ทะลุมิติไปเป็นสาวใช้ผู้มั่งคั่งในยุค 90
0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปทะลุมิติไปเป็นสาวใช้ผู้มั่งคั่งในยุค 90
บทที่ 1 คนเอาแต่ใจ
จำนวนคำ:1445
|
อัปเดตเมื่อ：20/02/2024
ลลล
ไปทั้งห้อง เมื่อไม่มีเสียงขานรับเขาก็
ลาอาหารให้เขาอีก ด้วยความโมโหเจ้าของร่างใหญ่ที่ขยับกายได้เพียงฝั่งเดียวยื่นมื
ล้
พื้นห้อง พร้อมกับร่างสูงใหญ่ที่กระเถิบก
ุ
อ๊
ี่โดนแก้วทิ่มมีเล
งตัวเสร็จก็รู้สึกตกใจเมื่อไ
เชษ
็รีบสาวเท้าออกจากห้องและ
ระตูเข้ามาพร้อมก
เป็นอะไร” เมื่อรู้ว่าตัวเองพยุงลูกลุกขึ้นคนเดียวไม่ได้จึงเรียกหาสาวใช้ “ขิง! อ้อย! อยู่ไหนมา
ีใครขานรับพวงแก้วจ
” พวงแก้วเดินเข้าไปเก็บเศษแก้วออกจากตัวลูกชายในใจรู้สึก
ด้วยความสบายใจเมื่อได้ยินเส
ายนี่แม่”
ไม่ค่อยชัดนักเพราะในกระทะยั
” พวงแก้วตวาดขึ้น
” น้ำอ้อยกล่าว ว่าแล้วสองแม่ลูกก
ายอย่างร้อนใจ เธอไม่สามารถพยุ
พวงแก้วหันมาถามลูกชา
ม่เห็นเข้ามา” สุรเชษฐ์พูดพลางสูดปากด้วยควา
ถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับร
“คุณนายม
ยกตั้งนานทำไมไม่ได้ยิน” พวงแก้ว
วันตกส่วนห้องของสุรเชษฐ์อยู่ปีกบ้านฝั่งตะวันออก พอปิดห้องแล้วก็เลยไม่ค่อยได้ยินเสียง สายตาปราดมองเห็นเจ้านายที่นอ
ันหายไปไหนทำไมปล่อยให
ใหญ่ของเจ้านายหนุ่มขึ้นบนเตียงนอนอีกครั้ง “หนึ่ง สอง
ลีและน้ำยาล้างแ
พวงแก้วยังไม่จบง่าย ๆ อุตส่าห์ซื้อมาด้วย
น้ำอ้อยอึกอักส่วนน
และภรรยากับลูกชายและหลานสาวรีบวิ่งมาจากลานห
วนิดาลูกสาววัยแปดขวบ
หรือไง” พวงแก้วไม่สนใจตอบลูกชา
“เอ่อ…นวลไ
ในเมื่อไม่ใช่หน้าที่ของม
ัยขี้เกียจดูแลคุณเชษฐ์” น้ำขิงเอ่ยข
์ได้ยินก็ขบกรามจนเป
นเขี้ยวเคี้ยวฟันชื่อเนื้อนวลออกม
ำอ้อยรับคำคุณนายแล้ว
จะไม่ให้เธอรับประทานอาหารเย็นได้อย่างไร ถึงเธอจะไม่ได้ดูแลสุรเชษฐ์
วหันไปต่อว่าลูกชายคนรอง จากนั้นก็สั่
้นก็ต้องรับผิดชอบ” สุรเชษฐ์กล่าวห้า
อะไรก็มีเสียงชาวบ้านผู้ชายมาร้อ
งนั้นจึงเดินลงมาดู ปล่อยให้สุ
บ้านจึงรู้ว่าเป็นเสียงของ
ตาผา” พวงแก้วถามเพื่อนบ้
ดูมันหน่อยสิ” เมื่อสักครู่กอหวายลูกสาวคนเล็กของคำผาวิ่งจากฝายเก็บน้ำม
วเอ่ยเสียงเบา ทุกคนที่ยืนอยู่
สิ้นสุดบท
1 บทที่ 1 คนเอาแต่ใจ2 บทที่ 2 ตายในหน้าที่3 บทที่ 3 ต้องอดทน4 บทที่ 4 ความทรงจำ5 บทที่ 5 รับใช้นายครั้งแรก6 บทที่ 6 ตามใจเธอ7 บทที่ 7 คิดจะหลอกใช้8 บทที่ 8 ล็อกเก็ตสีเงิน9 บทที่ 9 ยอมเธอ10 บทที่ 10 อย่ามาเก่งกว่าหมอ11 บทที่ 11 มิติอันล้ำค่า12 บทที่ 12 บ่อน้ำวิเศษ13 บทที่ 13 ไม่ชอบเธอ14 บทที่ 14 ขายผัก15 บทที่ 15 ไม่ต้องกินข้าวเย็น16 บทที่ 16 เธอต้องช่วยฉันนะ17 บทที่ 17 สัญญาณที่ดี18 บทที่ 18 ทำอาหาร19 บทที่ 19 ไม่อยากให้อยู่ที่นี่20 บทที่ 20 คุณย่าตี21 บทที่ 21 ผมก็ไม่ได้ร้ายขนาดนั้น22 บทที่ 22 แคลงใจ23 บทที่ 23 เพื่อนบ้าน24 บทที่ 24 ของเหลือเดน25 บทที่ 25 หัดเดิน26 บทที่ 26 ลาหยุดงาน27 บทที่ 27 บ้าน28 บทที่ 28 ปู่กับย่า29 บทที่ 29 ทานข้าวกับครอบครัว30 บทที่ 30 เก็บของเก่า31 บทที่ 31 ไปซื้อของ32 บทที่ 32 ไม่ชินมือ33 บทที่ 33 ขายของ34 บทที่ 34 ไม่ได้เช็ดตัวสามวันแล้ว35 บทที่ 35 ทำงานคนเดียว36 บทที่ 36 อาบน้ำครั้งแรก37 บทที่ 37 คนชอบใช้กำลัง38 บทที่ 38 พลาดอีกครั้ง39 บทที่ 39 เอาหน้า40 บทที่ 40 รอยแผลเป็น41 บทที่ 41 เป็นไข้42 บทที่ 42 เมียเก่า43 บทที่ 43 ที่นอนใคร44 บทที่ 44 แอบมีเมียน้อยหรือ45 บทที่ 45 พายุฝน46 บทที่ 46 เด็กโง่47 บทที่ 47 ไม่มีประโยชน์48 บทที่ 48 ถ้าฉันไม่ได้คนอื่นก็อย่าหวัง49 บทที่ 49 เพ้อไข้50 บทที่ 50 สร้อยที่หายไป51 บทที่ 51 ขับรถเล่น52 บทที่ 52 อยากต่อสัญญา53 บทที่ 53 ผู้กุมความลับ54 บทที่ 54 ไม่อยากให้เป็นเมียน้อย55 บทที่ 55 สาส์นจากผู้ใหญ่บ้าน56 บทที่ 56 ค่าสินสอด57 บทที่ 57 ฉันอยากดูแลเธอ58 บทที่ 58 เป็นไท59 บทที่ 59 จอมวางแผน60 บทที่ 60 เปิดร้านวันแรก61 บทที่ 61 ขอเวลา62 บทที่ 62 พ่อเลี้ยง63 บทที่ 63 เที่ยวด้วยกัน64 บทที่ 64 ความลับถูกเปิดเผย65 บทที่ 65 วาสนาดี66 บทที่ 66 ปวดไปทั้งตัว67 บทที่ 67 อาการหนัก68 บทที่ 68 น้ำแร่ชั้นดี69 บทที่ 69 รีบคว้า70 บทที่ 70 เดี๋ยวก็ชิน71 บทที่ 71 ออกเรือน72 บทที่ 72 รักแต่อยู่ด้วยไม่ได้73 บทที่ 73 ของแสลง74 บทที่ 74 เรียกน้ำย่อย75 บทที่ 75 มีมากก็ให้มาก76 บทที่ 76 ร่วมทำบุญ (ตอนจบ)