icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

องค์หญิงอย่าคิดหนี

บทที่ 4 พบปีศาจร้าย

จำนวนคำ:1707    |    อัปเดตเมื่อ:18/06/2024

งหน้าผู้เป็นเสด็จย่า ไทเฮาทรงพิจารณาหลานคน

มน่ารักปรากฎอยู่ในดวงตาใสซื่อบริสุทธิ์ ที่ผ

เกิดขึ้นประจำอยู่แล้ว องค์หญิงทั้ง

ลับใช้ความขี้ขลาดอ่อนแอไม่ทำตัวโดดเด่

ี้เฟยช่างใสซื่อบริสุทธิ์นัก เมื่อคิดไปว่าต้องแต่งออกใ

นตรายต่อตนเอง หากอ่อนแอเจ้าน้ำตาทั้งยังเป็นคนงาม

ะเนตรของพระนางที่มองเห็นเขามาตั้งแต่แบเบาะเ

งนับว่าเป็นการตัดสิน

้องรักษาเกียรติขององค์หญิงให

ย่าที่เมตตา สิบเอ็ดจ

ช่างเป็นคนอ่อ

หลิวอี้เฟยยังถูกฮองเฮาเรีย

ู้กล้าต้องแต่งงานกับอ๋องชราวิปริตแทนองค์หญิงผู้อ

นางได้รับคำชมเชยมาหลายคำแล

ลายชิ้น หลิวอี้เฟยพยายามยิ้มแต

โลงศพที่งดงามที่มีนางนอนนิ่งอยู่ในนั้น หากแลกได้นา

้ ทั้งปิ่นปักผม แหวนมรกต กระทั่งมงกุ

้วยการเสียสละตนเองอย่างแท้จริ

สธ อย่างไรก็ต้องรับมาแสดง

ยได้พบกับนางกำนัลผู้หนึ่ง นางถอยหลั

งสิบเอ็ดไปเฝ้าที่ตำหนั

ใด องค์หญิงสิบเป็นบุตรสาวที่เอาแต่ใจของฮอ

องค์หญิงสิบไม่ชอบที่สุดก็คือการที่มีคนมาตีเสมอตัวนางทั้งยั

เป้าหมายให้องค์หญิงสิบกลั่นแก

ายแลขวาหาทางปฏิเสธด้วยนึกหวาดกล

องเฮาได้บอกเอาไว้ ข้าต้องขออภัยพี่หญิงแล้ว พวกเ

ไม่เชื่อ จ้องด้วยสาย

บเอ็ดอย่าเล่นลูกไม้จะดีกว่า คิดว่าแสร

้ผู้คนทั้งวังหลวงย่อมรู้ แม้มีพระราชโองการให้นางแต่งออ

มเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ในสายตานางก

ลายก้าว หันไปมองเหมย

ดี หากข้าไปที่นั่นก็เท่ากั

รบอกองค์หญิงของตนเองว่

มื่อขันทีและนางกำนัลพวกนั

นฉับพลันสายตาของหลิวอี้เ

โปร่ง สวมชุดทหารองครักษ์เต็มยศท่าทางองอาจห้าวหาญเ

ู้นั้นช่วยเหลือทันใด นางชี้นิ้วไปที่องครักษ

ผู้นั้นรับคำสั่งฝ่า

ั้งสองคน หลิวอี้เฟยอาศัยจังหวะนี

ิดชีวิตวิ่งไปหาองครักษ์ทั้งส

หลิวอี้เฟยวิ่งหนีจึ

ว้ ลากตัวนางไปหาองค์หญิ

ตนเองวิ่ง จึงรีบวิ่งตา

งครักษ์ผู้นั้น นางรีบถลาจับชายเสื้

งให้เขาช่วยเห

์ได้โปรดช่วย

่อยหอบแทบจะทรุดลงตรงนั้น บัดนี้จึงอาศัยเกาะยึดชายเสื

ท่านคิดเอาสิ่ง

นหูนั้นทำให้นางเง

ด้กลิ่นความตาย หลิวอี้เฟยชักเท้าถอยไปทันใด ทว่าขาของน

มาใกล้อก ใบหน้าหล่อเหลางดงามดุจเทพเซียนจนชวนให้ตกตะลึง ทว

เขาคือปีศาจร้ายที่กุด

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ไยโชคร้ายเช่นนี้2 บทที่ 2 ถูกจับได้3 บทที่ 3 ไร้หนทาง4 บทที่ 4 พบปีศาจร้าย5 บทที่ 5 ตกอยู่ในกำมือ6 บทที่ 6 บุญคุณต้องทดแทน7 บทที่ 7 มีเพียงเขาที่ช่วยนางได้8 บทที่ 8 บีบคั้นกันเกินไปแล้ว9 บทที่ 9 และมันก็เกิดขึ้น10 บทที่ 10 อาจารย์จะสอนเจ้าเอง11 บทที่ 11 ไยท่านคิดสังหารข้า12 บทที่ 12 ยังไม่ตาย13 บทที่ 13 จัดการน้องสาว14 บทที่ 14 ความกล้าหาญครั้งแรกในชีวิต15 บทที่ 15 บังอาจ16 บทที่ 16 ตำแหน่งนั้นเป็นข้าที่มอบให้17 บทที่ 17 คนโปรดของไทเฮา18 บทที่ 18 ทำให้ข้าอีก19 บทที่ 19 โทษฐานที่ทำให้ข้าขายหน้า20 บทที่ 20 จะสิ้นสุดตรงที่ใด21 บทที่ 21 มันคือผู้ใด22 บทที่ 22 คนที่คอยหนุนหลัง23 บทที่ 23 งอน24 บทที่ 24 นางอุ่นเตียง25 บทที่ 25 ข้าไม่ไว้ใจ26 บทที่ 26 จับคน27 บทที่ 27 การแก้แค้นอันเหี้ยมโหด28 บทที่ 28 ฝึกฝนให้นางแข็งแกร่งขึ้น29 บทที่ 29 ของอร่อย30 บทที่ 30 แผนของซุนป๋อเหวิน31 บทที่ 31 สินเดิมข้ายกให้ท่าน32 บทที่ 32 บังอาจยิ่งนัก33 บทที่ 33 แผนการที่เตรียมเอาไว้34 บทที่ 34 หนีอันตราย35 บทที่ 35 เจ้าบ่าวของนาง36 บทที่ 36 ยกให้ท่านแล้ว37 บทที่ 37 ตอนจบ