เล่ห์ร้ายพ่ายรักดวงใจเหมราช
้เธอนั้นต้องเลือกระหว่างพ่อบังเกิดเกล้ากับชายคนรัก ทำให้หญิงสาวนั้นรู้สึกเป็นกังวลใ
ของเธอ เมื่อทั้งสองได้ศึกษาดูใจกันมาหลายปี ตั้งแต่สมัยที่พิ้งค์พลอยไปเรียนต่อปริญญาโทที่อังกฤษ ซึ่งมาร์คเป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ
มกับหัวใจที่เต้นระรัวด้วยความโกรธ ก่อนจะกำมือแน่นพร้อมทั้งกัดฟันพยายามใจเย็น เนื่องจากมันไม่ใช่ครั้งแรก แต่เธอก็ยังคง
ม่ ที่กำลังทำออรัลเซ็กด้วยปากให้กับเขาได้อย่างยอดเยี่ยม ขณะที่ตัวของมาร์คนั้นได้นอนราบกับเตียง โ
วามรักที่มีให้มาร์คนั้นมันมากเกินกว่าที่เธอนั้นจะถอยออกมา หรือเธอจะแกล้งเป็นคนหูหนวกตาบอดไม่รู้ไม่ชี้เห
งลั่นดังออกมาถึงด้านนอก เมื่อมาร์คกำลังชอบใ
ดุ้นยักษ์เข้าไปอีกครั้ง พร้อมกับจังหวะที่มาร์คกระตุกสะโพกเข้าหาปากเล็ก จ้วงลึกจนเ
ะประตู พร้อมกับหลับตาลงอย่างช้าๆ แล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ เมื่อเธอกำลังนึกภาพช
๊อก! ก๊
งดัง พร้อมกับเอ่ยถามออกไป เมื่อเขารู้ดีว่าคงไม่มีใคร
งมานอนในห้องนี้" พิ้งค์พลอยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ เ
กับหยิบธนบัตรในลิ้นชักปึกใหญ่ส่งให้มิรา เธอเองก็รีบยกมือขึ้นไหว้แล้วรับธ
ยก็ไม่รู้" เมื่อมิราเดินพ้นประตูออกมา พิ้งค์พลอยที่ยืนอยู่นอกห้อง ได้พูดแขวะเธอออกไป พร้อม
กระแทกกระทั้น พร้อมกับกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างผู้ชนะ ก่อนก็จะเดินออกจากห้องไป
เรื่องทุกอย่างก็คงจะไม่เกิดขึ้น แต่ดูเหมือนว่าเขานั้นจะเป็นใจ เพราะทุกครั้งที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ต้นเหตุก็มาจากเข
นมีเพียงแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวพันรอบเอวไว้ ทำให้บอกเห็นซิกซ์แพคและมวลกล้ามเป็นมัดๆ อย่างชัดเจน แต่ทว่าเวลานี้ทำไมหัวใจของพิ้งค์พลอย
ออะไรดีๆ แบบนี้สินะ" พิ้งค์พลอย พูดออกมาเสียงดังปนตะคอกใส่หน้าของมาร์ค เมื่อเขาดันร่างอรชรของเธอชิดกับผ
าเธอมีอะไรดีนักหนา ทำไมถึงได้พยายามผลักไส เวลาที่เขาเข้าใกล้เธอทุกครั้ง แม้ว่าจะคบกันมาหลายปี มาร์คก็ไม่เคยล่วงเกินพิ้งค์พลอยเลยสักครั้ง ใช่ว่าเขาจะไม่ต้องการ แต่เธอมักจะหาข้ออ้างมาปฏิเส
เธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมถึงรู้สึกไม่ค่อยชอบเวลาที่มาร์คเข้าใกล้แบบนี้ มิหนำซ้ำเธอนั้
อะไร! นี่เหรอคนรักกัน" มาร์คพูดออกมาด้วยใบหน้าและน้ำเสีย
้อมกับหลบสายตาคมของเขา เมื่อเวลานี้เธอเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงหวาดกลัว
ะปฏิเสธทุกครั้งไป หรือคุณกำลังมีใครบอกผมมาเดี๋ยวนี้เลยนะพลอย" คราวนี้กลายเป็นมาร์คที่ถามออกมาราวกับว่าหญิงสาวนั้นกระทำผิด ทั้งที่คำถามทั้งหมดเธอควรจะเ