ดีไซเนอร์สาวทะลุมิติมาเปิดร้านเสื้อผ้าในปี1980
0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปดีไซเนอร์สาวทะลุมิติมาเปิดร้านเสื้อผ้าในปี1980
บทที่ 3 เสียหน้า
จำนวนคำ:2091
|
อัปเดตเมื่อ：28/07/2024
่ชายฉิน
รานมองเห็นแล้ว พวกเขาอยู่ในชุดทหารและยังมีตราที่บ่งบอกยศ แต่ละคนล้วนมีตำแหน่งเล็
า
"นี่ภรรยาของฉันเอง พี่สะใภ้ของพวกนายจ้าวหยู่ฟาง
สะใภ
่สะ
ใหญ่ หลานสาวรอง หน้าตาดีกันจริง ๆ โตเป็นสาวแล้ว ทำ
ค่ะคุณอา ฉินเสี่ยวหรานหรือเรียกเสี่ยวหรานก็ได้ค่ะ" ไห
่ยวห
อย่างตรงไปตรงมา "นี่หรือภรรยาของพันตรีฉิน ฉันเหวยฉิงภร
า ฝากพวกเธ
น่
เสี่ยวหลิงเดินตามแม่และฉินเสี่ยวหรานเดินปิดท้าย คนรอบข้า
้อยกว่า รอบตัวของเขามีความน่าเกรงขามอย่างบอกไม่ถูก เขาหันมาสบต
อนคลุกคลีกับพวกดารานักแสดงยังไม่เคยหวั่นไหวกับใ
่ามีสายตาร้อนแรงของผู้
่มมีสีหน้าและท่าทางต้อนรับอย่างเป็นกันเอง "คนในกลุ่มเป็นคุณนายที่มีสาม
คนเล็กฉินเสี่ยวหลิง พวกเราเพิ่งย้ายมาที่นี่ ฝากตัวด้วยนะคะ" เพื่อไม่ให้สา
นายพลหนึ่งคน คุณนายพันเอกสองคน คุณนายพันโทสามคน และคุณนายพันตรีห
อซื้อมาจากไหน ทำไมถึงได้งดงามแบบนี้ ฉันตัด
ก่อนหน้านี้คิดว่าจะตัดให้ลูก ๆ เอาไว้ใส่ไปโรงเรีย
เธอที่ตัดเย็บให้ อาจจะตัดเย็บให้ปีละครั้งแต่ฝีมือไ
เย็บของกองทัพ เธอสนใจ
นดี
ี้ฉันจะไปรับ
ะ ฉันก็ตัดเย็บได้ คุณนายซินมองข้ามไปได้อย่างไ
ล้ว ว้าย! ทำไมลูกสาวของเธอ
ิผู้หญิงที่มาจากชนบทค่อนข้างมีผิวสีเข้ม คุณนายซินไม่ได้ดูถูกแต่ว่าส่วนมากจะ
"คุณนายซินกล่าวเกินไปแล้
ย่างเห็นด้วย ให้เทียบกันแล้ว เธอกับพี่สาวห่างไกลจากความสว
"ไม่เห็นพันตรีฉินบอกเลยว่ามีลูกสาวที่สวยขนาดนี้ เอ๋
รต่อ ฉินเสี่ยวหรานกลับถูกนายทหารเข้ามาขัดเสียก่
"ฉินเสี่ยวหรานค่ะ" ผู้ชายคนนี้เป็นใครไม่รู้จัก แต
อใจ "ผมร้อยตรีหยูเหลย หวังว่าคุณหนู
แล้วไม่ไปหรือ เสี่ยวหรานของเรายังเด็ก หวังว่าร้อยตรีหยูจะไม่ถ
ว้เจอก
บเอ่ย "ลูกชายของพันโทหยู เขายังไม่แต่งง
ค
่งกัน
ฉินถูกเชิญมานั่งเป็นโต๊ะของครอบครัวพันเอก พันโท และพันตรี ผู้ชายที่เธอสบตาด้ว
ส่วนน้องสาวจะนั่งถัดจากแม่ ที่นั่งไม่ได้มีชื่อติดเอาไว้ แต่รู้ว่าครอบครัวสนิทกัน
ม่เห็นมีงานเลี้ยง จัดทีก็จัดยิ่งใหญ่แบบนี้"
" เสียงผู้หญิงวัยรุ่นเอ่ยขึ้นกลางโต๊ะรับประทานอ
ผู้หญิงคนนี้ต้องการหักหน้าบ้านฉิน เพราะทั้งสองมีสีหน้าต
อยแล้วก็ไม่ต้องกิน สามีฉันทำงานทุกวันฉันก็ไม่ค่อยได้กินแบบนี้ ใครจะใช้เงินสิ้น
ำระส่าย "ฉันพูดไปแค่อยากเอ่ยหยอกล้อเท่านั้นเ
หยูเหมี่ยวด้วยอาหารค่อนข้างดีหล่อนจึงได้พูดเช่นนี้" คุ
ลืองกัน
ณนายทั้งหลาย เรื่องแบบนี้เหล่าพ่อบ้านจะไม่ยุ่ง อีกอย่า
หนูตั
กินข้าวอย่างเงียบ ๆ แต่ระหว่างนั้นก็จดจำท่าทีของทุกคนไปด้วย
สิ้นสุดบท
1 บทที่ 1 ย้ายบ้านใหม่2 บทที่ 2 ครอบครัวบ้านนอก3 บทที่ 3 เสียหน้า4 บทที่ 4 พยาบาลทหาร5 บทที่ 5 ลูกค้าคนแรก6 บทที่ 6 คุณนายเว่ยซื้อให้จริง ๆ หรือ7 บทที่ 7 คุณนายทหารน้อยหน้าไม่ได้8 บทที่ 8 เข้าโรงเรียนกลางคัน9 บทที่ 9 ทบทวนความรู้สึกตนเอง10 บทที่ 10 ปฏิเสธความสัมพันธ์11 บทที่ 11 ความพยายามของเว่ยเซียว12 บทที่ 12 ว่าที่ลูกเขยพันตรี13 บทที่ 13 ร้านเช่าสำหรับร้านเสื้อผ้า14 บทที่ 14 ขายหลานสาว15 บทที่ 15 ผู้ชายของฉินเสี่ยวหราน16 บทที่ 16 ตึกคูหาสองชั้น17 บทที่ 17 เดินหน้าจัดการร้านเสื้อผ้า18 บทที่ 18 ร้านเสื้อผ้าหรานหลิง19 บทที่ 19 เสี่ยงที่จะลอง20 บทที่ 20 สัญญางานสิบปี21 บทที่ 21 หมั้นหมายเอาไว้ก่อน22 บทที่ 22 ซื้อม้วนผ้าระยะยาว23 บทที่ 23 ไม่แต่งงานออกจากบ้าน24 บทที่ 24 ออกจากตำแหน่ง25 บทที่ 25 โรงงานม้วนผ้า26 บทที่ 26 ช่วยเหลือกันและกัน27 บทที่ 27 สวนผักขนาดใหญ่28 บทที่ 28 ซื้อพันธุ์ต้นไม้ ดอกไม้29 บทที่ 29 รวมตัวในงานเลี้ยง30 บทที่ 30 สายตาอันโกรธแค้น31 บทที่ 31 ข่าวดีที่รอคอยแต่ต้องรอไปอีก32 บทที่ 32 เดินไปข้างหน้าอย่างเติบโต33 บทที่ 33 บ้านฉิน34 บทที่ 34 ปี 198435 บทที่ 35 ลูกชายตัวอวบอ้วน36 บทที่ 36 ฉินเสี่ยวหลิงเรียนจบแล้ว37 บทที่ 37 ฉินเสี่ยวเว่ยหนึ่งขวบ38 บทที่ 38 กลับไปทำงาน39 บทที่ 39 ปี 198740 บทที่ 40 ครอบครัว (จบบริบูรณ์)