ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม

ไรนาง"เป็นฟางหลินที

่างเล็กล

รื่องของ

่ยืนชะงักอยู่ที่หน้า

ปดปี

ายจิงถอยร่นจนชิดข้างฝา ใบหน้า

รือไร เราสองคนไม่ได้รักกันหร

บาททุกอย่างอ้ายจิงแค่เพียงลูกอนุต่ำ

วังหลวงวุ่นวายแกร่งแย่งเจ้าเป็นสนมอ้ายหลิวจะ

นทางเดียวที่ทำ

ทนกันได้ เจ้าอยู่กับเขา ข้าแวะเวียนหาเจ้

งละอายใ

ก่อนก่อน ที่บิดาเจ้าจะบี

ราสองคนคว

อข้าจะรีบสะสางเรื่องนี้ รอจนกว่าทุกอย่างเรียบ

ับหรือฝืนใจได้หรือ ไม่ว่าจะเทพหรือมา

งผิงข้าขอร้องอ้า

้งครรภ์ แล้วยังบอกว่านางน่าสงสาร นางเป็นลูกอนุแต่งเข้ามาก็ยังเป็

้รังแกนางอีก มีคนฝากฝังนางไว้กับข

างไม่ได้ แต่ท่านผิดสัญญาที่ใ

มเจ็บช้ำ เหว่ยจื่

กเจ้าคนเดียวหลงผิ

ับตาไล่ค

ของข้าแต่ท่านสัญญาได้ไหม ต่

ระแวงสงสัยย่อมทำให้จิตใจคนสั่นคลอน หวงฉีจิ้งไม่มาที่นี่อีกเมื่อนางตั้งครรภ์ ซ้ำยังคิดไ

นังห้อง ร่างสูงตามเข้ามาคว้าข

นเสียหน่อย"อ้ายฉ

านจะยังรังแกข้า

กษณ์นั่นเสีย ร่างบางอ้อนแอ

ลนลานแต่กลับถูกดึงมาทาบทับไว้ ริมฝีปากถูกบ

หน้าหล่อเหลา

ยด้วยความโกรธ ผล

รยาอุ่นเตียงกับ

อ่อนโยนกว่านี้ แบบนี้ไม่เรี

อนปาหวางอ๋องท

ัวเองไปเปรีย

่ความข้

ให้เขาเชยชม มิน่าปาหวางอ๋องจึงตามติดคอยปกป้องเพียงนั้น ใบหน้าอัปลักษณ์แต่ลีลาอุ่นเตียงกับร่างอ

กใจจริงฮองเฮางดงามอ่อนหวานใครๆ ก็บอกว่าฮองเฮาเลี้ยง

๋อ๋องที่ยืนนิ่งด้วยความตกตะลึ

ปเจ้าอยู่หรือตาย สุขหร

กจากห้องไปกระแท

นหนังที่ใบหน้าออก ยกมือขึ้นเช็ดร

กอดรวบจากด้านหลั

่านอย่าบอกนะว่าท่านมีใจ

ช่คนที่เจ้าจะคิดว่าข้าจะต้องเป็

ข้าได้ยิน

ฑ์นางเพราะหึงหวงที่มีคนล

งไปยังป่าหลิวฟาดฟันกระบี่ในมืออย่างบ้าคลั่ง อ้อมกอดของนางทำไมตรึงใจ รสจูบของนางทำไมลืมไม่ลง นี่เขาเป็นอะไรไ

่นตลกกับข

ขา หญิงอัปลักษณ์อย่า