icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ดีไซเนอร์สาวทะลุมิติมาเปิดร้านเสื้อผ้าในปี1980

บทที่ 7 คุณนายทหารน้อยหน้าไม่ได้

จำนวนคำ:2037    |    อัปเดตเมื่อ:28/07/2024

เสี่ยวหรานจะให้น้องสาวเป็นคนนำอาหารไปส่งให้พ่อ ส่วนเธอใช้เวลาอันมีค่าในการตัดเย็บ แต่ว่าชุดข

ุดใหม่ว่าจะไม่มีปัญหาตรงไหน ด้วยฝีมือของเธอราคาที่

าผ้าเพื่อใส่ชุดอีกด้วย เพราะไม่มีถุงกระดาษ หรือถุงที่สามารถใส่เสื้

มของจะไปส่ง "ลูกตัดเย็บเร็วมาก แม่นึกว่าต้องใช้เว

ม่ ถ้ามีจักรเย็

มีไม่มีเงินมากพอที่จะซื้อจักรเย็บผ้า ไม่สิ จะว่ามีมันก็มีอ

จ่ายอะไรเลยก็ต้องใช้เวลาถึงหนึ่งปี แต่ว่าพอย้ายมาที่นี่ ต้องมีค่าใ

ผ้า เธอคิดจะหาเงินจากการเย็บมือก่อนเปิดภาคเรียนเอง

ลย เวลานอนก็ต้องเย็บเพื่อให้เสร็จเร็ว ๆ" ฉินเสี่ย

เรียน ถ้าฉันไม่ใช้โอกาสน

็นลูกสาวทำงานหนัก แต่ก่อนลูกสาวทั้งสองต้องทำงานบ้านและมีหน

นพ่อ "ไม่ได้โหมงานขนาดนั้นค่ะ แค่เย็บถึงตรงไหนได้ก็เย็บให้

วลา จนบางบ้านแม้แต่โทรทัศน์ต่อให้ซื้อมาก็ไม่เคยดู พอได้มาใช้เวลาที่น

หยู่ฟางบอกสามีและลูกสาวคนโตที่นั่งพูดคุยกัน

ีแล้ว และอยู่ในชนบทต้องทำอาหารตั้งแต่อายุสิบปี ระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมาฝีมือการทำ

ป ฉินเสี่ยวหลิงนำจานไปล้างทำความสะอาด ฉินเสี่ยวหรานเช็ดโต๊ะ แล

หนึ่งร้อยเก้าสิบหยวนค่ะ" ทันทีที่มาถึงสมาคมแม่บ้าน

สาว "เสี่ยวหรานลูกเรียกค่าฝีมือแพงเกินไป คุณน

่ ตอนเย็นจะให้เว่ยเซียวเขาแวะเอาเงินไปให้ที่บ้าน" คุณนายเว่ยรีบปฏิเสธเพราะรู้สึกว่าราคาชุดคุ้มค่ากับคุณภาพที่ต

่ย ราคามั

ให้เขาเลย เธอยังเปิดรับตัดเย็บอีกไหม ชุดของพันตรีเว่ยทำให้ฉันอยา

รที่ใครได้หน้า คนอื่นก็ต้องได้หน้าด้วย แม้คุณนายเหยาถึงอยาก

่จะรับตัดเย็บสักห้าตัว ราคาตัวละเจ็ดสิบหยวน ของเด็กหนึ่งร้อ

ฉินเสี่ยวหรานคิดดีแล้ว เมื่อไหร่ที่มีชื่อเสียงขึ้นมาแล้วเพิ่มราคา คนอื่นจะดูหมิ่นเธอว่

มาอีกสี่ชุด กลายเป็นว่าฉินเสี่ยวหรานต้องตัดเย็บชุดถึงห้าชุดก

ยินว่าหลานโหมงานตัดเย็บตั้งแ

มีเวลาทำชุดเป็นสัปดาห์และฉิน

และรู้ขนาดตัว ทำให้ฉินเสี่ยว

้ไหมคะ" เพราะวันนี้พ่อของเธอเหนื่อยจากการทำงานทั้งวันแล้ว ไหนจะกระทันหันเกินไป

ักหน้า "

ให้ลูกไปกับน้องส

งอย่างไรก็เป็นช่วงปิดภาคเรียน และผลการเรียนของลูกสาวก็ดีอ

ณ์เพิ่ม ผ้าที่ใช้ต้องซื้อถึงสี่ม้วน เนื่องจากสีผ้าที่แตกต่างกัน เงินที่หาได้จากค่าฝีม

าสิบหยวน ฉินเสี่ยวหรานแบ่งให้แม่หนึ่งร้อยหยวนที่เหลือเก็บเอาไ

อจากการตัดเย็บชุดของลูกค้าตัดชุดใหม่ให้ตนเองกับน้องสาว ไหนจะกระเป๋าผ้าที

เธอใช้เศษผ้าเย็บถุงเท้าและรองเท้าให้คนในครอบครัว

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ย้ายบ้านใหม่2 บทที่ 2 ครอบครัวบ้านนอก3 บทที่ 3 เสียหน้า4 บทที่ 4 พยาบาลทหาร5 บทที่ 5 ลูกค้าคนแรก6 บทที่ 6 คุณนายเว่ยซื้อให้จริง ๆ หรือ7 บทที่ 7 คุณนายทหารน้อยหน้าไม่ได้8 บทที่ 8 เข้าโรงเรียนกลางคัน9 บทที่ 9 ทบทวนความรู้สึกตนเอง10 บทที่ 10 ปฏิเสธความสัมพันธ์11 บทที่ 11 ความพยายามของเว่ยเซียว12 บทที่ 12 ว่าที่ลูกเขยพันตรี13 บทที่ 13 ร้านเช่าสำหรับร้านเสื้อผ้า14 บทที่ 14 ขายหลานสาว15 บทที่ 15 ผู้ชายของฉินเสี่ยวหราน16 บทที่ 16 ตึกคูหาสองชั้น17 บทที่ 17 เดินหน้าจัดการร้านเสื้อผ้า18 บทที่ 18 ร้านเสื้อผ้าหรานหลิง19 บทที่ 19 เสี่ยงที่จะลอง20 บทที่ 20 สัญญางานสิบปี21 บทที่ 21 หมั้นหมายเอาไว้ก่อน22 บทที่ 22 ซื้อม้วนผ้าระยะยาว23 บทที่ 23 ไม่แต่งงานออกจากบ้าน24 บทที่ 24 ออกจากตำแหน่ง25 บทที่ 25 โรงงานม้วนผ้า26 บทที่ 26 ช่วยเหลือกันและกัน27 บทที่ 27 สวนผักขนาดใหญ่28 บทที่ 28 ซื้อพันธุ์ต้นไม้ ดอกไม้29 บทที่ 29 รวมตัวในงานเลี้ยง30 บทที่ 30 สายตาอันโกรธแค้น31 บทที่ 31 ข่าวดีที่รอคอยแต่ต้องรอไปอีก32 บทที่ 32 เดินไปข้างหน้าอย่างเติบโต33 บทที่ 33 บ้านฉิน34 บทที่ 34 ปี 198435 บทที่ 35 ลูกชายตัวอวบอ้วน36 บทที่ 36 ฉินเสี่ยวหลิงเรียนจบแล้ว37 บทที่ 37 ฉินเสี่ยวเว่ยหนึ่งขวบ38 บทที่ 38 กลับไปทำงาน39 บทที่ 39 ปี 198740 บทที่ 40 ครอบครัว (จบบริบูรณ์)