ทะลุมิติไปเป็นสามีตัวอ้วนของหญิงอัปลักษณ์

ลืมสบู่จึงเดินไปฝั

อ้ายแหน่” (นิด เอ

งเฮียน” (อยู่ในข

ยลืม” (อ

กะเลยลืม” (ไม่ค่อ

ไปหาลำน้ำ ฝั่งซ้ายเป็นต้นยาสูบฝั่งขวาเป็นพื้นที่ว่างเปล่าที่มีรอยใช้จอบขุดอยู่ครึ่งหนึ่ง ไม่ถึงยี่สิบเมตรก็ถึงล

าก้มลงสำรวจร่างกายตัวเอง แล้วรู้สึกหนักใจจนบอกไม่ถูก หน้าอกของเขาใหญ่กว่าหน้าอกของผู้หญิงหลายร้อยคนด้วยซ้ำ ตอนเดินผ่านกระจกในบ้านเขาแอบชำ

ตายดีแท่” (จะลดน้ำหนักอย่างไร

ตัวเองเมื่อ

กิดมาเพิ่งเคยใช้ชีวิตสมถะแบบนี้ คิดถึงน้ำอุ่น

ยหอบ ขึ้นจากน้ำก็เช็ดตัวแล้วสวมเสื้อผ้าชุดใหม

ายทีขวาทีเพราะเท้าเปียกเหยียบดินมาด้

ท้าจะเดินมาขึ้นเรือนก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นบ้านหล

ับภรรยาอยู่มาได้

ตรียมกับข้าวไว้รอแล้ว เขาเดินออกไปทางฝ

ลงส้นเท้าหนักจนเรือนสะเทือนไปทั้งหลัง แต่ครั้งนี้เบ

้ม ผักลวกและปลาร้าสับหรือแจ่วบองที่เขาก็รู้จัก เพราะตอนทำงานอ

ายแหน่” (เอาน้ำ

อพอเบาะ” (ปลาร้า

ทำไมเขาถึงอยา

กบองปลาแดก” (ไม่ใช่ วันนี

กใส่ส้มตำหรือใส่แกงเขาพอกินได้ แต่ปล

คยปฏิเสธเรื่องอาหารการกิน มีอะไรกินจน

เหยาะน้ำปลาใส่ จากนั้นปั้นข้าวเหนียวมาจิ้ม แบบนี้เขาคงลดน้ำหนัก

ำเดียว ปกติเห็นฉีกปลาร้ากินเป็นตัว ๆ แถมท่าทางกินยังสงบเสงี่ยมกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ไม่เ

็จแล้วเขาเดินไปล้างมือไม่ได้ล

วางอยู่ ทุกย่างก้าวของเขานิตยามองตามด้วยความรู้สึกแปลก ๆ เขาไม่สูบบุหรี

มเปลี่ยนไปเยอะจัง) เก็บถ้วยช

ับ จากนั้นเดินไปถือเอาจอบเดินตรง

ปหยิบจอบเล่มใหญ่ที่สอดไว้ใต้ถุนบ้านแล้วเดินตามภรรยาไป เขารู้ว่าร่างเดิมของผ

ซอย” (พี

ามประหลาดใจ ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาจนถึงตอนนี้เขาดูแปลกไปจากเ

ดซอย” (พี

ามาร่วมปีอำนาจไม่เคยลุกขึ้นมาช่วยเธอทำงานเลยแม้แต่ครั้งเดียว ที่เธอยอมทนอยู่ด้วยเพราะอย

้งตาขุดดินทั้งที่เขายังใช้จอบไม่ค่อยถนัด

ใส่” (เอาห

เพราะสงสารคนตัวอ้วน ยืนตาก

ลด” (นิด

มอยู่” (ฉันมี

หนึ่งแล้วรับหมวกปีกจ