ผัวมาเฟียเมียกำมะลอ (วิลเซนต์-ไอด้า)
ิยาแบบนี้จากพี่วิลเซนต์เป็นครั้งแรก เพราะเมื่อก่อนเขาก็อาจเคยถึงเนื้อถึงตัวหรือสกินชิฟบ้าง แต่ก็ไม่เหมื
่ยถามย้ำอีกครั้งหนึ่งในขณะที
ปัส แฟนเก่าไอ
กกันไปตั้ง
ล้ว ก็เลยตามมาขอคืนดีจนวุ่นวายไปหมด" ฉันถอนหายใจเฮือก
ตรงนี้เสียงดัง" พี่วิลเซนต์เอ่ยชว
ฉันบอกกับพี่วิลเซนต์แล้วก้มลงมองเวลาที่โทรศัพท์ ตอนนี้เกือบห
าถึงแล้วให้โทรมาเดี๋ย
ีไอพีขอ
ุ่งอะไรกับไอด้า ให
น" นี่แหละพ่อทริปเปิลวิลล์ ตระกูลนี้เ
ก่อน" พี่วิลเซนต์พูดด้วยใบหน้าจริงจังจนฉันอดขนลุกไม่ได้เพ
ดดดด คร
้น ฉันจึงรีบหยิบขึ้น
งรึยัง" ฉันรี
หน่อยได้ไหม?" ฉันพยายามเงี่ยหูฟังสุดฤทธิ์
ี่วิลเซนต์ไปรับนะ" ฉันตะโกนบ
ินดูเรียบร้อยแล้ว ร่างสูงในชุดสูทสีดำสนิท เดินตรงไปที่ประตูหน้าผับ สายตาคมกวาดมองดูรอบ ๆ เพื่อหาเป้าหมาย แล้วเขาก็พบเธอจนได้ ร่างสูงหุ่นดีในชุดเดรสสั้นกุดสีแดงเพลิ
่ยถามเมื่อเห็นชายแปลกหน้าที่อ
ห้วน จริง ๆ เขาก็รู้แล้วว่าเป็นเธอ เ
กของเธอก็ถูกอุ้มพาดบ่าแล้วเดินตรงเข้าไปในผับ เธอตกใจมาก ร้องเสียงลั่นหวังให้
พูดพร้อมกับกำมือทั้งสองข้างทุบหลังเขารัว ๆ แต่เหมือนเขาจะไม่สะทกสะท้านเลยสักนิด ร่างสูงพาเธอเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง ซึ่งเธอรู้ดีว่า
อย่างแรง ร่างแกร่งหยุดเดินแล้วยกมือขึ้
ยิปซีตะโกนร้องลั่น ในขณะที่นาวิ
กันและกันเสียงดัง นาวินค่อย ๆ ปล่อยร่างของเธอล
ยู่ ๆ ก็อุ้มยิปซีมา แถมยังตีก้นจนเจ็บเ
ปรับเราเองแหละ" วิลเซนต์พูดพร้อมกับริน
ทำไม" วิลเซนต
ับ" คำตอบของนาวินทำให้ไอด้าถึงกับหลุดขำ หลังจาก
งไง" พี่วิลเ
้าขับร
ดี๋ยวพี่
ิปซีด้วย" ฉันรีบปฏิเสธด้วยความเกรงใจ เพราะวันนี้พี่วิลเ
ีเดี๋ยวให้ไอ้นาวินไปส่ง" ฉันร
นะ เดี๋ยวก็ได้ทะเลาะกันตายหรอก" คิดได
ับมือไหว ไปเถอะ" พี่วิลเซ
พนเฮาส์ ส่วนเราเดี๋ยวพี่ให้ไอ้นา
ให้กลับกับนายนี่ไม่น่าจะปลอดภัยอ
ด้ อย่าดื้อ" พี่ว
าปากจะพูดต่อแต่พี่นาว
ี้แต่ผมก็เลือกนะ" พี่นาวินพูดเสียงเรียบ ใ
เชื่อฉัน" ยิปซีพยักหน้าให้แล้วเดินหน้าบึ้ง
นเฮาส
าไปด้านใน โดยมีพี่วิลเซนต์ตามหลังมา เพ
์เข้าห้องน้ำอยู่ครู่หนึ่งก็เดินออกมาด้วยสภาพใบหน้าและผมเปียกน้ำหมาด ๆ เขาเดินตรงมาแล้วสะบัดผมสีบร
ยสักรูปปีกนางฟ้าอยู่ที่กลางอก ที่ฉันเห็นได้ชัดเจน เพราะพี่วิลเซนต
ตื่นเต้นน้อยที่สุด ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้มันตื่นเต้นจนหัวใจจะกระดอนออกมาเต้นข้างนอกอยู่แล
นี้พี่ขอนอนที่นี่ได้ไหม?" พี่วิลเซ
O_
เหรอ ?? ฉันได้แต่ถามตัวเองอยู่ใน
ปได้ไง อย่ามาอำไอด้าซะให้ยากเลย" ฉันเอียงคอถามแล้วพยายามจ้องไปที่ดวงตาสีน้ำตาลอ่
าขี้เกียจขับรถแล้วไง ง่วงด้วย
ดอะไรไม่ดีแน่นะคะ" ฉัน
ากจะแหกปากตอบไปชัด ๆ เลยว่า ใช่ค่ะ แต่ก็ไม่กล้าไง ยังไงก็ยังมีความเกรงใจอยู่
รื่องนอนออกมาให้เขานอนที่โซฟาเบดด้านนอก แต่พอฉันเข้าไปหยิบหมอนกับผ้าห่มแล้วหันหล
ลล์ เข้า
ล่าเนี่ย พี่ชักจะกลัวแล้วนะ" ฉันรีบส่งหมอนกับผ้าห่
ถอะ หมั่นไส้นัก" พี
่อนที่จะโดนไอด้า
ม่ยอมให้ตีฟรี ๆ แล้วนะ" พี
ี่วิลเซนต์จะทำไมคะ" ฉันพ
าตี พ
O_
่วิลเซนต์ ทำไมกะล่อนจังล่ะ ขอ
เม้น รี้ด ๆ