พิศวาสตำหนักลืมเลือน

มเ

ุกสนานภายในอุทยานตำหนักลืมเลือนมาตั้งแต่ช่วงเช้า จนล่วงเลยมาถึงยามเซินโดยไม่รู้ตัว องค์หญิงน้

สุดท้าย หากแต่อุปราชรูปงามเป็นเพียงผู้เดียวที่ฝึกวิชาอมตะนี้เป็นผลสำเร็จ ทั่วหล้าไร้ผู้ใดเทียมทานไม่มีคู่ต่อสู้ใดที่จะสามารถเปรียบเทียบว

วียนเปลี่ยนผ่านไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ต้องพบเห็นคนรอบข้างล้มตายไปคนแล้วคนเล่าด้วยเพราะอายุขัยท

าอมตะทำให้พระองค์มีแต่ความเลือดเย็น หัวใจนั้นว่างเปล่าและด้านชาอย่างยิ่งยวด ชีวิตอมตะที่ความตายไม่อาจมาเย

้อยจากแคว้นเยว่ ซึ่งพระองค์ก็ล่วงรู้เช่นกันจากเคล็ดวิชาที

ด้ปรากฏขึ้นในเวลาเช้าตรู่พร้อมกับแสงพระอาทิตย์แรกโผล่ขึ้นขอบฟ้า พร้อมกับองค์หญิงน้

กล้พระองค์ หากแต่ทรงไม่ล่วงรู้ว่า นอกจากจะเข้าใกล้พระองค์ได้แล้วยังสามารถสังหารอุปราชปีศาจได้ด้วยเช่น

ใดนั

ิงเพคะ!

้าอยู่ที่ไหน...ส่งเสียงขาน

ย ตายแน่ๆ หายไปไหนตั้งแต่เช้าก็ไม่รู้จนเย็

งค์หญิงน้อยด้วยตัวเอง ดังไปทั่วบริเวณอันเป็นที่ตั้งของพระราชวังถังเ

างกำนัลขันที ต่างทยอยเข้ามารายงานเย่วฮ

ญิงแล้วได้ความว่าอย่างไร

กันส่ายหน้าไปมาอย่างพร้อมเพรียง อันเป็นคำตอบที่ถูกส่งกลับมาท

ม่สามารถออกไปนอกวังได้เพียงตามลำพังอย่างแน่นอน พวกเจ้าหาจนทั่วดีแล้วอย่างนั้นเหรอ”

ห่งหนึ่งที่ไม่ได้เข้าไปค้นหาซึ่งก็คือตำหนักลืมเลือน อันเป็นสถานที่ต้องห้ามไ

ำให้เย่วฮองเฮาขมวดพระขนงเข

นั้นเหรอ”รับสั่งสุระเ

ได้รับการยกเว้นอยู่นอกเหนือเช่นนี้ ไม่สามารถเข้าไป

ค่ะ องค์ฮ่องเต้ปฐมราชวงศ์ของเป่ยถัง ทรงมีพระราชโองการจารึกเอาไว้หน้าพระตำหนักลืมเลือน ห้ามผู้ใดเข้าไปบุกรุก ยึดครองและทำลายตำหนัก รวมไปถ

องหัวหน้าองครักษ์เช่นนั้น ใบหน้างามยังคงคลางแคลงใจไม่รู้วา

องอุปราชปีศาจ ที่ทั่วหล้าต่างกล่าวขานกันตามตำนานมาอย่างช้า

านที่ประทับของมหาอุปราชเฟิงหลงในตำนานสร้างแค

ที่ยืนนิ่งไปชั่วครู่ค่อยๆ

งนั้นหรอกเหรอ หากนับอายุแล้วนับตั้งแต่เป่ยถังสถาปนาแคว้นจนถึงทุกวันนี้ก็เกือบสามร้อยสามสิบปีแล้วมิใช่รึ มหาอุป

นที่หวงห้ามของพระราชวังถังเฉี่ยนนี้ ข้าในฐานะแม่ของแผ่นดินเป่ยถัง ก็จะไม่กระทำการหมิ่นพระเกียรติอุปราชในต

รดาทหารองครักษ์ต่างขานรับ

งทุกประโยคและทุกคำที่พรั่งพรูออกมานั้น ตลอดจนการสน