เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา

ดวงใจของคนทั้งตระกูลได้เติบโตมาเป็นอย่างดี นางได้รับความรักจนล้

ดูทั้งยังรู้ความ นอกจากได้รับความรักจากทุกคนอย่างเต็มที่แล้ว นางยังถูกต

ตระกูลเว่ยรวมตัวกันที่เรือนหลักเพ

อายุ 35 ปี ท่านแม่หลิวลี่หง อายุ 33 ปี พี่ใหญ่เว่ยซือหลางอายุ 17 ปี พี่รองเว่ย

มเสียใจและรู้สึกผิดอยู่เจือจาง ยิ่งมองเด็กน้อยอั

ากรุ่นสู่รุ่นนับว่ามากมายมหาศาล ถือเป็นตระกูลมั่งคั่งอันดับต้น ๆ ของแคว้นโจว เป็นรองเพียงราชวงศ์เท่านั้น

หายใจอย่างเศร้า ๆ พลางลอบมองสีหน้

ด้วยสีหน้าไม่สู้ดี นับตั้งแต่เกิดมาจวนจะอายุ 7

อ มองจานผักดองที่มีอยู่น้อยนิดแล้วทอดถอนใจ รสชาต

ากกิน

จะได้กินผักส

สมาชิกในจวนมองมา พวกเขาต่างรู้สึกผิดที่ไม่สามารถหาผักสดมาให้เด็กน้อยกินได้ ผู้คนในจวนตระ

มื่นตำลึงก็ไม่มีผักสดให้เจ้าตัวน้อยกินแล้ว มีเพียงผักดองที่พอจะแย่งซื้อมาได้เท่านั้น ส่ว

รื่องมากต่อการกินนัก แต่นางไม่ได้กินผักสดมานานแล้

ว่านางย

เดี๋ยวเข้าป่าครั้งหน้าพ่อจ

ลมโตเป็นประกายแวววาวเงยหน้ามองบิดาอย่างสงสัยพลางถาม “ผักสดท

จ ยิ่งดวงตากลมโตใสแจ๋วที่มองมายังเขาอย่างต้องกา

องบิดาและคนอื่น ๆ ในครอบครัวนางก็คาดเดาคำตอบได้แ

รื่องตั้งแต่อายุ 2 หนาวบ้าง มีเด็กบ

ยละเอียดสิ่งนั้นจะปรากฏให้นางเห็นเสมอ ตัวอย่างก็แหวนทองบนนิ้วมือของ

ื้นที่ 1 หมู่ สามารถก

่แล้ว แสงที่แผ่ออกมาจากร่างคน บ้างสีดำ บ้างสีขาว บ้างก็สีเทา นาง

เพราะผู้เฒ่ามาทีไรมักมีผลไม้แปลก ๆ มาให้นางกินอยู่เสมอ ซึ่งมารู้ในภายหลังที่เริ่มเรียนรู้อ่านเขียนว่า มันเป็นผลน้ำนม เมื่อทารกได้กิน

ิ่มพูดได้ ผู้เฒ่าคนนั้นก็ไม่มาหานาง

ำจริงจัง “อาหงไม่กินผักสดแล้วก็ได้เจ้าค่ะ ท่านพ่ออย่าเข้าป่าอีกเลยนะเจ้าคะ หลายวันก่อนอาหงแอบไ