icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ปราบพยศคุณหนูขาวีน

บทที่ 7 เด็กฝึกงาน

จำนวนคำ:2198    |    อัปเดตเมื่อ:10/02/2024

้งฉันอยู่ใช่ไหม” เอลินอร์โวยวายเมื่อเห็นกองเอกสารบนโต๊ะทำงานที่ปฐพีบอก

ี่ผมเลือกแต่ที่จำเป็นเท่านั้นเ

ห้เวลาฉันเ

วลาเท่าไหร่ล่ะครับ” เขารู้นิสัยขอ

์ได้ไหมมันเ

แค่อาทิตย์เดียวคร

เรื่องบริหารเลย ฉันชอบออกแบบมา

ียนรู้งานทุกฝ่

กนี้ ในเมื่อพ่อและนายก็ช่วยกันบริหารได้ดีอยู่แล้ว” เธอไม่อยากรับผิดชอบอ

ูกน้องเขาจะได้มั่นใจว่าคุณหนูมีความสามารถและรู้เรื่องทุกอย่างในบ

นั้น นายรับไปสิ พ่อรักนาย

่อตอบแทนบุญคุณที่ท่านส่งให้ผมเรียนจนจบ ถ้าคุณหนูไม

ทำงานบริษัทคุณพ่อคงได้เจ๊งกันพอดี” เพราะอลันพี่ชายของเธอนั้น

ลัยก็ดีทุกชิ้น เอาอย่างนี้นะครับ ถ้าคุณอ่านพวกนั้นได้ครึ่งห

้างมาทางชายหนุ่มด้วยแววตาเป็นประกาย ที่คนมองแล้วรู้สึกหัวใ

ทำงานที่ราคาไม่สูงมาก เอาแบบที่ทุกคนจับต้องได้ แต่จะเ

ายอย่ากวนฉันนะ ฉ

พีถึงกับโล่งใจที่เธอ

กว่าที่เขาคิดไว้มาก หญิงสาวถามข้อมูลที่ไม่เข้าใจกับเขาเป็นระยะซึ่

ารกับท่านประธานไหมครับ ผมจ

ินกับคุณพ่อด

ร้านข้างๆ บริษัทหรือไม่ก็ฝากคุณ

ั้นฉันไปกินกับนายได้ไหมกิ

ูหิวหรื

่หิวเลย

ันอิ่มแล้วจะได้ไม่ต้องรอนาน แต่ถ้าคุณหิวก็ไปเที่ยงตรงก็

อาหารที่แขไขเตรียมไว้ให้ตั้งแต่

ลับมาไม่ทันบ่ายโมง” เพราะอ่านระเบียบของพนักงานไปแล้วเอลินอร์จึงรู้ว่าที่นี่ทุกคนต้องเข้างานต

รึ่งก็เข้างานบ่ายโมงครึ่งค

ด้ไหม ฉันสั่งไม่ถูก เอาน้ำยาที่มันสีส

คร

.0

ก็มีแต่คนทักทาย” เพราะตั้งแต่ร้านอาหารจนเดินกลับ

เป็นธรรมดาครับ ถ้าคุณหนูทำงานที่นี่ไปอีกสักพักก็จะมีคนรู้จั

จักพวกเขาด้วยละ” เอ

แต่ผมว่ามหาวิทยาลัยมีชื่อเสียงขนาดนั้นคงไม่พลาดกั

งตัวยังไง ฉันก็แค่ลองพูดแบบเมื่อกี้ดู ฉันจะได้รู้ด้วยไงว่า

ตลอดบ่ายห้องก็เลยอยู่ในความสงบเงียบจน

ยชงเป็นกาแฟดำมาให้ก่อน ส่วนครีมกับน้ำตาลคุณเติ

เรียกชื่อจริงก็ได้ ปกติแล้วตอนบ่ายแอลชอบ

ห้เด็กไปซื

ีบบอกด้วยความเกรงใจ เขารู้ว่าแขไขนั้นมีงานที่ต

แอลเรียกแขได้ตลอดเลยนะคะ” แขไ

นายดิน” เอลินอร์รีบบอกเพรา

ำไมครับ

คุณแขว่าจ

ลงไปซื้อเอง แค่ช

ายแกล้งฉั

คุณแขเขาก็มีงานของเขา คุณ

ีกที่ก็ได้ หรือให้

ถ้าคุณอยากกินกา

่อยได้ไหม” เมื่อโหมดวีนไม่ได

พื่อนคุณก็ได

ำไม่อยู่กับนายนี

ฉะนั้นผมจะพาคุณไปแนะนำให้ทุกคนรู้จักท

จะไปพรุ

พรุ่งนี้แล้วกันนะครับ” พ

ะที่เดินตามปฐพีออกมาจากห้องทำงาน แต่พอเจอกับคนอื่นเธอก็ยิ้มแย้มทั

ะไรสั่งสิ

ืนกินกับคุณอีกคืนนี้

กไหม ฉันว่า

ไม่ค่อยชอบ

บอกฉันว่าเค้กที่ฉั

เป็นเค้กที

นยังไงนี่ก็เ

ี่คุณหนูทำแล้วผมกินไม่หมด ผมก็

าเขาก็ปิดเทอมจึงกลับมาที่บ้าน หญิงสาวกำลังทำขนมอะไรสักอย่างแล้วยื่นให้เขาชิม แต่เขาไม่ร

ป้ายหน้านายเหรอ ฉั

อะไรล่

้าหอชายไม่ไ

ึกภาพชายหนุ่มที่มีครีมสีขาวอ

้นนะ คุณหนูสั่

นั้นรอก

บเค้ก และคุกกี้กับนมชมพูเพราะอยากจะแกล้งให้เข

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 มีลูกจ้างไว้ทำไม2 บทที่ 2 ขอเวลาปรับตัว3 บทที่ 3 เลี่ยงไม่ได้4 บทที่ 4 คงต้องเตรียมแผนรับมือ5 บทที่ 5 ข้อแลกเปลี่ยน6 บทที่ 6 เพื่อนแท้หรือเพื่อนเที่ยว7 บทที่ 7 เด็กฝึกงาน8 บทที่ 8 เหมาะกับนายดีนะ9 บทที่ 9 ของที่อยู่ในซอง10 บทที่ 10 นายต้องช่วยฉัน11 บทที่ 11 ขอบใจนะนายดิน12 บทที่ 12 หวั่นไหว13 บทที่ 13 ลูกล่อลูกชน14 บทที่ 14 เราเป็นอะไรกัน15 บทที่ 15 รังเกียจใช่ไหม16 บทที่ 16 คุณหนูของผม nc17 บทที่ 17 นายดินเอวดุ nc18 บทที่ 18 อดีตของนายดิน19 บทที่ 19 ประหยัดค่าไฟ20 บทที่ 20 คุณหนูหัวไว nc21 บทที่ 21 เพื่อนเก่า22 บทที่ 22 แขกของคุณพ่อ23 บทที่ 23 ไม่อยากไปก็ต้องไป24 บทที่ 24 ปากกาแท่งใหญ่ nc25 บทที่ 25 ไม่เคยพอ nc26 บทที่ 26 มากกว่าที่คิด27 บทที่ 27 ขอแค่ได้เห็นหน้า28 บทที่ 28 ห่วง หวง29 บทที่ 29 อยากเป็นครอบครัวเดียวกัน30 บทที่ 30 หนูแอลคนเดิม31 บทที่ 31 ใครจะเอามาเป็นแม่ของลูก32 บทที่ 32 เขาดีเกินไปด้วยซ้ำ33 บทที่ 33 อย่าถามให้เสียเวลา nc34 บทที่ 34 คงต้องยอมรับ35 บทที่ 35 นายมันก็แค่หนูตกถังข้าวสาร36 บทที่ 36 คำสารภาพ37 บทที่ 37 ทะเลเดือด nc38 บทที่ 38 ลมหึง39 บทที่ 39 ไม่เล่าเท่ากับโกหก40 บทที่ 40 บทลงโทษที่เร่าร้อน nc41 บทที่ 41 โกหกสีขาว42 บทที่ 42 สัญญาแล้วว่าจะไม่โกหก43 บทที่ 43 ปราบพยศ (ตอนจบ)