icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70

บทที่ 4 ส่งอาหารมื้อกลางวัน

จำนวนคำ:2695    |    อัปเดตเมื่อ:02/03/2024

่ทำอาหารเสร็จพอดีจึงหิ้วตะกร้าไข่เจียวน้ำและข้าวที่หุงไปด้วย เนื่องจากมีสมาชิกเยอะจึงนำอาหารไปจ

โมงครึ่งจะเป็นเวลาพักกลางวันของคนในหมู่บ้าน และจะลงแปลงนาอีกทีคือบ่ายโม

คนที่กลับมาเอาอาหารมื้อกลางวัน ยังดีที่ไม่มีบ้านเ

เฟิ่นอี้ไ

รงหน้าของเธอเป็นเยาวชนหญิงที่ถูกส่งมาพัฒนาหมู่บ้าน แต่มาพัฒนาหรือมาสร้

่สุดในกลุ่มถามกันด้วยความสงสัย เฉินเฟิ่นอี้ค

ึงแกล้งป่วย” เยาวชนหญิงอีกคนเอ่ยด้วยน้ำเ

่าถูกคู่หมั้นถอนหมั้นไปไม่ใช่เหรอ หล่อนจะล้มป่วยก็ไม่

ปและรีบไปยังแปลงนา ดูจากจำนวนคนที่กลับมา

ากาศจึงร้อนมากกว่าอีกสองฤดู ยังดีที่เป็นเพียงช่วงเริ่มต้นเท่านั้น เดือนหน้าคงร้อนม

สะใภ

าสะใภ้รองกำลังจะเดินกลับไปเอาอาหารมื้อกลางวันพอดี เฉินเฟิ่นอี้ยิ้มเล็กน้

ขนาดนี้ดูสิ” สะใภ้รองชี้ไปยัง

กร้ากลับด้วย” เพราะเธอต้องนำมันกลับไปล้าง ส่วนข

มานั่งพ

มาย อีกทั้งใกล้ๆ กันยังมีชาวบ้านอีกหลายกลุ่มที่นั่งพักกันอยู่ แต้มค่าแรงจะมีตั้งแต่หนึ

ี่หนักกว่า หลายๆ บ้านก็เป็นแบบนี้ เพราะช่วงพักกลางวันผู้หญิงต้องกลับไปทำอาหาร อีกอย่างบางคนก

เฉินเฟิ่นอี้เข้ามานั่งด้วย สะใภ้สี่มีท่าทีตกใจและรี

ริงๆ” เฉินเฟิ่นอี้ได้แต่ยิ้มแห้งที

หลานจะมาทำไม

ีกอย่างคุณย่าก็กลัวว่าทุกคนจะเหนื่อยกัน” การเ

เก็บเกี่ยวครั้งนี้และก่อนปีใหม่เพื่อให้ชาวบ้านได้ฉลองกัน หากบ้านไหน

ส่ง สะใภ้บ้านเฉินก็

งเพ่งมองว่าสตรีวัยกลางคนตรงหน้าเป็นใคร เพ

หันไปถามสะใภ้รองบ้านอี้ที่เป็นบ้านเดิมของสะใภ้สี่ หล่อนไม่ถูกกับบ้านอี้มาตั้งแต่

พวกฉัน ฉันไม่เอาไว้แน่ๆ เลี้ยงไว้ก็ไร้ประโยชน์ทั้งยังเป็นภาระ” หล่อนหันไปหัวเราะกับเหล่าสะใภ้บ้

งโทษเฉินเฟิ่นอี้แล้วแหละที่ไม่มีวาสนาได้แต่งงานกับหมิงหลานฮุ่ย” สะใภ้ใหญ่อี้ผู้เป็นแม่แท้ๆ ของ

ย่าไปสน

มีของหล่อนได้ของดีๆ มา หรือพี่ชายสามนำของมาให้เหล่าพี่สะใภ้ น้องสะใภ้นำไปให้บ้านเดิม สะใภ้สี่ก็นำไปใ

อี้เป็นบ้านเดิมแม่ของเธอ และมองดูแล้วแม่ของเธอก็ไม่ไ

นไม่จริ

อบๆ ว่ามีใครที่รู้จักบ้าง ซึ่งก็คุ้นหน้าคุ้นตาไม่น้อยเลย ยั

เฉินเต๋อหมิงที่มาถึงก่อนคนอื

ธอเล็กน้อย แม้จะแปลกๆ ที่ต้องเอ่ยคำว่าพ่อบ้างก็ตาม อย่างที่รู

บาก

ีหลายบ้านต่างมองมาเพราะปกติบ้านเฉินจะมีเพียงแผ่นแป้ง ส

ะทานมื้อเย็น ทำงานเหนื่อยๆ พอได้รับประทานข้าวขาวก็มีแรงขึ้นมาก

ณย่าอนุญาตให้ฉัน

่โบกมือแต่ก็ไม่ได้ต่อว่าห

งลง ผู้ชายจะได้เยอะกว่าผู้หญิงเพราะต้องใช้พลังงานเป็นอย่างมา

ู่เฉินชี้ไข่เจ

อยู่ข้างๆ เพราะจำนวนสมาชิกเยอะ เธอจึงใส่ผักลงไปหลายอย่าง แต่ก็ยังมีเอกลักษณ์ของไข่

อม

ากชมว่ามันอร่อยมาก ซึ่งเธอก็ทำเพียงพยักหน้า ทุกคนรีบรับ

ลางวันแล้ว เธอจะกลับบ้านพักผ่อนเหมือนกัน อาหารที่นำมาส่งหมดเกลี้ยงไม่เหลือแม้แต่ข้าวสักเม็ด สร้างคว

งนอนหลับอยู่ที่แคร่หน้าบ้าน ข้างในบ้านคงจะร้อน ทั้งสองจึ

างออกให้กลิ่นในห้องจางลง แสงแดดเริ่มส่องเข้ามาในห้องนอนเธอจึงนั่งล

รวม :

ะว่าเธอได้เพียงสองแต้ม! ระบบนี้คงรวนแน่ๆ เฉินเฟิ่นอี้จะหัวเราะก็หัว

งชั่งที่เธอกดรับรางวัลสำเร็จภารกิจ แป

น่อยเหรอ เฉินเฟิ่นอี้ถอนหายใจ ถ้ารู้อย่างนี้ตั้งแต่แรกคงไม่ยอมเชื่อมต

ธอไม่ได้ไปซื้อมาจะมีคนสงสัยเอาได้ แต่ถ้ามีคนสังเกตว่าจำ

ืออีกหลายชั่วโมง กว่าที่พวกเขาจะกลับมา เฉินเฟิ่นอี้จึงตัดสินใ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 นี่มันอะไรกัน3 บทที่ 3 ระบบเส็งเคร็ง4 บทที่ 4 ส่งอาหารมื้อกลางวัน5 บทที่ 5 สอบเลื่อนชั้นปี6 บทที่ 6 คูปองเนื้อ7 บทที่ 7 เข้าอำเภอ8 บทที่ 8 ตลาดมืด9 บทที่ 9 เฉินไห่หลิวบ่น10 บทที่ 10 สอบเทียบ 211 บทที่ 11 สะใภ้สี่เฉินตัดขาดบ้านเดิม12 บทที่ 12 พี่สาวรองกลับบ้าน13 บทที่ 13 พี่สาวรองกลับบ้าน14 บทที่ 14 เปิดระบบแลกของ15 บทที่ 15 สงสัย16 บทที่ 16 คะแนนเต็ม17 บทที่ 17 บ้านเช่า18 บทที่ 18 ขายสบู่19 บทที่ 19 ส่วนแบ่งผลผลิต20 บทที่ 20 ย้ายเข้าบ้านเช่า21 บทที่ 21 โก่งราคาของ22 บทที่ 22 เตรียมของสำหรับไปโรงเรียน23 บทที่ 23 เปิดเทอม24 บทที่ 24 ค่อยๆ เริ่ม25 บทที่ 25 ความจริง26 บทที่ 26 ช่วยกัน27 บทที่ 27 น่าสมเพช28 บทที่ 28 ใครกันแน่29 บทที่ 29 การแข่งขันชิงทุน30 บทที่ 30 แพ้31 บทที่ 31 รอเวลา32 บทที่ 32 ชัยชนะ33 บทที่ 33 รุ่นพี่โอวหยางจิง34 บทที่ 34 โรงหนัง35 บทที่ 35 ผู้หญิงแพศยา36 บทที่ 36 ขายนาฬิกา37 บทที่ 37 เศรษฐีนี38 บทที่ 38 งานประจำอำเภอ 139 บทที่ 39 งานประจำอำเภอ 240 บทที่ 40 ปิดภาคเรียน41 บทที่ 41 โป๊ะแตก42 บทที่ 42 อันตราย43 บทที่ 43 ต้อนรับลุงสามกลับบ้าน44 บทที่ 44 บ้านอี้ยืมเงิน45 บทที่ 45 มีชนักติดหลัง46 บทที่ 46 ไปตรวจสุขภาพ47 บทที่ 47 เข้ามณฑล48 บทที่ 48 ตรวจร่างกาย49 บทที่ 49 มีลูกไม่ได้50 บทที่ 50 กุญแจ51 บทที่ 51 ลงมือ52 บทที่ 52 แท้ง53 บทที่ 53 คุณไม่ใช่พี่สาวของฉัน54 บทที่ 54 คนตายก็ตายไปแล้ว55 บทที่ 55 พบหน้า56 บทที่ 56 เติบโตได้ดี57 บทที่ 57 ระวัง58 บทที่ 58 เห็นแก่ตัว59 บทที่ 59 ห่วง60 บทที่ 60 ผู้หญิงบ้านนอก61 บทที่ 61 ปล่อยตัว62 บทที่ 62 อุปสรรค63 บทที่ 63 มารผจญ64 บทที่ 64 ย้ายห้อง65 บทที่ 65 พี่หยางจิง66 บทที่ 66 ความสัมพันธ์67 บทที่ 67 ตัวแทนโรงเรียน68 บทที่ 68 ตัวสำรอง69 บทที่ 69 โรงเรียนประจำมณฑล70 บทที่ 70 การแข่งขันวิชาการ71 บทที่ 71 ทุจริต72 บทที่ 72 ผิดหวัง73 บทที่ 73 ชู้74 บทที่ 74 ผู้อำนวยการคนใหม่ (อีกแล้ว)75 บทที่ 75 เตรียมพร้อม76 บทที่ 76 สงบสุขชั่วคราว77 บทที่ 77 ฝึกซ้อมอย่างหนัก78 บทที่ 78 พี่ใหญ่เฉิน79 บทที่ 79 ปี 197180 บทที่ 80 รู้ทุกอย่าง81 บทที่ 81 วันที่รอคอย82 บทที่ 82 คู่หมั้น83 บทที่ 83 กรุงปักกิ่ง84 บทที่ 84 คนตระกูลนั้น85 บทที่ 85 มหาศาล86 บทที่ 86 รายงานตัว87 บทที่ 87 วันที่หนึ่ง88 บทที่ 88 วันที่สอง89 บทที่ 89 วันที่สาม90 บทที่ 90 วันที่สี่91 บทที่ 91 แพ้ไม่ได้92 บทที่ 92 ไม่เสียเปล่า93 บทที่ 93 ไม่ไว้ใจ94 บทที่ 94 ชดใช้กรรม95 บทที่ 95 ปี 197796 บทที่ 96 ผ้าถุง97 บทที่ 97 ปรับปรุง98 บทที่ 98 คนจากปักกิ่ง99 บทที่ 99 ข่าวมหาวิทยาลัย100 บทที่ 100 ญาติห่าง ๆ