icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70

บทที่ 5 สอบเลื่อนชั้นปี

จำนวนคำ:2762    |    อัปเดตเมื่อ:02/03/2024

อี้ทำการหั่นเต๋า เธอตื่นขึ้นมาทำแป้งเตรียมไว้สองชั่วโมงก่อนและดูแลน้องชายให้ย่าเฉินได้พัก พอถึงเวล

ดกระเทียมให้เหลืองและส่งกลิ่นหอม ตักส่วนหนึ่งเก็บไว้ และนำผักที่เตรียมไว้มาผัดจนผักน

งบ้านมาทั้งคะน้า ผักกวางตุ้ง และผักชี คะน้าจะทำอาหา

กในน้ำร้อนที่เตรียมเอาไว้ เฉินเฟิ่นอี้ใช้เวลาลวกครู่เดียวก็เ

ว้ นอกจากจะเป็นของว่างให้น้องแล้ว เฉินเฟิ่นอี้ก็ทำให้ผู้ใหญ่ในบ้

าร้อยกว่าตัว เนื่องจากเป็นเกี๊ยวผักและแป้งที่ทำไว้หน

รอจนกว่าเกี๊ยวผักจะสุก เฉินเฟิ่นอี้ก็นำมาคลุกกับกระเ

หัวไชเท้าและแครอทมาต้มใส่หม้อเพื่อทำน้ำซุปเกี๊ยวผักน้ำ น่าเสียดายท

๋าไว้ในห้องแล้วเดินเข้ามาในครัวเอ่ยถามพี่สาว ท

ลางก้มหน้าลงไปตักฟองออก เธอเห็นปลาแห้งจึงนำมาใส

มองดูหม้อที่กำลังส่งกลิ่นหอม หล่อนมองอย่างตื่นเต้นเ

อาหารเ

ให้พี่ที” เฉินเฟิ่นอี้ชี้ไปยังคะน้าที่ถูกวางไว้ใ

นนี้ฉันไม่

แปลงนั้นวนๆ กันไป เฉินเฟิ่นอี้จึงไม่กลัวว่าจะใช้ผักหมด อีกอย่างก็สามาร

ี่มีในบ้านมาใส่น้ำซุปผัก เธอจะหุงข้าวและที่บ้านก็มีเ

ริกหนึ่งกำ รอหุงข้าวเสร็จเธอจะซุปมะเขือรับประทานพร้อมคะน้าผัดน้ำมั

่ช่

พอสมควร อย่าลืมว่าไข่ไก่ที่มีเธอได้ทำไข่เจียวน้ำไปแล้วมื้อกลางวัน

ได้ด้วย อีกอย่างนะฉันไปถามคุณครูมาแล้ว เขาบอกว่าพี่สามารถไปสอบเลื่อนชั้นปีได้ค่ะ!” เฉินเหม่ยเย่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเจื้อยแจ้ว ปีการศึกษา

ษาย่อมสำคัญ เฉินเฟิ่นอี้จบการศึกษาแค่ระดับประถมและไม่จบมัธยมต้นเพราะอาการป่วย แต่ค

ือจ๊ะลู

วังขึ้นมาทันที เฉินเฟิ่นอี้เป็นเด็กสาวที่เรียนเก่งมาก ได้รับทุนการศ

น้องสาวจะพูดเล่น หล่อนอยากให้พี่สาวไปเรียนด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้หล

ห้พ่อไปถามเด

ม่ยเย่ก็ทำได้เพียงยิ้มแห้ง เธอหันมาสนใจคะน้าต่อเพราะทุกคนกลับมาแล้ว จะ

พร้อมเครื่องปรุงอื่นๆ รอแค่ข้าวสุกก็ทำอาหารต่อได้ เกี๊ยวผักน้ำหนึ่งถ้วยมีทั้งเกี๊ยวผัก ผักกวางตุ้งที่ถูกหั่นและลว

ต๊ะ ทุกคนนั่งล้อมวงกันอยู่ กำลังสนทนากันถึงเรื่องผลผล

อิ่มและไม่อยากรับประทานอาหารเย็น แต่ถ้าน้อยเกินไปก็จะหาว่าลำเอียงเอาได้ ซึ่งผู้ชายในบ้านเฉิน

เล็กๆ ไม่ควรจะรับประทานอาหารที่ปรุงรสมากเกินไป เฉินเฟิ่

เฟิ่นอี้บอกย่าเฉินที่กำลังจะป้อนหลานชาย เธอยั

อ หอ

ส้ผักจริ

ิสะใภ้สี่ ทำอ

ับประทานเลย พอมาที่นี่จะไม่ทำก็ไม่ได้เพราะมันจะเป็นการเอาเปรียบคน

บเลื่อนชั้นปีแทน” ลุงรองกล่าวด้วยความสนใจ เพราะหมายความว่าเทอมหน้าพวกเด็กๆ ต้องเข้าไปเรียนในอำเภอทั้งหมด ซึ่งการเด

ได้” เฉินไห่หลิวพยักหน้า เรื่อง

าเฉินดีใจเป็นอย่างมากที่หลานสาวของนางสามารถสอบเลื่อนชั้นปีได้ แต่เมื่อคิดดูแล้วลูกชายคน

รต่างๆ ยังทำไม่เสร็จ

่คีบเกี๊ยวเข้าปากแล้วเอ่ยถาม การที่หลานๆ มีการศึกษาย่อมเป็นผลดีแก่บ้านเฉิน

ต้องรอให้ทางโรงเ

้ามหาวิทยาลัย เธอไม่กลัวว่าจะสอบไม่ผ่าน เพราะในตอนที่เป็นแป้งร่ำเธอเรียนต่อถึงปริญญาเอก ไหนจะการที่ตา

วังว่าจะสามารถสอบผ่านและเรียนในระดับมัธยมปลายได้ ในระหว่างนี้เธอจะหาเง

บมหาวิทยาลัยอาจส่งได้แค่ไม่กี่คน เพราะใช้จ่ายต่างๆ ที่เพิ่มขึ้น ซึ

ใหญ่ยิ้มเยาะอย่างอารมณ์ดี ว่าหลานของนางไม่มีวาสนาหรือ รอดูก่อนเถอะ! เฉินเฟิ่นอี้เร

งลูกของหล่อนไปตอนไหน” สะใภ้รองหัวเราะ หมิงหลานฮุ่ยเด็กคนนั้นกล้าทิ้งเฉินเฟิ่นอี้ที่เก่งกว

็จแล้วเข้าไปหาย่าด้วยนะ ต้องส่งจดหมายไปบอกเจ้าสามสักห

รั

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 นี่มันอะไรกัน3 บทที่ 3 ระบบเส็งเคร็ง4 บทที่ 4 ส่งอาหารมื้อกลางวัน5 บทที่ 5 สอบเลื่อนชั้นปี6 บทที่ 6 คูปองเนื้อ7 บทที่ 7 เข้าอำเภอ8 บทที่ 8 ตลาดมืด9 บทที่ 9 เฉินไห่หลิวบ่น10 บทที่ 10 สอบเทียบ 211 บทที่ 11 สะใภ้สี่เฉินตัดขาดบ้านเดิม12 บทที่ 12 พี่สาวรองกลับบ้าน13 บทที่ 13 พี่สาวรองกลับบ้าน14 บทที่ 14 เปิดระบบแลกของ15 บทที่ 15 สงสัย16 บทที่ 16 คะแนนเต็ม17 บทที่ 17 บ้านเช่า18 บทที่ 18 ขายสบู่19 บทที่ 19 ส่วนแบ่งผลผลิต20 บทที่ 20 ย้ายเข้าบ้านเช่า21 บทที่ 21 โก่งราคาของ22 บทที่ 22 เตรียมของสำหรับไปโรงเรียน23 บทที่ 23 เปิดเทอม24 บทที่ 24 ค่อยๆ เริ่ม25 บทที่ 25 ความจริง26 บทที่ 26 ช่วยกัน27 บทที่ 27 น่าสมเพช28 บทที่ 28 ใครกันแน่29 บทที่ 29 การแข่งขันชิงทุน30 บทที่ 30 แพ้31 บทที่ 31 รอเวลา32 บทที่ 32 ชัยชนะ33 บทที่ 33 รุ่นพี่โอวหยางจิง34 บทที่ 34 โรงหนัง35 บทที่ 35 ผู้หญิงแพศยา36 บทที่ 36 ขายนาฬิกา37 บทที่ 37 เศรษฐีนี38 บทที่ 38 งานประจำอำเภอ 139 บทที่ 39 งานประจำอำเภอ 240 บทที่ 40 ปิดภาคเรียน41 บทที่ 41 โป๊ะแตก42 บทที่ 42 อันตราย43 บทที่ 43 ต้อนรับลุงสามกลับบ้าน44 บทที่ 44 บ้านอี้ยืมเงิน45 บทที่ 45 มีชนักติดหลัง46 บทที่ 46 ไปตรวจสุขภาพ47 บทที่ 47 เข้ามณฑล48 บทที่ 48 ตรวจร่างกาย49 บทที่ 49 มีลูกไม่ได้50 บทที่ 50 กุญแจ51 บทที่ 51 ลงมือ52 บทที่ 52 แท้ง53 บทที่ 53 คุณไม่ใช่พี่สาวของฉัน54 บทที่ 54 คนตายก็ตายไปแล้ว55 บทที่ 55 พบหน้า56 บทที่ 56 เติบโตได้ดี57 บทที่ 57 ระวัง58 บทที่ 58 เห็นแก่ตัว59 บทที่ 59 ห่วง60 บทที่ 60 ผู้หญิงบ้านนอก61 บทที่ 61 ปล่อยตัว62 บทที่ 62 อุปสรรค63 บทที่ 63 มารผจญ64 บทที่ 64 ย้ายห้อง65 บทที่ 65 พี่หยางจิง66 บทที่ 66 ความสัมพันธ์67 บทที่ 67 ตัวแทนโรงเรียน68 บทที่ 68 ตัวสำรอง69 บทที่ 69 โรงเรียนประจำมณฑล70 บทที่ 70 การแข่งขันวิชาการ71 บทที่ 71 ทุจริต72 บทที่ 72 ผิดหวัง73 บทที่ 73 ชู้74 บทที่ 74 ผู้อำนวยการคนใหม่ (อีกแล้ว)75 บทที่ 75 เตรียมพร้อม76 บทที่ 76 สงบสุขชั่วคราว77 บทที่ 77 ฝึกซ้อมอย่างหนัก78 บทที่ 78 พี่ใหญ่เฉิน79 บทที่ 79 ปี 197180 บทที่ 80 รู้ทุกอย่าง81 บทที่ 81 วันที่รอคอย82 บทที่ 82 คู่หมั้น83 บทที่ 83 กรุงปักกิ่ง84 บทที่ 84 คนตระกูลนั้น85 บทที่ 85 มหาศาล86 บทที่ 86 รายงานตัว87 บทที่ 87 วันที่หนึ่ง88 บทที่ 88 วันที่สอง89 บทที่ 89 วันที่สาม90 บทที่ 90 วันที่สี่91 บทที่ 91 แพ้ไม่ได้92 บทที่ 92 ไม่เสียเปล่า93 บทที่ 93 ไม่ไว้ใจ94 บทที่ 94 ชดใช้กรรม95 บทที่ 95 ปี 197796 บทที่ 96 ผ้าถุง97 บทที่ 97 ปรับปรุง98 บทที่ 98 คนจากปักกิ่ง99 บทที่ 99 ข่าวมหาวิทยาลัย100 บทที่ 100 ญาติห่าง ๆ