ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม

ึงข้าว่าอ

กลิ่นบุปผาในอ่างน้ำอุ่นที่เพิ่งแช่หอมละมุน ใบหน้าสะอาดสะอ้านหล่อเหลาไ

ไปด้วย ไม่เคยต้องมือชายไม่เค

ข็งทื่อไม่กล้าขยับกายกลิ่นหอมอ่อน ของบุรุษกั

ู้ถึงไหนอายไปถึงนั่น แล้วจะบอกไว้ก่อนที่ไม่ลงโทษเจ้าเรื่องนี้ ไม่ได้เป็นเพราะปาหวางอ๋อง เจ้าอย่าได้ใจว่าเขาปกป้องเจ้าได้ ข

งบอกแล้วว่าอ้ายฉิงแต่งเป็นชาย

าะอย่างนี้อย่าคิดว่าข้าจะหลงใหลได้ปลื้มไปกับเจ

ยฉิ

เสียหรือไม่ก็ห

..ความจริงข้าก็อยากจะรู้ว่าปาหยางอ๋องชอบของแปลก หรือเ

ญ่อย่างแรงจนเซถลา

ำร้ายข

กลับรู้สึกทำให้เคลิ้บเคลิ้ม นางมีเวทมนตร์หรือไรจ้องตากลมโตด้วยความรู้สึกว่าพลั้งเผลอ ครองสติไม่ได้เหมือนไม่ใช่เฉิงอู๋อ๋อง ก้มลงช้าๆ ริมฝีปากอุ่นแตะลงที่ริมฝีปากของอ

ร่างบางออกช้าๆหันหลังก้าวขาจากไป อ้ายฉิงทรุดกาย

ำไมเขาต้องจูบนางหวานเพียงนั้น ทำไมต้องทะนุถนอมหญิงอัปลักษณ์

าๆ ความรู้สึกบางอย่าง ซ่านไปทั่วร่างจูบแรกจ

หน้า

าจึงจะเปิดเผยใบห

ว่า เมื่อดอกไม่เบ่งบาน คุ

บาน หมายควา

งรำพ

ย่างดูสวยงามหรือวันของคุณหนูมาถึง คุณหนูจึง

หนูจะต้องอ

กคุณหนูด้วยใจจริงไม่รังเกียจใบหน้าที่เราเสกสรรให้ดูน่าเกลียด แล้วเมื่อเขาเ

ครกันที่จะเห็นใบหน้า

ี่ไม่ได้มองคุณหน

ม่อยา

ยงเศร้

่อว่าคนคนนั้นจ

ครั้งใดเขาก็ รับรู้ได้ถึงรสจูบที่หวานล้ำเมื่อครู่

ตร์กับปาหวางอ๋องเรื่องเล่าขานนั้นที่ผู้คนพูดถึง เป็นเรื่องจริงหรือ

าะเมื่อหลับตาครั้งใดก็

ใส่น้ำตั้งใจรดน้ำต้นไม้รอบๆ

งแหนยิ่งนักเจ้าถือดีอย่างไรจึง

แค่อยากจะทำปร

โยชน์ข้าจะสงเค

่มีน้ำสาดเข้าที

ยูรีบเ

ยก็ให้ข้ารู้สึกว่าวันแย่ๆ วันนี้กลายเ

น้ำอยู่เกือบเต็มสาดเ

ี๊ด

หัวหูดูไม่ได้ ชี้มื

าดลงบนใบหน้าข้างซ้ายของอ้ายฉิงเต็มแรง อ้า

อัปลักษณ์แล้วจิตใจยังต่

คืนนางกลับจะลงไม่ลงมือตบตีข้า”อ้ายฉิงยิ้

ข้าบอกใ

ดกายลงคุกเ

นเป็นนายหญิงชายาเอกที่ เอาน้ำมาสา

ของเจ้า

ินตวา

่ห้อง เรื่องนี้เป

ิง สั

งมันไม่

ไปเดี่ยวนี

ก้มหน้

าอยู่ที่นี่หาใช่ด้วยความรัก แต่เพราะข้าไ

พวกท่านจิตใจกับอัปลักษณ

ามีฮองเฮาคอยหนุนหลัง จ

ยาก็จะรู้สึกผิดอยู่ตลอดไปที่ใส่ร้ายข้า และจงจำใส่ใจไ

ึงร่างบางให้

ร้ายแค้นเคืองไม่มีสิ้นสุด ข้

ห้องก่อนที่เจียวหยูจะถูกไล่