เธอ...ที่ไม่น่าไปหลงรัก
้าคมไม่สามารถลอดผ่านสายตา
รื่องราวร้าย ๆ แต่วรัสยากลับสวยวันสวยคืน ส่วนสูงหนึ่งร้อยห้าสิบไม่เกินนี้ น้ำหนักสี่สิบถึงสี่สิบสองเห็นจะได้ ผมสีดำขลับยาวประบ่า ตัดกับผิวสีขาวราวกับน้ำนมนั้นได้
คนน่ารัก หล่อนนะเป็นพวกขี้
ลย” ไม่พูดเปล่า มือยังเอื้อมไปแตะที่เชือกด้านหลั
ปแล้ว
อยู่พอสมควร หลังจากล้างไม้ล้างมือเป็นที่เรียบร้อยก็เ
น้ำร้านเหล้ามันเดาง่ายอยู่แล้วว่าผู้คนจะแออัด “
น “เออมึง” ท่าทีที่ดูจะจริงจังต่างจากเมื่อครู่ของบุณยากรทำ
อดึง แต่มันดื้อไปถึงนิสัย หัวรั้นที่หนึ่ง แต่จะยอมโอนอ่อนได้ทันทีหากเป็นเรื่องของ มัญชุวีร์ หรือก็คือเพื่อนรักหักเ
อน แต่รู้ดีว่ามีแค่ทางนี้ทางเดียวที่จะดึงเพื่อนให้กลับม
วยหลากหลายความรู้สึก
ธอ ดีใจที่อาจจะมีทางทำให้ได้คุยกันอีก แปลกใจที
ุย เป็นอนุวัฒน์คนเดียวที่พยายามเข้ามาเพื่อพูดคุยกับเธอ แต่มันดูเหมือนการแก้ตัวเสียมากกว่า สิ่งเดียวที่เธอได้รับจากมัญชุวีร์คือคำว่า ‘ขอโทษ’ คำเดียวเท่านั้น ไม่มีการอธิ
วย เพื่อนที่แสนดีคนเดียวของเธอ เพื่อนที่ผ่านร้อนผ่านห
่นึกถึงก็รู้สึกเหมือนน้ำตาจะคลอหน่วยจะไหลรินลงมาอย
กหน้ารัว ๆ
พันธ์ของมึงกับมันจะดีขึ้นได้” นาทีนี้ต่อให้ใช้
พู
นี่อีกฝ่ายดันพยายามหลบหน้า เป็นไปได้ยากมากที่จะมาพบกัน หากจะพึ่งความบังเอิญก็ใช่ว่าจะเป็นหวังลม ๆ แล้ง ๆ เกินไป มันมีอยู่ครั้งสองครั้งที่ทั้งสองบังเอิ
ีคน
จนมืดมิดเช่นเดิม เธอมองหน้าเพื่อนก่อนจะเผลอทอดถอนลมหายใจออกมา ไม
ีเหตุผลที่ทำแบบนั้นอย่างที่มึงพูดก็ได้ ถ้าไม่ได้ชอบไอ้อั๋นก่อนที่มันจะคบกับม
ไมมึ
่เผาผี แต่ตอนนี้กลับลำแทบไม่ทัน “มึงคบกับมิวมานาน มันต้องรักและผูกพันกันบ้างแหละวะ แล้วมาเก
พูดหว่านล้อม บุณยากรไม่ปล่อยให้โอ
ง แต่เพื่อนกลับไม่ด่าไม่ว่าสักคำ ถ้ามันเกิดขึ้นกับมึง มึ
สึกผิดกั
ึงคบกันมาต
ามีคนใหม่แล้วมันจะเกี่ยวอะไรกับมิ
ยามเข้าไปคุยกับมัน มันอาจยิ่งรู้สึกกลัวว่าทำให้มึงโกรธ ไม่แน่มันอ
าเห็นเจ้าของเลยนะ ไม่มีโกรธไม่มีโมโหอะไรเ
กรเกือ
เป็นเพื่อนกับไอ้ทรายมานาน วันหนึ่งกูไปแอบแซ่บกับแฟนมันมาแล้วมันจับได้ แต่มันไม่ด่ากูสักคำ ก
็น่
ื่องที่เกิดขึ้นถึงยังไม่ถูกแก้ไขแต่มันไม่ได้ร้อนเหมือนตอนเกิดเรื่องแรก ๆ มันอาจจะกล้าคุยกับมึง แต่ต้องบอกไว้ก่อนว่าทั้งหมดทั้งมวลที่พูดมากูก็แค่เดาไปเรื่อย มันอา
งคอยลอบมองปฏิกิริยาของคนข้างตัวไปตลอดทาง วรัสยาดูจะเก็บข้อเสนอนี้ไปขบคิดเป็นจริงเป็นจัง ทั้ง ๆ ที่เธอก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่พู
ห้หยุดเดิน อีกไม่เท่าไรก็ถึงโต๊ะอยู่แล้ว แต่
ด้ผลใ
เป็นเหมาะ “หมายถึง ลองดูกันก
ามรัก ยิ่งความรักเป็นต้นเหตุพรากเพื่อนที่รักที่สุดในชีวิตไปด้วยก็ยิ่งขยาด เธอกลัวว่าถ้ามีมันอีกม
่แฟน
” ย้อนกลับไปจนคนฟังได้แต่ยิ
งหาของตัวเ
ับไปยังโต๊ะของตน ทว่าเมื่อไปถึงปิ่นปักษากับบุณยากรก
่อกี้
ขึ้นด้วยความฉงนกับท่าทีข
งทัน
ุณยากรพยักหน้ารับรัว ๆ ทำเอาคนถามคลี่ยิ้มออกมา “มูฟออนนะนังผักกาดดอง ต่อ
ป๋าของเธอ บุณยากรคว้าข้อมือเ
ย่างรวดเร็วนั้น วรัส
่างนี้ได้อย่างไร สองคนนั้นดื่มอย่างกับน้ำเปล่า ให้กลับเองมีหวังไม่ถึงคอนโด เพราะคนที่จะทำหน้าที่สารถีประจำกลุ่มคือปิ่นปักษาที่ไม่ดื่มแอล
บแนนก่อนหรือไง แล้วมันจ
กลุ่มชายฉกรรจ์จำนวนสี่คน หลังมีเสียงเรียกพวกเขาก็หันกลับมา ดูเหมือนอีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงรถของพวกเขาแล้ว ทั้งสี่ด
รหรือเป
ดจะดุอยู่หน่อย ๆ วรัสยาเริ่มลนอยู่หน่อย ๆ เธอสงสัยว่าทำไมเพื่อนถึงเ
“ชื่อผักกาด เห็นหน้าเด็กตัวเล็กแบบนี้แต่ไม่ได้เป็นผู้เยาว์แน่นอนค่ะ อายุยี่สิบสามแล้ว เป็
คนเสียสติชั่วขณะ หาคำพูดของตัวเองไม่เจอ
ี่ ใคร เธอเหรอ เธอชอ
ับผู้ชายถึงสี่คน ตายแน่ สองคนนี
หลือ “พี่ชื่อดินนะ ส่วนไอ้คนนี้ชื่อจัด มันจะพาน้องผักกาดไปส่งถึงที่โดยไม่ท
” ปิ่นปักษาเอื้อมมือไปรับนามบัตรของชายหนุ่มที่อ
คนโดนฝากเพิ่งห
ึงได้คุยกับไอ้มิวอีกครั้ง จำไว้นะ ถ้ามีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นให้เกิดไ
หันไปพูดกับเพื่อนก่อนจะปรายตาไปทางชายหนุ่มอีกคนที่ย
่ยืนเต๊ะท่าอยู่ต่อหน้าสาว หากจะปฏิเสธจริง ๆ คิดว่าแค่ใช้สายตาจีรกิตติ์ก็ทำมันได้ง่าย ๆ
รเอ่ยขึ้นเมื่อรถเคลื่อนต
สนใจเขาแต่ไม่ต้องเข้
งกลุ่มก็เต๊ะท่าไม่เลิก เบอร์สาวก็ดันไม่ขอไว้ ไหนเจ้าตัวยังหายไปเข้าห้องน้ำนานสองนาน อรัณย์จึงชวนกลับ ทุกคนจึงคิด
่าดู” ดิฐากรเอ่ยด้วยรอยยิ้ม มือหนาก็ตบห
้วย ทำให้ทั้งสามเดาทางไม่ได้ว่าเขาสะดวกใจจะพาวรัสยาไปด้วยหรือเปล่า เพราะคนตอบตกลงก็ไม่ใช่เขา แต่หากจะป
้นก็ยังทำใจดีสู้เสือ สู้มาขนา
ดำ บุณยากรเห็นเช่นนั้นก็รีบส่งสัมภาระให้เพื่อนถือ
ผัวรวยด้วย ต้อง
ัวมาย้ำอีกครั้งหลังบุณยากรเอ
้ จะได้ไปคุ
ารถก็เคลื่อนตัวออกไป ไฟท้ายหายไปจากสา
อกมันอ
ียกว่าโน้มน้าวใจต่างหาก เข้าไปข้างในเถอะ เดี๋ย
าคุยกับมันยังไง ทำ
ัน” เมื่อเข้ามาถึงด้านในก็พบว่านักเต้นเท้าไฟทั้งสองท
หน ไม่มาด้วยกันอะ” โสรยาถามพร้
บผู้ชา
รว
ข้าปากโสรยาไปหมาด
มตกใจ “ใคร แป๊บนะ มันไม่ใช่คนที่
ักกาดดองแล้ว มั
✿✿