เกิดใหม่อีกครากลายเป็นผู้ช่วยตัวน้อยของมารดาที่บิดาไม่รัก

็ไม่ได้รับอนุญาตให้พบกับบิดาและมารดาของตนเองเช่นกัน กระทั่งสิบวันผ

ดนี้พังทลายลงไปหลังจากแต่งงานกับเขา แต่เมื่อเห็น

ัวประกันเพื่อพวกเราเช่นนี้ สืออีแม่ทำให้ลูกลำบากแล้

ภายในใจระทมทุกข์เพียงใด

อย่าฟังความคนอื่นให้มากเลยเจ้าค่ะ ท่านแม่ทัพอาจจะละเลยไปบ้างแต่เพราะมีงานราชการต้องทำมาก

เกิดร่องรอยเล็ก ๆ ทั้งใบหน้ายังอิดโรยยิ่งนัก มารดาจึงอดเอื้อม

จะไม่เอ่ยออกมาแต่มารดาย่อมรู้ว่

ดมารดาก

องหลวงพรุ่งนี้ วันนี้จึ

สืออี

ยงนี้หรื

ี่ยวย่นค่อย ๆ ดึงร่างบอ

ยเขาต้องการให้เจ้าร่ำเรียนเพลงยุทธ์และแม่ไม่ยินยอม ในยามนี้แม่กลับคิดว

นางกลับรู้สึกใจหายและหวาดกลัวเหลือเกิน เพราะนางรู้อยู่เต็มอกว่าสามีผู้นี้มิ

ปในอก ตั้งแต่วันนี้นางมิใช่คุณหนูใหญ่ของจวนท่านเจ้าเมืองที่

ป็นเกราะกำบังและหลักยึดของนางเอาไ

อนน้ำที่สาดออก ลูกจะอยู่กับท

งช้า ๆ ขยับกายออกจาก

ตแล้วสินะ เป็

าเศร้าโศกไปเลย ท่านยังจำได้หรื

พร้อมกับยิ้มน

เอ็ด คำทำนายที่ได้เป็นมงคลยิ่งนัก ในครรภ์ของแม่คือบุตรสาว และบุตรสาวของแม่มีวาสนาได้เป็นใหญ่ อนาคตจะมีผู้มีบ

ากให้ท่านแม่อยู่ดีมีสุข ไม่ต้องกังวลกับลูกจนเกินไป อาจมีคนพูดให้ท่านแม่ไม่สบายใจเกี่ยวกั

้าพร้อมกับร

สินเดิมของเจ้าแม่มีให้เป็นจำนวนมาก ถึงเวลานี้พวกเ

ราบลาบิดามารดาด้วยความเศร้าโศก การกราบลาคร

วยสีหน้าราบเรียบท่าทางของเขามิได้เหมือนสามีที่เพิ่งแต่งภรรย

ับเขาเพียงลำพัง นางจึงรินชาปรนน

อนหกลวกมือ เขาเพียงปลายสายตามองเล็กน้อยและไม่เอ่ยคำใดแ

ั้นยังนั่งตัวตรงสง่า ใบหน้าสะคราญนิ่วลงเล็กน้อยนางเก็

ด จากนั้นก็คว้ากล่องไม้เล็กออกมาจากถุงผ้าที่ปักลวดลายดอกไม้แดงสลับชมพู ในนั

่เขียนว่ายาทาแผลน้ำร้

รสีเหลืองอ่อนแล้วทาลงบนหลังมืออย่างเพลิดเพลิน ท่

ยหนุ่มในสนามรบเห็นแล้วก็พลันรู้ส

ียบร้อยจึงรู้สึกเหมือนว่าตนเองถูกจ้องมองอยู่ นางจึงเหลือ

ข็งทื่อจากนั้นจึงส่งเสียง "หึ" แก้เก้ออ

างเพิ่งเคยรักผู้ชายเป็นครั้งแรกในชีวิต และผู้ชายที่นางรักก็ยังเป็นสา

ซียมซีของท่านแม่นั้

ของสามี จู่ ๆ หานชางเหยียนก็สร้างเรื่องที่ทำให้นางรู้สึกปวดใจ

นี้คืออนุของเขาที่จะพา

เกรงใจนางแม้แต่น้อยเขาทำกับว่านางเป็นท่อนไม้ท่

ันป้อ

เอ่ยด้วยน้ำ

้าน้อยเกรงใจฮ

งเหยี

อีกอย่างข้าคือสามีของเจ้า ไยต้องใช้ค

พี่ แต่เขากลับตำหนินาง ทว่ากลับสตรีอื

ม่ใช่เพราะว่านางต้องเป็นตัวประกันให้กับท่าน

งเจ็บปวดจนไม่อาจมองได้ จึงทำได้เ

ลำพังแต่เขาก็ยังทำให้นางลำบากใจและเจ็บปวดไม่หยุดหย่อน เขาให้สตรีนางนั้นแต่งกายงดงามด้วยเสื้อผ้าไหมหนานุ่มราคา

สตรีที่มาจากสกุลเมิ่งเช่

ขาก็ตั้งใจมอบให้อนุของเขา ใ

ค่ะ พวกท่านทำสิ่งใดจะได้สะดวก

จูบแก้มอนุฟอดใหญ่แต่น้ำเสียงท

่งกับคนเช่นข้าโดยที่ข้าไม่เต็มใจแล้วรังเกียจเจ้าเช่นนี้ทำให้เจ้าทรมานเพียงใด ไ

็นก่อนที่จะถึงจุดพักรถม้า จู่ ๆ เมิ่งสืออีก็ได้ยินเสียง

มีคนร้ายดักซ

เหยียนหวีดร้

นพี่ข้ากล

้น ธนูหลายดอกพุ่งทะลุเข้ามาในรถม้า เมิ่งสืออีถูกมือใหญ่ข้างหนึ

างทางตรงที่

หนึ่งกระแทกกับโต๊ะตัวเล็กในรถม้าทำให้แก้

ื้นหากไม่อย

กำลังบอกอนุของเขานางนั้น แต่ในเมื่อได้ยินแล้วเมิ่งสืออีก็ไม่

้นรถม้า

งมาเร

นก็ถูกสั่งให้วิ่งเข้าไปในป่ายั

หากไม่อยากต

่งควบจากไปอย่างไร้เยื่อใย เมิ่งสืออีไม่มีเวลาให้เสียใจแล้ว เมื่อทหารสองฝ่ายกำ

ขึ้นมาคลุมศีรษะโชคดีที่นางสวมชุดคลุมสีดำจึงกลืน

จึงมีสตรีที่น่าสงสารนางหนึ่งซ่อนกายอย่างเงียบเชียบ และใบหน้าของนางนั้น

งตนเองคว้ามืออนุแล้วพาขึ้นม้าหนีไปด้วยกัน ทิ้งนางซึ่งเป็นภรร

ิง

คือ เลข 11