มามี้ของข้าไม่อ่อนโยน
่างน้อยที่นั่งรออยู่นั้นสะดุ้งเ
ันเอ
นจะเดินเข้าไปในห้องเพื่อพบหมอที่ตอนน
ลี่กันใช
ช่
คุณกำลังท้องได้ 3 เดือนแล้ว ในช่วงน
ภ์ได้หายไปจากการรับรู้ของลี่กัน สมองของหญิงสาวขาวโพลนไปหมดดั่งความรู้ส
องเหรอ
รั
ว เมื่อเสร็จแล้วลี่กันจึงได้ออกมารอจ่ายเง
จะดีใจหรื
เดินออกจากโรงพยาบาลมือเรียวขาวค่อย ๆ ควานหาโทรศัพท์ใ
าโ
่เฟ
นเหรอ
ี่ว่างหรื
ประชุม ลี่กันม
ยงแค่เราไม่ได้เจอ
ไรแค่นี้ก่อ
นได้แต่ยิ้มให้กับตัวเอ
เจคใหญ่ที่ต้องรับผิดชอบ ไว้พวกเ
หญิงสาวจึงรีบแวะซื้อของก่อนจะเ
ิ๊
ตูจะเปิดออก ลี่กันค่อย ๆ เดินไปตามทา
ร์ดแม่ไว้ เดี๋ยวเราไปร
่อประตูเปิดออกหญิงสาวกลับต้องตกใจกับภาพที่เห็น รองเท้าผู้หญิง ถุงน่องและเสื้อผ้าของบุรุษ
....ใ
ั้นแต่เท้าของเธอกลับไม่หยุดท
ตรงนั้น
ให้ล้มเลิกความคิดที่จะเข้าไป แต่อีกใจกลับบอกให้เข้าไปให้เห็นกับตา น้ำตาของเว่ยลี่กั
ยยยย
ีที่หญิงสาวใต้ร่างฮุ่ยเฟินกรีดร้องเ
เข้ามาในห้องน
โดยมีบุรุษที่เธอรู้จักเป็นอย่างดีโอบกอดเธอไว้ในอ้อมแ
..
ังดวงตาของฮุ่ยเฟินที่มองเธออยู่เช่นกัน เมื่อดวงตาสบกันชายหนุ
ม่สะดวกจะอธิบาย ไว
ันแม้แต่น้อย เขาค่อย ๆ ดึงผ้ามาคลุมร
นนั้นถึงได้มีคีย์การ์ดของคอนโดพี
าเพิ่งถามอะ
้คะ ในเมื่อเราจะแต่งงา
่งง
นทำให้สตรีในอ้อมกอดของฮุ่ยเฟินหันม
ี่เฟินเป็นของฉัน ในเมื่อเธอรู้แล้วก็ช่
องคืนและไม่ยี่หระต่อท่าน
องนี้ให้พี่จั
รู้นะว่าพี่เคยคบนังผู้หญิงคนนี้และพากันมานอนที่นี่ เพียงแต่ตอนนั้นเราไม่ได้เป็นอะไรกันฉันจะถือเสียว่าให้ทานไ
ลุมตัวก่อนจะเดินมาหาเว่ย
ที่ฉันพูดห
งที่อยู่ไม่ไกลนั่น ท้องของหญิงสาวกระแทกเข้ากับมุมโต๊ะอ
่นี้ทำเป็นนา
่กั
หาเว่ยลี่กัน แต่หญิงสาวกลับสะบัดมือช
แค่เราสองคนแม่ลูกพี่ก็จะไ
นเว่ยลี่กันอดไม่ได้ที่จะนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวดมือทั้งสองกุ
อหมายความ
ยตาของเขากลับมองจ้องไปทางเลือดที
ี่จะพาเธ
ะคองหญิงสาวแต่กลับถ
่ต้
ึงกับภาพตรงหน้า แต่เมื่อหญิงสาวเห็นสายตาของเว่ยลี่
าพี่เฟิน ที่แท้ก็จะเอา
เธอท้อง
นั้นมิได้ทำให้เว่ยลี่กันสนใจแม้แต่น้อย
อะ ไม่เช่นนั้นเธอและล
่อเห็นหญิงสาวค่อย ๆ ประคองตัวเองอย่