ปราการรักจักรพรรดิจอมมาร

นฟ้า หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนแปลงไปมาก ไม่รู้ว

รและยิ่งเขาเพิ่งเข้ารับพิธีแต่งตั้งตำแหน่งกุนสือมารฝ่ายซ้ายยิ่งแล้วใหญ่ เกรงกลัวจะบังเอิญเจอคนรู้จักที่เคยใช้งาน

่อนหลิงหลิวเหว่ยเป็นเพียงแค่ซ่างเซียนขั้นแรกรับใช้อยู่ตำหนักเทพดวงชะตาซึ่งเขาไม่ค่อยสนใจเหล่าเท

ชิดเชื้อพอควรแต่หลังจากเขาได้รับตำแหน่งเหง็กเซียนฮ่องเต้สวรรค์ได้ไม่นาน หวังเยี่ยนก็เข้ารับตำแหน่งประมุขมารเช่นเดีย

วินอย่างนอบน้อมเช่นเคยพลางยิ้

้ปกครองเมืองทิศประจิมอีก น่ายกย่องจริง นั่นอะไรหรือ” เ

่ยนก็ค้านหัวชนฝาว่าเช่นนั้นก็ทำศึกใหญ่ให้รู้ดำรู้แดงกันไป หากชนะจะขอยึดเมืองถึงสองในห้าส่วนของสวรรค์ชั้นฟ้า เห

กท่านจอมมารหวังเยี่ยนจวินขอรับ” หลิงหลิวเห

ยงขบกรามแน่นข่มอารมณ์โกรธที่เริ่มประทุเดือด ทุกบรรทัดเหมือนตั้

ยี่ยน จ

ด้วยความโมโห ตามเนื้อความในเทียบนี้เรียกได้ว่ามัดมือชก

ม่มาก ข้าใจร้อน” หลิงหลิวเหว่ยกล่าวเลียน

งใด แต่หวังเยี่ย

นัก ดินแดนที่ถูกยึดไปหวังเยี่ยนยินดีคืนให้ทั้งหมด อาวุธจำนวนมหาศาลหวังเยี่ยนก็ยินดีแบ่งให้กึ

างสายเลือดจึงเบาบางอยู่บ้าง พบกันครั้งสุดท้ายก็ตอนเข้าไปฝึกในสำนัก หลังจากนาง

คำตอบแล้วถ้าเขาไม่ยอมส่งตัวนางกลับมาก็ให้เขายกกรีธาทัพมาสวรรค์เก้าชั้นฟ้าได้เลย

งสาวให้ได้อย่างไร้ข้อกังขาแต่หากเป็นหวังเยี่ยนที่เป็นจักร

ิงจางจิ้งสตรีผู้เปรียบเสมือนดั่งหยกขาวบริสุทธิ์ ทั้งค

าคิดเช่

ยก้มโค้งศีรษะน้อมรับแล้วเด

คงจับตามตามองด้วยความสนใจทุกการเคลื่อนไหว ด้วยกลัวว่านางจะเบื่อจึงนำกระดาษและพู่กันให้

ยมือเห็นได้ชัดว่านางผ่านการฝึกฝนมานับครั้งไม่ถ้วน จอมมารหนุ่มมอ

ิหนุ่มทำให้หญิงสาวตรงหน้

ู้สึกว่าคนตรงหน้าคือภาพวาดมีชีวิตที่งดงามยิ

ักเดียวกันกับเทียนจวิน เขาชอบแอบไปจับปลาสวรรค์กินที่สุด ถูกลงโทษนับพันครั้งยังคุ้มนักกับกา

ยี่ยนมองเซียนหญิงในชุดขาวไม่วางตา น

การวาดภาพถือเป็นการสงบจิตใจได้ดีอย่างหนึ่ง...” นางร่ายยาวออกมา นี่คือครั้งแรกที่เซี

เป็นหยดเลือดถึงถือเป็นดังคำเจ้าว่าจริง ๆ” จอมม

้งทุบโต๊ะเสียงด

อมต้องสำรวมกิริยา ระงับโทสะ ไม่วุ่นวาย คิดถี่ถ้วน

นางดุเขาทั้งยังสำรวมกิริยาอยู่ หวังเย

ากจะปลดผ้าแพรข

าแพรขาวอยู่ตลอด ดวง

ินชาอย่างประณีตพิถีพิถันไม่ให้หยดลงแม้แต่หยดเดียว อย่างน้อ

ีสองเหตุผลออกจะน

บรับในลำคอพลางส่งช

าจเป็นลายวิหค กลิ่นหอมของดอกเหมยกุ้ยโชยออกมาตามไอร้อน สำหรับคนประสาทสัมผัสด

ือไม่คนงาม”

้วจึงเสกโลหิตของนักโทษจากทิศพายัพที่หลิงหลิวเหว่ยคัดมาให้เป

พึงใจของใครหลายคน ประการที

ะโยคหลัง ประโยคแรกก็แ

มสดับอารมณ์ได้ สามารถใช้จมูกเพื่อรับกลิ่นสรรพชีวิต ดิน น้ำ ลม ไฟ หรือแม้แต่ธรรมชาติ

อมพลีกายให้ข้าทั้งนั้น” จอมมารหนุ่มกล่าวโอ้อวดอย่างภาคภูมิใจแล

เอ่ยเยินยอตัวเอง ชายผู

กลิ่นคา

ยจมูกของนางถึงสัมผัสได้ถึงความนุ่มนิ่ม อีกท

อว่

้าว่าอยู่ตรงแก้มข้า

ียนหญิงหน้าแดงปลั่งราวกับลูกมะเขือเทศ

งคนตรงหน้าน่าสนใจเหลือเกิน เซียนหญิงในชุดขาวกิริยาเรียบ

กชนทั่วไปอยู่บ้าง ไร้เดียงสา แสดงออกอ

่นอน กิริยาโอ้อวดตนอย่างไม่สำเหนียกเจียมตนเช่นนี้ ไม่ใช่ลักษณะนิสัยเฉกเช่นเทพเซียน อีกทั้งกลิ่นอายของเขายังป

้ 'จื่อจิง' สาวรับใช้ที่ไว้ใจได้คอยต

ิงหลิวเหว่ยก็เดินทางกลั

่อยสางผมสีดำเงางามของตนเอง เขารักในเ

ือกลัวอันใดเลย เขาชื่นชอบในความจริงใจซื่อสัตย์และ

่แดนสวรรค์เสียก่อนแล้วหลังจากนั้นเจ็ดวันเขาจะให้ค

ัดคำแจ่มแจ้งทุกประการตามที่เทีย

าดหรือโมโหอยู่หลายส่วน ทว่ากลับกลายเป็นว่าท่าน

ครองนางให้ถึงสวรรค์เก้าชั้นฟ้า เสร็จการ

ในหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า รอยยิ้มราวกับคนวิปลาสค้างงันอ

เพริศแพร้ว หากนี่เป็นครั้งแรกที่เห็นก็คงน่าตกใจอยู่ดอก