ดีไซเนอร์สาวทะลุมิติมาเปิดร้านเสื้อผ้าในปี1980
เสี่ยวหรานจะให้น้องสาวเป็นคนนำอาหารไปส่งให้พ่อ ส่วนเธอใช้เวลาอันมีค่าในการตัดเย็บ แต่ว่าชุดข
ุดใหม่ว่าจะไม่มีปัญหาตรงไหน ด้วยฝีมือของเธอราคาที่
าผ้าเพื่อใส่ชุดอีกด้วย เพราะไม่มีถุงกระดาษ หรือถุงที่สามารถใส่เสื้
มของจะไปส่ง "ลูกตัดเย็บเร็วมาก แม่นึกว่าต้องใช้เว
ม่ ถ้ามีจักรเย็
มีไม่มีเงินมากพอที่จะซื้อจักรเย็บผ้า ไม่สิ จะว่ามีมันก็มีอ
จ่ายอะไรเลยก็ต้องใช้เวลาถึงหนึ่งปี แต่ว่าพอย้ายมาที่นี่ ต้องมีค่าใ
ผ้า เธอคิดจะหาเงินจากการเย็บมือก่อนเปิดภาคเรียนเอง
ลย เวลานอนก็ต้องเย็บเพื่อให้เสร็จเร็ว ๆ" ฉินเสี่ย
เรียน ถ้าฉันไม่ใช้โอกาสน
็นลูกสาวทำงานหนัก แต่ก่อนลูกสาวทั้งสองต้องทำงานบ้านและมีหน
นพ่อ "ไม่ได้โหมงานขนาดนั้นค่ะ แค่เย็บถึงตรงไหนได้ก็เย็บให้
วลา จนบางบ้านแม้แต่โทรทัศน์ต่อให้ซื้อมาก็ไม่เคยดู พอได้มาใช้เวลาที่น
หยู่ฟางบอกสามีและลูกสาวคนโตที่นั่งพูดคุยกัน
ีแล้ว และอยู่ในชนบทต้องทำอาหารตั้งแต่อายุสิบปี ระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมาฝีมือการทำ
ป ฉินเสี่ยวหลิงนำจานไปล้างทำความสะอาด ฉินเสี่ยวหรานเช็ดโต๊ะ แล
หนึ่งร้อยเก้าสิบหยวนค่ะ" ทันทีที่มาถึงสมาคมแม่บ้าน
สาว "เสี่ยวหรานลูกเรียกค่าฝีมือแพงเกินไป คุณน
่ ตอนเย็นจะให้เว่ยเซียวเขาแวะเอาเงินไปให้ที่บ้าน" คุณนายเว่ยรีบปฏิเสธเพราะรู้สึกว่าราคาชุดคุ้มค่ากับคุณภาพที่ต
่ย ราคามั
ให้เขาเลย เธอยังเปิดรับตัดเย็บอีกไหม ชุดของพันตรีเว่ยทำให้ฉันอยา
รที่ใครได้หน้า คนอื่นก็ต้องได้หน้าด้วย แม้คุณนายเหยาถึงอยาก
่จะรับตัดเย็บสักห้าตัว ราคาตัวละเจ็ดสิบหยวน ของเด็กหนึ่งร้อ
ฉินเสี่ยวหรานคิดดีแล้ว เมื่อไหร่ที่มีชื่อเสียงขึ้นมาแล้วเพิ่มราคา คนอื่นจะดูหมิ่นเธอว่
มาอีกสี่ชุด กลายเป็นว่าฉินเสี่ยวหรานต้องตัดเย็บชุดถึงห้าชุดก
ยินว่าหลานโหมงานตัดเย็บตั้งแ
มีเวลาทำชุดเป็นสัปดาห์และฉิน
และรู้ขนาดตัว ทำให้ฉินเสี่ยว
้ไหมคะ" เพราะวันนี้พ่อของเธอเหนื่อยจากการทำงานทั้งวันแล้ว ไหนจะกระทันหันเกินไป
ักหน้า "
ให้ลูกไปกับน้องส
งอย่างไรก็เป็นช่วงปิดภาคเรียน และผลการเรียนของลูกสาวก็ดีอ
ณ์เพิ่ม ผ้าที่ใช้ต้องซื้อถึงสี่ม้วน เนื่องจากสีผ้าที่แตกต่างกัน เงินที่หาได้จากค่าฝีม
าสิบหยวน ฉินเสี่ยวหรานแบ่งให้แม่หนึ่งร้อยหยวนที่เหลือเก็บเอาไ
อจากการตัดเย็บชุดของลูกค้าตัดชุดใหม่ให้ตนเองกับน้องสาว ไหนจะกระเป๋าผ้าที
เธอใช้เศษผ้าเย็บถุงเท้าและรองเท้าให้คนในครอบครัว