เธอ...ที่ใจมิใฝ่หา

ขนมกุยช่ายอยู่ที่บ้าน อันที่จริงผู้อาวุโสทั้งสองก็อยากมาด้วย อยากมาช่วยหลานสาวหางาน แต่เป็นเธอเองเสียอีกที่ปรามไว้ เพราะการหางาน ทำ

่ก็อยากให้มิ้มกลับบ้านกับแม

มให้กับความห่วงหาอาทรของมารดา กล่าวเสียงอ่อน “ก็มิ้มอยากท

น แม่ลงทุนให้ อีกอย่างตอน

้แม่ ตากับยา

รักใคร่ ทั้งสามมอบความรักให้เธอเสียจนไม่รู้แล้วว่าถ้าไม่ใช่พวกท่าน ในโลกนี้จะมีใครรักเธอได

วอย่างปลงตก “มันก็ว่าไม่ได้ล่ะนะ มิ้มหัวรั้น ม

็นเด็กเสิร์ฟที่ร้านอาหาร ได้เงินดีเพราะมีทิปจากลูกค้าที่ได้แยกจากเงินเดือน แต่สังคมหล่อหลอม ไปอยู

แม

ห้เธอหลุดออกจากภวังค

นนั้นให้

กระดาษถูกแปะไว้ว่ารับสมัครพนักงาน พร้อมเบอร์ติดต่อ

ๆ จอด

านสัญชาติญี่ปุ่นจอดเทียบไหล่ทาง พร้อมสา

ช็กอินที่นี่กันให้พรึบ ดังเลยแหละ

ดประตูรถแล้ว แต่วาดดาวไม่แม้

ือบตามองมาร

อื่นไ

ม่ให้ทำง

กใจ “ไม่อยากให้ทำที่ร

” ลากเสียงยาวอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึ

ดาวย

ต่ขอเก็บไว้เป็นตัวเลือกได้ไหม” เธอไม่รอฟังคำตอบ รีบเปิดกล้อง

นิอะไร อันที่จริงหากลูกยื

ลุ่มไม่เหล

าบแล้วครับ

จากปลายสาย (ไม่ต

จนปัญญา “อะไรเล่าแม่ ผ

รอยู่ เพื่อนฝูงรุ่นเดียวกันมีลูกมีเมียกันหมด เรานี่นะ จะนอนกอดงาน

ะนอนกอดงานหรือหวงแหนความโสด แต่แค่ยังไม่เจอคนที่ใช่มากพอที่จะสร้างครอบครัวด้วย อีกอย่างในมุม

กันแล้ว และคนที่ถูกคุณนายศุภมาศพาดพิงถึงจะเป็นใครไปไม่ได้ หากไม่ใช่อรัณย์ ที

ไม่คิดจะมีเม

ย่างนั้นคนไหนไม่มีหลานให้แม่ แ

ด้ เพราะพี่ๆ ทั้งสองคงแบ่งสมบัติ

ทำงานเลี้ยงตัวไปจนตายนั่นแหละ ตัวคนเดียวจ

มีสายซ้อนเข้ามาเสียก่อน “มีคน

็ชอบหาเร

ริงๆ ครับ ไม่ได้จะหาเรื่องวาง ไว้เด

ไปหาเมียไปไอ้ลูกคนนี้ พู

หูแว่วเข้ามา (อ้

ป็นพ่อไอ้

บ” และก่อนจะโดนคุณนายบ่นอีกรอบ เขาก็ชิงว

อสายอยู

ธอกลับบ้านมาตั้งหลักก่อน ในช่วงเย็นของวันเดียวกันนั้นสาวเจ้าก็ปลีกตัวเข้ามาในห

่ได้อยู่ในช่วงผู้เยาว์ เธอบรรลุนิติภาวะ

ัสดี

ระชากสติคนตัวเล็กให้ก

ส่ำ เอ่ยเสียงตะกุกต

ที่ผมมีธุระอะไ

กอย่างเชื่องช้า “พอดีมิ้มเห็นทางร่ำเมรัยประกาศรับ

สิร์ฟนะครั

ๆ มิ้

ามาที่ร้านได้ไหม สักสิบโมง ถ

้มจนแก้มปริ “

ยามได้เห็นลูกสาวลิงโลดเหมือนเด็กๆ ที่ได้ของเล่นใหม่ แม่ที่แสนจะใจอ่อนกับลูกคนนี้มีหรือ

ลือด ไม่ได้อุ้มท้อง แต