเล็กก่อเรื่อง19 บทที่ 19 ไอหยา ! วันนี้ข้ามีเนื้อกินอีกแล้ว20 บทที่ 20 แม่เฒ่าเซี่ยมารับเซี่ยซานซานกลับบ้าน21 บทที่ 21 อยากขุดบ่อน้ำ22 บทที่ 22 นี่คือผลของการใช้น้ำพุวิเศษเกินขนาดสินะ23 บทที่ 23 เจอตาน้ำแล้ว24 บทที่ 24 สำรวจตาน้ำในหมู่บ้าน25 บทที่ 25 นายท่านหยวนอยากเจอซือซือ26 บทที่ 26 ท่านอย่ามาว่าสามีข้านะ !27 บทที่ 27 ไหนล่ะซาลาเปาของข้า !28 บทที่ 28 ซือซือเจ้าเจอเทพเจ้าโชคลาภอีกแล้วรึ29 บทที่ 29 มีบ่อน้ำกลางหมู่บ้านแล้ว30 บทที่ 30 สอนหนังสือเด็กสามคน31 บทที่ 31 พวกเด็กบ้านสามแอบซ่อนเงินเอาไว้32 บทที่ 32 นางถานหายดีแล้ว33 บทที่ 33 นายท่านหยวนเลี้ยงข้าว34 บทที่ 34 น้องเล็กเช็ดน้ำลาย !35 บทที่ 35 บ้านสกุลถานตุนเสบียงหน้าหนาวกันแล้ว36 บทที่ 36 ปีศาจมาแล้ว37 บทที่ 37 ข้าทำเกษตรไม่เป็นท่านแม่ก็ไม่ถนัด38 บทที่ 38 นักพรตเฒ่าตอบแทนคุณซือซือ39 บทที่ 39 ขาข้างที่บาดเจ็บยังไร้ความรู้สึก40 บทที่ 40 ขาข้าเริ่มมีความรู้สึกแล้ว41 บทที่ 41 จ้านเออร์เจ้าเดินได้แล้ว42 บทที่ 42 หิมะแรกของปี 43 บทที่ 43 เสบียงชาวบ้านไม่พอ44 บทที่ 44 รถลากเลื่อน45 บทที่ 45 ฝ่าหิมะเข้าตำบล46 บทที่ 46 ขอความช่วยเหลือจากหอโอสถหยวนเป่า47 บทที่ 47 ป่วยเพราะไม่ดื่มสุราคลายหนาว48 บทที่ 48 สอนเล่นสกี49 บทที่ 49 ไปอำเภอเจียงครั้งแรก50 บทที่ 50 หลูจิ่นฟาน 51 บทที่ 51 สถานการณ์ไม่ดี 52 บทที่ 52 เตือนภัยชาวบ้าน53 บทที่ 53 อพยพหนีสงคราม54 บทที่ 54 มีข้ามีเจ้า (จบเล่ม1)55 บทที่ 55 ดังหวีดเดียวหมายความว่าปลอดภัย56 บทที่ 56 ข้าจะแบ่งเสบียงบ้านข้าให้พวกท่านเอง57 บทที่ 57 พบผู้อพยพจากอำเภอเจียง58 บทที่ 58 ลูกชั่ว ! สะใภ้ชั่ว ! หลานเลว !59 บทที่ 59 พวกข้าตามรอยเกวียนของพวกเจ้ามา 60 บทที่ 60 รักษาแลกป้ายผ่านทาง61 บทที่ 61 คุณชายรองท่านฟื้นแล้ว62 บทที่ 62 อำเภอวั่งไม่ปลอดภัย 63 บทที่ 63 พวกเจ้าทิ้งเสบียงไปบ้างเถอะ64 บทที่ 64 เจ้าอย่าได้อายไปฮุ่ยหนิง65 บทที่ 65 ซือซือข้ากลัว66 บทที่ 66 โจรป่าบุก67 บทที่ 67 ค่ายทหารเมืองอี๋หลิง68 บทที่ 68 เสี่ยวเป่าไม่ไปกับข้ารึท่านพี่ 69 บทที่ 69 จ่ายห้าสิบตำลึงมา ข้าพร้อมตัดขาดจากพวกมัน70 บทที่ 70 มุ่งหน้าสู่เมืองเว่ย์71 บทที่ 71 ลอบสังหารในโรงเตี๊ยม 72 บทที่ 72 ข้าไม่ใช่หมอจะมีย่ามยาได้อย่างไร 73 บทที่ 73 พี่จ้านข้าขอโทษ 74 บทที่ 74 ซือซือเจ้ามีตาทิพย์ใช่ไหม75 บทที่ 75 คุณชายท่านกับข้า เป็นคนแปลกหน้าต่อกันนะเจ้าคะ76 บทที่ 76 เมืองเว่ย์ 77 บทที่ 77 ข้าคงแก่ตัวลงไป ไหนเลยจะมีใครจำได้78 บทที่ 78 เหตุใดถึงได้เรียกหลูจิ่นฟานเช่นนี้ เจ้าเป็นญาติกับเขารึ79 บทที่ 79 ซื้อเรือน80 บทที่ 80 ท่านจะมีสามภรรยาสี่อนุหรือไม่81 บทที่ 81 ถานจ้านผู้นั้นเคยพิการเดินไม่ได้เช่นนั้นรึ82 บทที่ 82 ซื้อร้านค้า83 บทที่ 83 นี่คือป้ายราคานะเจ้าคะ84 บทที่ 84 คุณชายเริ่นก้งเยว่85 บทที่ 85 ถูกลดขั้นมาเป็นพระชายารอง86 บทที่ 86 จูบได้หรือไม่ 87 บทที่ 87 โหย่วเสวี่ยหยาถูกลอบทำร้าย 88 บทที่ 88 เผาจวนแม่ทัพโหย่ว89 บทที่ 89 นี่แค่ตัวล่อ พวกมันอยู่ด้านหลัง90 บทที่ 90 สาวใช้คนนั้นก็คือเจ้าใช่หรือไม่91 บทที่ 91 คุณชายใหญ่เสียแขนซ้ายไปข้างหนึ่งขอรับ92 บทที่ 92 อพยพออกจากเมืองเว่ย์ 93 บทที่ 93 พบกันที่อำเภอเหอ94 บทที่ 94 เหตุใดเจ้าถึงเพิ่งเอาเรื่องนี้มาบอกข้าจิ่นฟาน95 บทที่ 95 อย่างไรถานจ้านก็เป็นสายเลือดของข้า96 บทที่ 96 อยู่ให้ห่างจากขบวนสองลี้ก็แล้วกัน97 บทที่ 97 เทือกเขาชุนเทียนถูกปิดล้อม 98 บทที่ 98 ติดอยู่บนเทือกเขาชุนเทียน99 บทที่ 99 ขบวนอพยพย้อนกลับมา 100 บทที่ 100 จับไส้ศึกได้แล้ว