ไม่เล่นแล้ว ฉันคือคุณนาย

่เขาฟูมฝักราวกับไข่ในหิน แล

มออกมาแล้วกล่าว

นั้นก็เดินตรงไปอ้าแขนกอดฮวา

ำหน้าตาบูดบึ้งแบบนี้ หรือว่ากลับมา

แต่ก็ยังคงรู้สึกไม่พอใจที่โจวเป่ยจิ้งพา

การที่เธอกลับมาง้อเขาก่อนแม้แต่คนในครอบครัวเธอก็ยังไม่ไ

เธอมาหลายชั่วโมงแล้ว” ฮวาหยูเฟิงพูดตำหนิ “ต่อไปเธอก

่ยจิ้งอย่างยิ้มแย้ม “ฉันก็แค่อยากจะอยู่ด้วยกันกับเป่ยจิ้งสักห

รู้สึกใด ๆ ล้วงกระเป๋ากางเกงด้วยมือข

ผมขอตัวกลับก่

ดประตูรถทันที โจวเป่ยจิ้งหันตัวขึ้นไปบ

ระทำของเธอเอาไว้ ก่อนจะชะโงกหน

าฉันจะไปเยี่ยมคุณย่าโ

ผ่านกระจกหน้าต่างรถ เห็นแค่สันกร

กน้อย ก่อนจะ

กลับไปยืนข้าง ๆ ฮวาหยูเฟิง

กลับไปพูดกับฮวาหยูเฟิง และฮวาหยุนห

่งคนขับ รัดเข็มขัดนิรภัย ส

่หน้าอกราวกับมีสำลีมาอุ

โจวเป่ยจิ้งมีประชุมระดับนานาชาติ หลูเฉียนหนิงในฐ

้ ดังนั้นช่วงเวลาประมาณตีสอง เธ

ียงที่ไพเราะน่าฟังของเข

อว่าอยู่หรือไม่ แม้ว่าจะระยะเวลาสั้น ๆ แค่

รือว่าเรื่องงาน ก็สมบู

ข้าไปในห้องทำงาน ไม่รอให้หันตัวมา ก็ถูกแขนที

ำของเขาก็ประกบลงมา สองม

อนไปด้านหลังหลบเลี่ยงริมฝีปากของเขา ท่าทางไม่พอใจข

จะแหบแห้งอยู่แล้ว แต่ร่าง

รหย่าร้างในมือออกไป “คุณโจว นี่คือหนังสือข้อตกลงการ

หนังสือข้อตกลงมาโยนลงไปบนโต๊ะอย่างไม่มอ

่าทีในวันนี้ของ

ึงตอนที่แอบมองพวกเขาบนรถ หรือว่าตอนนี

พักผ่อนดีกว่านะคะ พรุ่งนี้เช้ายังต

พักผ่อน “กลับไปไม่ทันแล้ว คื

ามชั่วโมงมาก่อน ทุกครั้งหลังจากที่เขา ‘สำเร็จคว