เธอ...ที่ใจมิใฝ่หา

เล่ายามนึกถึงเรื่องที่เพิ่งได้

นเล่นแ

ลประจำจังหวัดจะต้องคลาดเคลื่อนอย่างแน่นอน บ้าจร

แชร์ และอีกสารพัดเสียงที่เกิดขึ้น ณ ที่แห่งนี้ กลับไม่ดังเข้าโสตประสาทของ ‘ว่าที่ค

วรสุวรรณ เช

ื่อนไหวของ

“คุณมลุลี วรสุสร

หยัดยืนด้วยความเร่งรีบ ปากก็ส่งเสียงอ้อมแอ้ม “

ากเดิม จนตอนนี้ก็ยังไม่มา ผนวกกับปวดท้องโดยไร้สาเหตุ ทานยาแล้วก็ยังไม่ทุเลา เมื่อมาถึงก็ได้รับการตรวจจากคุณห

สมุดสีชมพูทำหัวใ

ควรเป็น

มุดที่ถืออยู่ก็เป็นเครื่องยืนยันว่าตนกำลังจะได้เป็นแม่คน ที่ถ้

ที่จะเลี้ยงเด็กหนึ่งคน เธอเพิ่งทำงานจริงๆ จังๆ ได้ไม่นาน ยังไม

แต่สำหรับคนที่ไม่มีความพร้อมใดๆ อย่างมลุลี นี่มันค่อนข้างเร็วเกินไป

ก็ไม่อยากมี

พาย ก่อนร่างระหงจะค่อยๆ ก้าวเดินออ

เด็กตัวเล็กคนหนึ่งที่วิ่งโผล่พรวดมา เป็นเหตุใ

บขอโทษขอโพย แล้วจึ

างๆ เพื่อช่วยเก็บของของตน เด็กเล็กยิ

ือนกันทุกประการยืนหอบหายใจอยู่ข้างๆ ในมือมีต

งชนพี่คน

ลางส่งของเล่นคืนเจ้าของ “แค่อุบัติเหตุค่

ณนี้เพื่อเดินทางกลับ ทว่าก้าวไปได้ไม่กี่ก้าวก็เกิดอาการขาตายขึ้นม

ยทีเดียว พวกเขาเพียงแค

ไม่สามารถสั่งการให้ก้าวเดินไปข้างหน้าได้ เพราะคล้ายจะ

เข็มนาฬิกาถูกหยุด โลกทั้งใบของมลุลีพลันนิ่ง

รียวขาสวยก็ก้าวออกไปจากบริเวณนี้ทันที โดยมีสายตาแห่งความสงสัย

คะ” แม้จะเอ็ดลูก แต่คุณแม่ก็ยังไม่แสดงท่าทีโมโหร้าย

ระชับอ้อมกอดลูกสาววัยสิบเดือนแล้วพูดแหย่น้องสาว “ก

บ้ปากใส่ญาติผู้พี่ไม่ได้ “ยุอัสให้

้สึกว่าความปรารถนาของปราชญาธิปที่อยากมีลูกสี่คนนั้นมันจะเกิดขึ้นจริง อย่างตอนนี้ที่ลูกคนแรกเพิ่งอาย

ก็มีเธอที่ต้องใส่ชุดคลุมท้อง ซึ่งหากพั

ไรกับน้องสาวเพราะเขารู้ดีว่าอย่างไรตนเองก็ได

อ่ยขึ้นอีก “แต่ลูกยายก้านน่าห่วงอยู

ียกรอยยิ้มจาก

งกลุ่มแก๊งสะใภ้และครอบครัว ที่พอรวมตัวกันแล้วก็กลายเป็นกลุ่มคนขนาดย่อมเลยทีเดียว ดีที่ธนบดีติดงานของพรรค ผนวกกั

ออุ้มไม่ยอมปล่อย ใครจะมาวอแวยายหนูอีฟที่เป็นดั่งเจ้าหญิงของเขาไม่ได้เลย อีกชีวิตอยู่ในท้องของอั

คนเดียวเห็นจะม

่อยเจองานหินเลยนะ เหมือนมีน้องก

ี่ต้องการ เสียงทุ้มนุ่มหูก็ดังขึ้น “แ

ออกจากลิฟต์ โดยมีคุณสามีน

พักฟื้นของลูกสาวผอ. โรงพยาบาล หัวเราะคิกค

มมือรติรสพลางกระซิบกระซาบอะ

่นชยางกูรที่นั่งอยู่ข้างเตียง โดยที่บนเตียง

งได้เป็นคุณตาของหลานคนที่สอง ต่อจากหลานคนแรกที่เกิดจากกินรีก็อยู่ท

้องไปให้ในทันทีที่มาถึง ผู้คนต่างพูดคุยและแสดงความยินดีกับ

มีน้ำตาคลอหน่วยจึงอดแหย่ไม่ได้ “พี่เฉื่อยเหมือนจะร้องเลย ไม่รู้ว่าดีใจ

ะไว้ไม่ได้ เพราะพวกท่านเห็นพ้องต้องกันกับวรัสยาว่าหลานสาว

้ยงก็คงเป็นเด็กผู้หญิงน่ารักๆ คนหน

ใส่น้องชาย “หา! เจ๊เลี้ย

่าให้เฉื่อยเป็นคนเลี้ยงลูกน่ะดีแล้ว จะได้เป็นผู้เป็

ม้าว

วอย่างเป็นกลาง “ที่

ยกมือไปลูบศีรษะอย่างนึกเอ็นดู “ไม

่อนถึงไ

่าเหมือ

เข้ามาครอบคลุ

งผู้จัดการร่ำเมรัยด้วยแล้ว ยิ่งแล้วใหญ่ ที่ได้มองดูพวกมาดเยอะที่ครั้งหนึ่งต่างก็ส่ายหน้าให้

รติรสเป็นน้องสาวเพื่อน ตอนนี้ก็ติดอยู่

่ ดิฐากรที่รับขวัญหลานเสร็จเรียบร้

จัดไว้ให้ สายลมพัดปะทะผิวกายพอให้รู้สึกดี แต่ก็ไม่ม

ออกมา แล้วจึงแตะไปที่แอปพลิเคชันสีเขียวเพื่อทำการสอบถามอะไ

อะไรรึ ทำไมต้

นาทีกว่าข้อความ

เปล่าค่

บายดีที่ไหนจ

: ปวด

น มลุลีก็นิ้วเ

ิน: ม

มุ่นหนักกว่าเก่า แค่พิมพ์ไม่กี

อกเลยว่าไม่ค่อยสบ

รถไหวเหรอ ฉันเสร็จธุระแล้ว

ไม่เป

้น เกิดเป็นลมเป

เปล่า

ัวรั้นเลยต่า

นิสัยแบบนี้ไง

องย้ำค่ะ รู้

ิน: ร

ก็ไม่ได้รักผู้

้แล้วพิมพ์

มาตัวไหนมันเพิ่ง ‘บอกรัก’ เขากั

าก

่าเ

จะชอ

୨୧˚　˚

เธอ...’ ที่

่น่าไปหลงรัก

us ::

ม่โปรดปราน (

us ::

ม่เข้าตา (เฉ

us ::

ม่คิดจะรัก (

: จบแล้ว

ใจมิใฝ่หา (

: จบแล้ว

สงสัยว่าจะไม่ถู

: จบแล้ว