คืนดีกันเถอะ ผมขอร้อง

ยเชียนหรี่ลงอย่

นที่เต้นรำกับ

งของซูเชียนฉือ เขาเคยเห็น

ตอนที่เรียนอยู่ แถมยังเกือบ

ิดกันมาก ซูเชียนฉือกำลังคุยกับเจียงเฉิงฟาน

้น ไหนจะรอยยิ้มที่น่าดึง

ันเหมือนกับเข็มที่ทิ่มแทงไ

องไห่ในตอนนี้โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า แล้วก็

ผู้หญิงคนนี้ก็อยากรีบไปหาผู้ชายคนใหม่

ป่ยเช

ูดอะไร เวินอวี่โหรวก็ถอนหายใจและ

ธอเห็นว่าพี่กับฉันอยู่ด้วยกัน เธอต้องไม่พอใจแน่

ฉันที่เป็นคนนอกไปทำให้ค

อไม่ได้ร

็ดึงสายตากลับมา แล้วก็พูดแทรกเธอขึ้นมาด้ว

ออกไปตรงหน้าเวินอวี่โห

ภายนอกมาโดยตลอด พวกเขาทั้งสองคนไม่ค่อยได้ไปร่วมงานเลี้ยงด้วยกันเท่าไหร่น

่นเคย ซูเชียนฉือถึงได้กล้าเปลี่ยนคู่เต้นรำไปเรื่

บไปที่บ้านเมืองโหรงแล้ว เขายังม

ดึงสายตากลับมา แล้วก็พาเวินอ

รวเข้ามาเต้นรำในฟลอร์เต้นรำแล้ว คนที่อยากจะเต้นรำอยู่ในฟลอ

ลี้ยงจึงดูครึก

ครโฟนขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นอย่างมากแ

เปลี่ยนคู่เต้นรำกัน โดยเวลาแลกเปลี่ยนคือหนึ่

พูดจบ ไฟก็เริ

ไฟจึงส่องไปที่เธอตลอด ซึ่งเธอก็ปฏิบัติตามกฎอของเกม

รถเห็นรอยยิ้มที่สุภาพและอ่อนโยนบนใบหน้าของซูเชียนฉื

อนโยนขนาดนี้ของเธอมีไว

ผู้หญิงคนนี้ก็ยิ้มแบบนี้กับผ

ามีความเย็นชาอย่างมาก สีหน้าของ

ด้รับการต้อนร

เบา ๆ ว่า “ฉันอยู่ในวงการบันเทิงมาตั้งหลายปี ทุกครั้งที่ต้องเล่นละครกับนักแสดงชายที่ไม่รู้จัก

นหายใจ “ถ้ามีเวลาฉันควรต้องให้พี่

าของหลิงเป่ยเชียนที่มองไปที่ซ

รงหน้าของพวกเข

ี่คู่ของซูเชียนฉือกับเจียงเฉิงฟาน