เมื่อฟ้าเป็นใจ

ะปู่ แต่สำหรับเธอเรื่องนั้นมันไม่ได้สำคัญเท่ากับการได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนสนิทอย่างนายิ

ับหล่อน เธอจะรู้สึกเหมือนได้เป็นตัวเอง ได้พักผ่อน อยู่กับนายิกาแล้วสามาร

อีกฝ่ายจะแสดงออกมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ เธอไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิด แม้ว่าเขาจะเป็นเ

ามคือเธอจะเก็บคนที่ไม่ได้รักไว้เพื่ออะไร เพื่อให้รู้สึกว่ามีคนรักเท่านั้นหรือ นั่นไม่ใช่สิ่งท

ี่นี่สว

น่าเรี

นี่กำลังพูดถ

่นี่ก็น่าเรียน บ

ือกนี่ว่าจะเรียนที่ไห

ที่ไหนและไม่ต้องการจะเรียนอยู่ใกล้บ้าน แม้ว่าจะมีมหาวิทยาลัยในฝันของใครหลายคนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล แต่มันไม่ใช่ฝันของเธอ และที่นี่ก็ตอบโจทย์หลายอย่างมากทีเดียว ท

ีอยู่ทุกหนทุกแห่ง หากว่าอยู่ในช่วงลดน้ำหนักแล้วมาอยู่แถวนี้คงทรมานน่าดู ทั้ง

ึงรู้สึกว่าทริปนี้มันสนุกม

ช่นกันเกี่ยวกับอันตรายต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น เพราะในทุก ๆ วันมักจะมีการรายงานข่าวที่เกิดขึ้นในจังหวัดชลบุรี

ือน และเธอกับนายิกาก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่อยู่มาได้สามวันแล้วก็ยังไม่เกิดเรื่องราวร้

องชะงักเมื่อเพื่อนสะกิดให้เดินข้ามไปยังฟุตบาทใกล้ ๆ หาด เพื่อที่จะถ่ายรูป เพราะเหตุนั้นจึงต้องทำหน้า

ากปากของเธอ แต่ก็เห็นด้วยกับสิ่งที

กตำหนิอะไรเนื่องจากเข้าใจได้ว่ามันเป็นพื้นที่สาธารณะ เพราะเป็นรูปที่คงใช้ไม่ได้จึงตั้งใจว่าจะลบทิ้ง แต่แล้วก็ไปส

นนักศึก

กับชะโงกหน้าเข้ามาดูก่อนจะ

นอื่นแค่เพราะเห็นใ

ด้ทุกสถานการณ์ ตามไปขอเบอร

แต่เดินไปได้ไม่นานนักก็มีกลุ่มผู้ชายที่รวมตัวกันเกือบสิบคนส่งเสียงคุ

ปไหนจ๊ะ ให้

นเหล่านั้น แต่แทนที่พวกเขาจะปล่อยผ่านไปง่าย ๆ ก็ยังตามมารังควานอย่างการเดินตามหลัง การกระทำนั้นเ

่เดินให้เร็วกว่านี้อีกสักหน่อยก็จะสลัดคนพวกนี้ทิ้งได้ แต่ความ

ล่อ

มาใหม่ที่เธอจำได้ในทันทีว่าเป็นคนเดียวกันกับที่เดินตัดหน้ากล้องเมื่อสักครู่ ทั้ง ๆ ที่อยู่ในเหตุการณ์หน้าสิ่วหน้าขว

งเป็

ธอจึงจับมือเพื่อนสนิทให้รีบเดินไปหลบหลังเขาพ

มทบกับพวกเขาแล้ว มัทรีไม่เน้นปะทะ เน้นเอาตัวร

อก แต่อย่ามาทำตัวรุ

ึงยุ่งอ

ขาและเพื่อนสนิทก่อนจะวิ่งนำไปทางที่พัก แต่เพราะกลุ่มนั้นก็ตามมาด้วยจึงเผลอวิ่งเลยโรงแร

ินไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ จนไม่ได้ยินเสียงพวกเขา เป็นตัวบ่งบอกอย่างดีว่าปลอดภัยแล้ว มัทร

ี่ตนจะชะโงกหน้าเพื่อช่วยสอดส่อง แต่พอหันมาทางซ้ายก็เจอเข้ากับสายตาของ

ดเรื่องแบบนี้เธอยังเผลอไปคิดเรื่องของเขาเสียได้ หลังจากออกไปได้แล้วก็พากันเดินกล

ะคะ ถ้ามีอะไรที่พวกเรา

เจอเรื่องแบบเมื่อกี้ก็อย่าลืมตะโกนใ

าย จากนั้นก็พากันเดินเข้าที่พักโดยที่สาวน้อยยังรู้สึกเหมือนว่าได้ทิ้งห

า หรือว่ายังตกใจกั

ลางทิ้งตัวลงบนเตียง “ไม

อะ

เราคือคนที่เด

หม่ซิ” นายิกาพินิจดูครู่

ต่คนเดียวกัน

กฝ่ายคงจะดูออกได้ไม่ยาก จะด้วยเพราะเป็นเพื่อนสนิทหรือว่าเธอเก็บอาการไม่

เขาเดินมาช

แล

กคิ้ว “

ังไง แต่เอาเถอะ แห้วแน่ ๆ แกไม่รู้จักคว้าโอกาสไว้อะ ทีนี้ก

และมัทรีก็ตัดสินใจได้แล้วว่าจะเรียนต่อที่ไหน ไม่ใช่แค

่ขโมยหัวใจเธอไ

୨୧˚　˚