เธอ...ที่ไม่เข้าตา

❀

ลี้ยงน้อง

บบนี้กู

หลือก็ล้วนพูดป

อเป็นคนมีเทสฟังเพลงสากล แต่จะชอบการสังสรรค์แบบบ้านๆ มากกว่า ได้นั่งดื่มที่อู่ไม่ก็บ้านใครสักคน เพียงแต่ที่อู่จะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดเพราะไม่รบ

องเพลงที่หาได้ตรงคีย์ไม่ เสียงแต่ละคนรวมๆ แล้วฟังหมาเห่าผีตอนตีสามยังสุนทรีกว่าเป็นไหนๆ แต่แล้วใคร

ันแล้ว กุสุมาลย์นั้นยังไม่ได้ที่ เธอแค่เคาะช้อนไปกับ

ออกใคร พูดวนอยู่ไ

ขี้เหล้า ต้องทนทั้ง

อสมควร ทุกครั้งที่เปิด สาว

ำนาญ ร้องเพลงมั๊

ตอบ เอาจอกไปนำยกแก้วไ

งยนต์ในอู่เฮียหมายเสียนี่กระไร กว่าจะจบเพลงก็โดนกันไปหลายกรึ๊บ กุสุมาลย์อยู่ระหว่างคำว่ากรึ่มได้ที่กับไร้สติ เธอเริ่มนั่งไม่ต

คำสั่ง เพราะหลังดื่มแล้วไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถขับรถได้ มารดาขอไว้เท่านี้จริงๆ หลังพ

ว่าจะเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลประจำจังหวัดอย่างบิดา พยาบาลสาวสวยแห่งแผนกอายุรกรรมที่เธอคลานตามเจ้าหล่อนมาในอีกหกปีให้หลัง พี่เขยใจถึงพึ่งได้ผู้ที่ถูกคุณนายขวัญเรือนยกธุรกิจซีเมนต

หนกัน หมาดี

ราชันย์อกหัก แห่ง

มีชายใด มีแต่เพ

ฟน ทั้งยังร้องเพลงราวอินกับมันเสียเหลือเกิน สาวเจ้า

าก่อน ใครบางคนที่แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่ได้พบ

ม่เป็นของก้านแ

หัวใจหนูก็แตกส

นั้นส่วนหนึ่งมาจากเอเนอร์จี้ คีพคาแรคเตอร์ขี้เหล้าไปอย่างนั้น ฉะนั้นแล้วทันทีที่กุสุมาลย์พูดจบ ทุกคนหูผึ่งทันที ที่ยืนเต้นกันอยู่ยัง

รั้งแรกที่พี่ๆ จะได้รู้เรื่องรักๆ ใคร่ๆ ของน้องสาวบ้าง อันที่จริงพวกเขาแทบจะลืม

กจัดอยู่ใน ‘รหัสแดง’ ที่จำเ

บังว่ามีเรื่องหนักใจ เอื้อมมือไปจิ้มยำเล็บมือนางส่งเข้าแล้วเคี้ยวตุ่ยๆ ด้วยท่าทีหมดอาลัยตายอยาก เป็นภาพหายา

ี่ไหล่บางด้วยแรงครึ่งหนึ่งที

อก

อเล่

ปมา “หักจริงๆ หั

ำ จดจ้องไปที่ช่าง

อนที่มันหัก ก็แรงไม่แพ้

่กุสุมาลย์จะตอบเขาก็ชิงพูดต่อ “คือถ้าเปิดข

ทำหน้าราวจะร้องไห้ ท่าทางก็เหมือนคนไร้เรี่ยวแรงจะใช้ชีวิตก็ไม่

น้องรัก

ทำนั่นยังไม่น่ารู้เท่าก้านไปมีค

้ได้โดยง่าย เธอจะต้องพูดและเผลอทำอะไรสักอย่างที่เรียกว่าพิรุธจนโดนจับไต๋ได้ แต่ที่ผ่านมาเขาไม่เค

บสี่

ุ่นคิ้ว “เม

บมาที่ภาคภูมิ “หนูเลยต้องมาทำงานคนเดียว โดนเฮียหมายจิกหัวใช้ให้ไปแถวๆ เขื่อนเพื่อไปซ่อมรถให้พี่มอส ถามจริงเถอะ อู่แถวนั้นมันไม่มีไง๊ ใ

อยากเชื่อหูตัวเอง เขาไม่คิดเลยว่ากุสุม

ริ่มโน้มตัวเข้าไปในวงสนทนาอย่างไม่รู้ตัว จนดูเหมือนกำลังสุมหัวทำอะไรกันส

รมันเป

มือนจะระเบิดให้ได้ เสียงพี่มอสไม่เข้าหูเล

ีกครั้ง “ก้า

อย่าเรียกเขามัน คือเขาหล่อมากจริงๆ พี่ แบบ

ีบปราม “รู้แล้วว่าชอบ แต่ขอเนื้อ

ล่อ

ล่อในสายตามึงดิ ไอ้สิงยั

้าว

ยบว่าถ้าชอบใคร เ

ผมไม่ห

บก็โบกไม้โบกมือเมื่อเริ่มหลงประเด็น “สรุปเพิ่งเ

อไหม ทุกวันนี้หนูยัง

ปทำไมถึงอกหัก เข

“เป็นเมียน้อยได้ กลัวอะไร เมียห

“ผู้ชายมีตั้งเยอะ คนดีๆ ใช่ว่าจ

้อ ทว่าหนุ่มรุ่นน้องกลับนิ่งไป ทำใจเขากระตุ

ล้วไหมล่ะไอ้

ีเมีย เขาแค่

ู้ว่าเข

สึกตัวเองมาตลอดทั้งชีวิต หลายๆ ครั้งการตัดสินใจของหนูมันไม่เค

่อยากรับราชการเหมือนคนอื่นเขา ไม่ชอบธุรกิจของที่บ้าน ชอบเพียงการ

แบบนั้นน่ะ ถ้าเราไม่ซื่อสัตย์กับตัวเอง สุดท

้เมาก็กลายเป็นเวทีแสดงปร

ี่หรือน้อง ก็จะไปอยู่ในฐานะนั้นๆ ถ้าไปกลับลำทีหลังมันจะเป็นปัญหา

าระบายย

เป็นเมีย ก็เลย

่ร้อยวันพันปีไม่ยักจะเคยเห็นว่ามีความรักกั

เร่ง “แล้วเข

ริงๆ แม้ลึกๆ จะรู้สึกสะเหล่อมากก็ตาม ถึงกระนั้นก็

้วก็...” คนตัวเล็กยิ้มจนถ

เขาเหลือเกิน สมแล้วที่เลี้ยงมากับมือ ความใจกล้าหน้าด้านต้องเป็นหน

สัทธาภัคเอ่ยอย่า

องที่รอยยิ้มค่อยๆ จ

ายใจเข้าลึกๆ แล้วผ่อนอ

'*•✿ ✿•