icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ชิงเทียน จอมยุทธหยุดยุทธภพ

บทที่ 4 พูดคุยคุ้ยความลับ

จำนวนคำ:1697    |    อัปเดตเมื่อ:23/08/2024

ดของอาคารเก่าแก่ บันไดไม้แคบ ๆ ที่คดเคี้ยวพาขึ้นไปยังประตูบานใหญ่ทำจากไม้สักอันมีลวดลายแกะ

ล พื้นห้องปูด้วยเสื่อทอมือสีน้ำตาลอ่อน บนผนังห้องมีภาพวาดจีนโบราณที่สะท้อนถึงความงดงามของธรรมชาติและว

เพียงเล็กน้อย ทำให้บรรยากาศในห้องนี้มีความเป็นกันเองและเงียบสงบ เสียงน้ำในบ่อเล็ก

ละบทกวีจีนวางเรียงราย ถัดไปเป็นโต๊ะเครื่องเรือนเล็ก ๆ ที่วางถาดชาและ

ากภายนอกทำให้บรรยากาศในห้องนี้ผ่อนคลายยิ่งขึ้น เมื่อชิงเทียน

่เฉียงกล่าวพร้อมกับรินชาให้ชิงเทียน "มันเงีย

ามอบอุ่น "ข้าเข้าใจแล้วว่าทำไมท่านถึงชอบที่นี่ มั

ว่าที่นี่จะเป็นจุดเริ่มต้นของ

ังและการเริ่มต้นใหม่ ที่ที่ชิงเทียนจะได้รับรู้ความจริ

เกี่ยวกับจอมยุทธ์หานอี้?” ชิงเทีย

ข้าและชาวบ้านต้องจ่ายค่าคุ้มครองให้หานอี้ทุกเดือน ม

นมากมายแค่ไหน?”

ยงตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “หานอี้และลูกน้องของเขาเก็บเงินเหล่านี้ไปใช้ในทางที่ไม่ดี พวกเข

ีศาจเป็นเครื่องมือในการข่มขู่ชาวบ้าน และใช้เ

พราะไม่มีหลักฐานอันใดที่จะชี้ชัดว่าปีศาจตนนั้นถูกหานอี้สร้างขึ้น อีกทั้งกว่า

งต้องสืบสวนกันต่อไป” ชิงเ

รื่องปีศาจนั่นก็ได้ถูกกำจัดไปอย่างสิ้นซาก เมื่อหานอี้ไม่สามารถหาผลประโยชน์จากสิ่งนี้ได้อีก ก็คงพเนจ

ุโสอยู่ครู่ใหญ่ พร้อมทั้งพยายาม

กห้อง เสียงกลองดังสนั่นสะท้อนผ่านกำแพงไม้ทำให้ชิงเทียนและหลี่เฉียงต้องหันไปมองหน้าต่างบานเล็กที่เปิ

กการปราบปีศาจในป่ามายาได้สำเร็จ จะได้รับการแต่งตั้งเป็น 'จ้าวหมู่' ผู้ปก

ารวมตัวกัน ชายผู้หนึ่งในชุดทางการสีแดงสด ยืนอยู่บนแท่นสูงพร้อมกับหานอี้ที่ย

น 'จ้าวหมู่' ผู้ปกครองหมู่บ้านหลินสุ่ย มีอำนาจในการดูแลและปกครองทุกสิ่งในหมู่บ้านนี้" ผู้ประกาศกล่าวต่อ "หานอี้จะมีอ

ไม่สบายใจที่ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในใจ เขามองหานอี้ที่ยืนอย่างมั่นคงบนแท่น

รือง ข้าจะปกป้องทุกคนจากภัยคุกคามทั้งปวง และจะเลือกผู้ที่มีความสามารถและภัก

วว่าทำไมเราถึงไม่สามารถต่อต้านหานอี้ได้ เขาไม่เพียงแค่มีพลัง

อว่าความชั่วร้ายไม่สามารถครอบครองทุกสิ่งได้ ตราบใ

ไรต่อไป?" ห

ป เพียงยืนสงบนิ่งและครุ่นค

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 สำนักวิชาเร้นลับ2 บทที่ 2 ป่าลึกลับโบราณ3 บทที่ 3 หมู่บ้านหลินสุ่ย4 บทที่ 4 พูดคุยคุ้ยความลับ5 บทที่ 5 แผนการสลับความจริง6 บทที่ 6 สิ่งที่ซ่อนไว้7 บทที่ 7 ก้าวไปแม้ใจกลัว8 บทที่ 8 หนทางมืดมัวสู่ความชั่วอันมืดดำ9 บทที่ 9 หาไม้ค้ำแห่งอำนาจ10 บทที่ 10 ปราชญ์ย่อมแฝงเร้น11 บทที่ 11 ไอเย็นปะทะไอร้อน12 บทที่ 12 วันพักผ่อนคือวันหลัง13 บทที่ 13 ฟังเสียงเรียกจากผืนดิน14 บทที่ 14 ถวิลหาแต่ผืนฟ้า15 บทที่ 15 ผืนป่าร้องเรียกหล้า16 บทที่ 16 ผืนน้ำมาในบัดดล17 บทที่ 17 ทุกหนไร้ความจริง18 บทที่ 18 อย่าทิ้งความตั้งใจ19 บทที่ 19 ไปให้สุดหยุดแผนร้าย20 บทที่ 20 ท้าทายให้เป็นดั่งคิด21 บทที่ 21 ชีวิตยังมีหวัง22 บทที่ 22 แม้ผุพังยังมีอาจารย์23 บทที่ 23 จะพ้นผ่านต้องเปลี่ยนผัน24 บทที่ 24 นับวันรอต่อสงคราม25 บทที่ 25 พยายามสับขาหลอก26 บทที่ 26 จงเพียรบอกความตั้งใจ27 บทที่ 27 ฝันให้ไกลไปให้ถึง28 บทที่ 28 มุ่งมั่นจึงสำเร็จผล29 บทที่ 29 เข้าตาจนแต่ไม่เจียม30 บทที่ 30 เตรียมพร้อมแล้วในทุกสิ่ง31 บทที่ 31 เผชิญความจริงด้วยความทรนง32 บทที่ 32 ซื่อตรงต่อความรู้สึก33 บทที่ 33 ผนึกพลังกำจัดมาร34 บทที่ 34 ประสานรอยร้าวด้วยกาวใจ35 บทที่ 35 ก้าวต่อไปด้วยหัวใจมุ่งมั่น36 บทที่ 36 อย่าเย้ยหยันคนเย่อหยิ่ง37 บทที่ 37 หากใจนิ่งย่อมทิ้งทุกอย่าง38 บทที่ 38 ออกห่างจากการสังเกต39 บทที่ 39 เหตุแห่งภัยพิบัติเมืองฮวงเหลียง40 บทที่ 40 เสียงเรียกจากใต้พิภพ41 บทที่ 41 จุดจบของคุกใต้ดิน42 บทที่ 42 ดินแดนอลวลอลเวง43 บทที่ 43 ความเกรงกลัวกลับชนะ44 บทที่ 44 ลอบปะทะเงามืดมน45 บทที่ 45 คนย่อมคือคนวันยังค่ำ46 บทที่ 46 จำต้องรักษาตัว47 บทที่ 47 พลังชั่วต้องต้านด้วยพลังดี48 บทที่ 48 ยากลำบากยังมีคนช่วยเหลือ49 บทที่ 49 เพื่อแววตาคู่นั้น50 บทที่ 50 พลันหมากที่วางไว้ก็พลิกกระดาน