icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

องค์หญิงอย่าคิดหนี

บทที่ 5 ตกอยู่ในกำมือ

จำนวนคำ:1977    |    อัปเดตเมื่อ:18/06/2024

วงตาคู่งามหวั่นวิตกเมื่อนางกำนัลของอ

ให้สงบ อย่างไรยามนี้

ี้ยวตัวไปหลบอยู่ด

าะกลัวนางกำนัลขององค์หญิงสิบ แต่นางกำลังกลัวเขาผ

ไปกับคนพวกนั้นกับตกอยู่ในเงื้อมม

ยเหตุใดแม้จะกลัวเขาแต่นางก็เลือกที่จะให้เขาช่วยเหล

างอาจจะเป็นนางกำนัลผู้หนึ่ง เพราะเขาสั่งให้อู๋ทงคนสนิทไปค้นที่หน่วยขั

ำนัลของตำหนักใด สตรีนางนี้ก็วิ่

่ฝ่าบาทวางพระทัยยังสามารถพกดาบในเขตพระราชฐาน แม้แต่ฮองเฮายังต้องเ

องคนพวกนั้น ก็ทำให้พวก

เคยกับซุนป๋อเหวินเป็นอย่างดีด้วยเ

ข้าน้อยคาร

นคนสนิทของฝ่าบาทยามนี้เริ่มลังเลแล้ว ว่าที

ืนอยู่หน้านางกำนัลเหล่านั้นขวางทางพวกเขาเ

เขตพระราชฐานชั้นใน

์หญิงสิบเอ็ดจึงรีบวิ่งมาโดยไม่ทันคิดจึงละเมิดกฎวังหลวงเช่

ทำความผิด แต่เรากำลังตามองค์หญิ

ดวงตาตะคอ

ให้เจ้าพูดกันก้มหน้

ดสะพรึงกลัว ทุกคนล้วนก

ม่ใช่คนที่จะล่วงเกินได้ง่าย ๆ หากหน่วยนี้คิดอยากสังหารคนโ

้อย สีหน้ายังคงเย็นชาเช่นเดิม ก่อนจะหันหน้ามามอง

หญิงสิบเอ็ด

แหน่งองค์หญิงทว่าแม้แต่นางกำนัลยังกล้าล่วงเกิน ไม่ต้องคิดถึงคนผู้นี้ว่าต

ลัว วันนี้กลับวิ่งมาเผยตัวตนต่อหน้าเขาด้วยต

นาน ในที่สุดก็โผ

มคนพวกนั้นไปตำหนักองค์หญิงสิบ อย่างมากก็คงถูกรังแก ทว่าเม

นใด นางคิดว่าครานี้ตนเองคงตายอย่า

้นี้กลับรู้ทัน เขาคว้าลำแขนของนางเอาไว้ออกแ

รู้สึกเจ็บราวกับถูกไม้แข็งหนีบเข้าที่เนื้อ เจ็บจนทำให้นางคิดอย

่านแล้วข้าไม่คิดขัดรับสั่งของเ

วกนางกำนัลขององค์หญิงสิบย่อมได้ยิน คิดว่

่นใช้เป็นเครื่องมือโดยไม่รู้ตัว จึงยอมรับในค

น้อย เอาความกล้า

ล้ำ นัยน์ตาชั่วร้ายแทบจะม

ง แต่ปากก็ได้หลุดพูดไปแล้ว นางเองก็ไม่อาจลบ

ั้นพวกเราไปเข้าเฝ้ากันเถิดนะ

เหวินไม่คิดว่าสตรีร่างเล็กท่าทางขี้ขลาดนางนี้จะกล้าหาญ

กเราไปเข้

บัดนี้เขาและนางดูเหมือนกำลั

ะนางกำนัลมากมายเดินผ่านไปมา ด้วยเหตุนี้

นี้ก็ไร้หนทางหลบเลี่ยงแล้ว ทว่าเมื่อหันไปพบคนของตนเองที่บั

งข้าไปก่อน

ก็ไม่อยู่ในสายตาของซุนป๋อเหวินอยู่แล้วเขาจึงพย

ียบร้อยท่ามกลางความตกตะลึงของนางกำนัลขององค

เอ็ดไปอย่างช้า ๆ แต่ถูกอู

รอองค์หญิงท

ที่เหมยลี่เองก็เข้าใจว่าหลิวอี้เฟยกับซุนป๋อเหวินคงรู้จักกันจริง ๆ นาง

้าค

นมามองคนที่ยังคุกเข่าอยู่บนพื้นด้ว

เอ่ยเ

อยู่ตรงนี้ ห้ามลุกขึ้น

เกินไปหรือเจ้าคะ โปรดยกโทษให้พวกเราด้ว

ของเขาคล้ายจะบอกว่าข้าไม่สั่งโบยพวกเจ้า

ได้แต่ปาดน้ำตาก้มหน้าลงบนพื้น อู๋ทงแสยะมุมปากยิ้มเย็นก

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ไยโชคร้ายเช่นนี้2 บทที่ 2 ถูกจับได้3 บทที่ 3 ไร้หนทาง4 บทที่ 4 พบปีศาจร้าย5 บทที่ 5 ตกอยู่ในกำมือ6 บทที่ 6 บุญคุณต้องทดแทน7 บทที่ 7 มีเพียงเขาที่ช่วยนางได้8 บทที่ 8 บีบคั้นกันเกินไปแล้ว9 บทที่ 9 และมันก็เกิดขึ้น10 บทที่ 10 อาจารย์จะสอนเจ้าเอง11 บทที่ 11 ไยท่านคิดสังหารข้า12 บทที่ 12 ยังไม่ตาย13 บทที่ 13 จัดการน้องสาว14 บทที่ 14 ความกล้าหาญครั้งแรกในชีวิต15 บทที่ 15 บังอาจ16 บทที่ 16 ตำแหน่งนั้นเป็นข้าที่มอบให้17 บทที่ 17 คนโปรดของไทเฮา18 บทที่ 18 ทำให้ข้าอีก19 บทที่ 19 โทษฐานที่ทำให้ข้าขายหน้า20 บทที่ 20 จะสิ้นสุดตรงที่ใด21 บทที่ 21 มันคือผู้ใด22 บทที่ 22 คนที่คอยหนุนหลัง23 บทที่ 23 งอน24 บทที่ 24 นางอุ่นเตียง25 บทที่ 25 ข้าไม่ไว้ใจ26 บทที่ 26 จับคน27 บทที่ 27 การแก้แค้นอันเหี้ยมโหด28 บทที่ 28 ฝึกฝนให้นางแข็งแกร่งขึ้น29 บทที่ 29 ของอร่อย30 บทที่ 30 แผนของซุนป๋อเหวิน31 บทที่ 31 สินเดิมข้ายกให้ท่าน32 บทที่ 32 บังอาจยิ่งนัก33 บทที่ 33 แผนการที่เตรียมเอาไว้34 บทที่ 34 หนีอันตราย35 บทที่ 35 เจ้าบ่าวของนาง36 บทที่ 36 ยกให้ท่านแล้ว37 บทที่ 37 ตอนจบ