icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

โซ่รักเมียชัง

บทที่ 4 ปิ่นโต 2

จำนวนคำ:2483    |    อัปเดตเมื่อ:09/04/2024

มาก ในห้องมีโต๊ะทำงานและเตียงนอนขนาดห้าฟุต และมีครัวขนาดเล็กในห้อง แถมห้องยัง

งบ็อกเซอร์ตัวเองกับผ้าเช็ดตัวที่ยังไม่ได้ใช้ส่งให้ภรรย

เช็ดตัวมาถือไว้ในมือ แต่ยังไม่ทันได้ขยับตัวเดินไปยั

ย็น?” เขาถามคนตัวเล็กที่ก้มหน้

อาบน้ำนอน” แล้วเขาก็พาเธอไปยังโ

อาหารในปิ่นโตออก เหมือนว่าแม่ของเขาจะเตรียมมาดี ปิ่นโตห้าเถามีข้าวเปล่า

แค่ช้อน” เขาบอกเธอก่อนจะลุกเดินไปหยิบช้อนมาให้เธอหนึ่งคั

อขอโทษเขาที่มา

ีก และถ้ามาส่งปิ่นโตก็เอาปิ่นโตวางไว้ที่ห

เสียงเบาด้วย

งยืนสงบจิตใจใต้น้ำนานกว่าปกติ ทั้งๆ ที่เวลาดึกมากแล้วเขาจะรีบอาบน้ำให้เสร็จแล้วมานอนพักผ่อนเพื่อตื่นเช้าไปสู้กับงานในวันใหม่ แต่เหมือนว่าคืนนี้เขาจ

ัวเองใต้สายน้ำพร้อมเงยหน้าขึ้นให้น

เองที่โต๊ะโคมไฟข้างหัวเตียง และที่วางข้างๆ กันเป็นกล่องเล็กๆ อีกกล่องจึงหยิบมาด ก่อนจะรีบวางไว้ที

แล้วน้ำตาก็อาบคลอสองดวงตาจนต้องรีบยกมือขึ

องแล้วลุกขึ้นลงจากเตียงไปหยิบเสื้อผ้าตัวเองที่เขาเอาไปเก็บไว้ในตะกร้าผ้าของเขาก่อนหน้านี้มากอดไว้แล้วสะพายกระเป๋า ใส่รอ

ดินมาหยุดหน้าลิฟต์โดยสารหันไปมองเ

..กล

ล้วเขาก็คว้าจับข้อมือเล็กของภรรยาเด็กของตัวเองเมื่อเด

อบิดข้อมือจิกเท้ากับพื้น แต่ก็

ื่นมาด่าเอาหรอก” เขาก้มหน้าบอกเธออย่างสุดทนแล้วด

หวี่ยงคนตัวเล็กไปยังเตียงนอน

งอยู่ได้” สองมือเท้าสะเอวหนาของตัวเองที่ยังเปียกโชกด้วยน้ำ เอวสอบของเขามีผ้าเช็ดตัวพันไ

านทำไม ฉันคิดว่าก่อนหน้านี้เ

ห้คุณมีปัญหากับแฟนของคุณค่ะ”

่อไหร่แสนรัก” เขาก้าวเท้าหนักๆ เดิน

็มองตามสายตาของภรรยาไปทางกล่องถุงยางอนามัยที่ตนเองวางไว้ที่โต๊ะโคม

บนั้นได้ และฉันก็เป็นชายชาตรีจะให้อดอยากมันก็กระไรอยู่ มันเป็นเรื่องปกติของผู้ชายเราน่ะ แต่สบายใจได้ ฉันไม่เคยพ

็เร็วเท่าความคิด สงครามผลักร่างเล็กที่เพิ่งลุกขึ้นมานั่งได้ไม่นานล้มลงไปกับเตีย

ไว้ ก่อนหน้านี้เสื้อผ้าและกระเป๋าของเธอหลุ

จะทำอะไรค

ตา ‘เอา’ ก็พอได้อยู่หรอกแสนรัก” ทั้งๆ ที่ความจริงอยากบอกว่าเธอนั้น ‘สวย น่ารัก น่าปรารถนามาก’ แต่ก็นั่นแหละ เรื่องอะไรจะพูด

่นหอมอ่อนๆ ที่ติดบนตัวเธอและนั่นยิ่งทำให้เลือดในกายของเขามันร้อนจนปวดหนึบที่ก

กว่าจะไม่แตะต้

นไหมล่ะ ถ้าไม่ก็ถื

น้นๆ ที่คางเล็กบุ๋มของเธอก่อนจะเคลื่อนมาจรดริมฝีปากอยู่กับริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อ ตอนนี้สงครามไม่อาจหยุดความปรารถนาที่กำลังลุกโชนในอกของตนเองได้ จากที่คิดแค่จะแกล้งเย้าหยอกคนตัวเล็กใต้ร่างเล่

ย่านะคุ

อวบอิ่มของตัวเอง เธอพยายามบิดเบี่ยงหลบ แต่มือใหญ่หนานุ่มก็บีบล

ตัวน้อยใต้ร่างที่กำลังนอนสั่นกลัวตัวเองโดยไม่สนใจว่าตอนนี้สาวเจ้าจะสมยอมพร้

้ชายแบบนี้ แถมยังเป็นชายที่ตนเองเฝ้าฝันถึงมาตลอด หัวใจของสาวน้อยเต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะ สองมือน้อยที่เคยดันหน้าอกของเขาก็อ่อนปวกเปียก

ปิดปากสิ

มื่อเห็นเธอเงียบไปมีเพียงเสียงลมหายใจที่ดังสม่ำเสมอกลับมาเป็นปกติทำให้สงครามต้องเง

ๆ เพื่อปลุกให้ได้สติ เพราะตอนนี

ติหลับคาเตียงแบบนี้ อยากจะบ้าตาย ตอนนี้เขาปวดหนึ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 งานแต่งงาน 12 บทที่ 2 งานแต่งงาน 23 บทที่ 3 ปิ่นโต 14 บทที่ 4 ปิ่นโต 25 บทที่ 5 คุณทำอะไรฉัน 16 บทที่ 6 คุณทำอะไรฉัน 27 บทที่ 7 ฉันเกลียดคุณ 18 บทที่ 8 ฉันเกลียดคุณ 29 บทที่ 9 ผัวเมียไม่ควรแยกกันอยู่ 110 บทที่ 10 ผัวเมียไม่ควรแยกกันอยู่ 211 บทที่ 11 ผัวเมียไม่ควรแยกกันอยู่ 312 บทที่ 12 พูดไม่คิด 113 บทที่ 13 พูดไม่คิด 214 บทที่ 14 คลอดลูกแล้วค่อยไป 115 บทที่ 15 คลอดลูกแล้วค่อยไป 216 บทที่ 16 อย่าสำคัญตัวเองผิด 117 บทที่ 17 อย่าสำคัญตัวเองผิด 218 บทที่ 18 เธอกับลูกเป็นของฉัน 119 บทที่ 19 เธอกับลูกเป็นของฉัน 220 บทที่ 20 ฉันจะอยู่ที่นี่ 121 บทที่ 21 ฉันจะอยู่ที่นี่ 222 บทที่ 22 เสียงหัวใจ 123 บทที่ 23 เสียงหัวใจ 224 บทที่ 24 คุณคงไม่ได้ ‘หึง’25 บทที่ 25 เหมือนพ่อราวกับแกะ 126 บทที่ 26 เหมือนพ่อราวกับแกะ 227 บทที่ 27 ยอมรับว่าหึง ยอมรับว่ารัก 128 บทที่ 28 ยอมรับว่าหึง ยอมรับว่ารัก 229 บทที่ 29 ตอนพิเศษ ช่วยพักรบด้วย30 บทที่ 30 ตอนพิเศษ แสนดีน้อย