องค์หญิงอย่าคิดหนี
วงตาคู่งามหวั่นวิตกเมื่อนางกำนัลของอ
ให้สงบ อย่างไรยามนี้
ี้ยวตัวไปหลบอยู่ด
าะกลัวนางกำนัลขององค์หญิงสิบ แต่นางกำลังกลัวเขาผ
ไปกับคนพวกนั้นกับตกอยู่ในเงื้อมม
ยเหตุใดแม้จะกลัวเขาแต่นางก็เลือกที่จะให้เขาช่วยเหล
างอาจจะเป็นนางกำนัลผู้หนึ่ง เพราะเขาสั่งให้อู๋ทงคนสนิทไปค้นที่หน่วยขั
ำนัลของตำหนักใด สตรีนางนี้ก็วิ่
่ฝ่าบาทวางพระทัยยังสามารถพกดาบในเขตพระราชฐาน แม้แต่ฮองเฮายังต้องเ
องคนพวกนั้น ก็ทำให้พวก
เคยกับซุนป๋อเหวินเป็นอย่างดีด้วยเ
ข้าน้อยคาร
นคนสนิทของฝ่าบาทยามนี้เริ่มลังเลแล้ว ว่าที
ืนอยู่หน้านางกำนัลเหล่านั้นขวางทางพวกเขาเ
เขตพระราชฐานชั้นใน
์หญิงสิบเอ็ดจึงรีบวิ่งมาโดยไม่ทันคิดจึงละเมิดกฎวังหลวงเช่
ทำความผิด แต่เรากำลังตามองค์หญิ
ดวงตาตะคอ
ให้เจ้าพูดกันก้มหน้
ดสะพรึงกลัว ทุกคนล้วนก
ม่ใช่คนที่จะล่วงเกินได้ง่าย ๆ หากหน่วยนี้คิดอยากสังหารคนโ
้อย สีหน้ายังคงเย็นชาเช่นเดิม ก่อนจะหันหน้ามามอง
หญิงสิบเอ็ด
แหน่งองค์หญิงทว่าแม้แต่นางกำนัลยังกล้าล่วงเกิน ไม่ต้องคิดถึงคนผู้นี้ว่าต
ลัว วันนี้กลับวิ่งมาเผยตัวตนต่อหน้าเขาด้วยต
นาน ในที่สุดก็โผ
มคนพวกนั้นไปตำหนักองค์หญิงสิบ อย่างมากก็คงถูกรังแก ทว่าเม
นใด นางคิดว่าครานี้ตนเองคงตายอย่า
้นี้กลับรู้ทัน เขาคว้าลำแขนของนางเอาไว้ออกแ
รู้สึกเจ็บราวกับถูกไม้แข็งหนีบเข้าที่เนื้อ เจ็บจนทำให้นางคิดอย
่านแล้วข้าไม่คิดขัดรับสั่งของเ
วกนางกำนัลขององค์หญิงสิบย่อมได้ยิน คิดว่
่นใช้เป็นเครื่องมือโดยไม่รู้ตัว จึงยอมรับในค
น้อย เอาความกล้า
ล้ำ นัยน์ตาชั่วร้ายแทบจะม
ง แต่ปากก็ได้หลุดพูดไปแล้ว นางเองก็ไม่อาจลบ
ั้นพวกเราไปเข้าเฝ้ากันเถิดนะ
เหวินไม่คิดว่าสตรีร่างเล็กท่าทางขี้ขลาดนางนี้จะกล้าหาญ
กเราไปเข้
บัดนี้เขาและนางดูเหมือนกำลั
ะนางกำนัลมากมายเดินผ่านไปมา ด้วยเหตุนี้
นี้ก็ไร้หนทางหลบเลี่ยงแล้ว ทว่าเมื่อหันไปพบคนของตนเองที่บั
งข้าไปก่อน
ก็ไม่อยู่ในสายตาของซุนป๋อเหวินอยู่แล้วเขาจึงพย
ียบร้อยท่ามกลางความตกตะลึงของนางกำนัลขององค
เอ็ดไปอย่างช้า ๆ แต่ถูกอู
รอองค์หญิงท
ที่เหมยลี่เองก็เข้าใจว่าหลิวอี้เฟยกับซุนป๋อเหวินคงรู้จักกันจริง ๆ นาง
้าค
นมามองคนที่ยังคุกเข่าอยู่บนพื้นด้ว
เอ่ยเ
อยู่ตรงนี้ ห้ามลุกขึ้น
เกินไปหรือเจ้าคะ โปรดยกโทษให้พวกเราด้ว
ของเขาคล้ายจะบอกว่าข้าไม่สั่งโบยพวกเจ้า
ได้แต่ปาดน้ำตาก้มหน้าลงบนพื้น อู๋ทงแสยะมุมปากยิ้มเย็นก