วันดับนางริษยา เล่ม 1

ียงนอนหนานุ่มขนาดกว้างประมาณ หก ฟุตได้…แขนข้างซ้ายของชายหนุ่มเหยียดยาวอ

ุนอยู่คล้ายคู่ร

ีดำขลับของสาวเจ้า

องชายหนุ่มจรดชิดหน

สิบห้า

ะยับ ยามเมื่อเวลานี้นรีกุลได้ลอบสังเกต

เสียงเข้มของชายหน

เรื่อพลางหันมามองหน

ยนชวนฝันของนั

่กับที่หญิงสาวสบ

นต้องอยู่ในมนต์สะก

นอย่างแผ่วเบา เรียวปากบางของหญิงสา

ยรับคำของหญิงสาวด

อน

ฐธวีร์กล่าวกับหญ

เองไล้ใบหน้าอันไร้ก

างใดขอ

นรีกุลเอ่ยขึ้นด้วย

นนั่งแล้วใช้มือเรีย

างล

ด้ว่า เวลานี้นรีกุลเ

บนี้ที่เขาเคยเห

ยเรียกชายหนุ่มเพื่

เสียงหวานอ

ลุงลงจากเตียง พลางเดินไปดูเครื่องซักผ้า

เป็นรักครั้งที

ามากเหลือเกินเธอรัก

ะได้อยู่ร่วมเรียงเคี

กของหญิงสาวตาสวย

ิตาลีแต่แล้วก็ไปกั

เติบของแฟนหนุ่มดีก

ทั้งคู่ต้องอับป

ลับตกหลุมรักนัฐธวีร

กไม่ได้ว่านัฐธวีร์

อื่นในที่ทำงาน

ตไดเร็คเตอร์ที่ม

ได้อย่างไม่มีที่ติและนรีกุล หญิงสาว

ชื่อดังใน

อค้นพบชายหนุ่มที่หล่อนได้ค้นหามาตลอดทั้งชีวิต นักออกแบบสา

่องจักรดังขึ้นอีกค

หนุ่มตรงหน้าแล้วหันมาส

รื่องจักรกลที่เพิ่งทำงานเสร็จหมาด ๆ แล

กเตียงนอนขนาดใหญ่ต

ปยืนขวางทางนรีกุลจนเกือบ

องเขา ชายหนุ่มชันขาขึ้นข้างหนึ่ง ขณ

าออกมาจากกระเป

ทบระเบิดออกมา นอกอกไม่ได้ ทันทีที่หญ

ธอฝันใฝ่ม

เอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าแดงก่

สีสนิมของนัฐธวี

าวกับเมล็ดอัล

ุลจะได้กล่าวอะไร

บมือเรียวขาวละเอียดของ

หล่อนยามนี้เต้นแรงมากราวกับเธ

ล่งประกายวาววับยาม

ที่สาวเจ้าไม่ทันได้รู้เนื้อรู้ตัวมาก่อนว่าน

้นด้วยน้ำเสียงกลั้นขำ ในสีหน้าของชายห

ลูกมะเ

บท้องเวหาให้กลา

สะท้อนกับเรือนไหมของหญิงสาวที่เวลานี้กำ

านใสของนรีกุลเอ่ย

ยชัดผ่านดวงตากล

นรักของเขาดีใจแม้หล่อนเห็นเพียงแหวนเงินเกลี้ยงเกลา

ีกุลคงจะไม่เหมือนจา

ทรัพย์สมบัติของเขาและแห

ากนัก นรีกุลจะต้องเป็นผู้หญิงที่มีแต่รัก

ดา นรีกุลที่ตั้งหน้าตั้งตารอคอยวันนี้มา

ผเข้าหากอดกั

ีร์ช้อนเรือนร่างอรช

ุนไปรอบ ๆ ห้องนอนโ

ยมของนัฐธวีร์ ความสุขของทั้งสองคนได้

็นเจ้าสาวที่มีความสุขที่สุดในโลก เพราะเธอ

ีกุลฉีกยิ้มกว้าง

บอกชายหนุ่มได้ชัดเจนว่าหญิงค

วเล็กทันที ดวงหน้าคมคายของชายหนุ่มเ

รีกุล นัฐธวีร์สัมผัสได้ถึงผิวนวลละเอียดข

มเข้าใกล้ใบหน้า

นัฐธวีร์รินรดใก

ี่หลับตาพริ

ญิงคนรักรินรดกันจนแทบจ

นไปชั่วขณะวินาที

งใจและเช่นเดียวกันหญิงส

เต้นรัวเร็วจนแท

ะผ่าวราวกับถูกแสงอ

ขึ้นสีชมพูระ

อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทว่านัฐธวีร์ยังไม่

ของตนเอ

ได้ค่ะวีร์”นรีกุลเ

ลางบอกชาย

นฝันของนรีกุลอย่างลังเล…หญิงสาวมองเห็นนัยน์ตาค

้นกับหญิงสาวอย่างยอมจ

มเอื้อมหยิบโทรศั

ิดออกอย่า

ฐธวีร์จดจ้องทอด

เคยที่เขาไม่เคยอยากจะสนทนาด้

ร้องขึ้นอย่างต่อเน

สังเกตในอากัปก

คนรัก นัฐธวีร์รับรู้ได้ทันทีว่าเวลานี

รับโทรศัพท์ในที่

้ ๆ ของเขาที่ไม่ได้พ

สียงปลายสายกระแทกประโยคแรกเข้าสู่โ

งขุ่นมัวไม่น้อย ดวงหน้าคมคายของเขาเบือนห

กไปจากห้องนอนทิ้งให้นรีกุลตั

ป็นปี ๆ แกอย่าค

”ปลายสายของนัฐธวีร์เอ่ยขึ้นพ

นจีนอย่าไปเรียกเข

ัฐธวีร์เดือดดาล

ารมณ์ที่คุกรุ่นราวก

างนั้นเหรอ…ไอ้ลูกเวร” กรพจน์ บิดาขอ

วีร์ มือหนาของเขาต้องกดลดระดับเสียงของสมาร์ทโ

อยากได้ยินคำว่าเจ็กคำ ๆ นี้จากปากของ

+