หยางเสี้ยว หนูน้อยหัวใจแกร่ง

ะมาณสี่หรือห้าชั่ง หยางเชวียนแบกตะกร้าที่เต็มไปด้วยของป่า นอกจากนี้ยังมีไก่ฟ้ากับกระต่ายป่าอย่างละตัว ทั้งสองคน

ูเถานี่หรือไม่ แล้วเราสองคนจะโดนท่านปู่ตำหนิห

ท่านปู่ฟังเอง ข้าเชื่อว่าท่านปู่มีเหตุผลพอ

าจะโดนไม้เ

ิดมากไ

งท่านลุงฟู่กุ้ยจนทำให้ท่านป้าหนิงเปิด

่ตรงนี้ หรือว่ามีของมาขายให้ลุงฟู

ขอรับ ข้าเอากระต่

ารอสักประเดี๋ยวป้าจะ

ณท่านป

้เป็นสามี ไม่กี่อึดใจฟู่กุ้ยก็

้าของเจ้าบอกว่าวันนี

ง มีเพียงแค่

ชั่งน้ำหนักเสียก่อน เจ้าเก่งมากที่จับกระต่ายได้ ราคากระต่ายอยู่ที่ชั่งละ 20

กุ้ยมากขอรับ พวกเ

ก็เอามาขายให้ลุงนะ รับรองล

รั้งหน้าหากข้าจับปลาหรือกระต่า

งวิตกกังวล แต่พอเขาเห็นว่าหยางเสี้ยวนั้นไม่ได้รู้สึกกังวล เขาเองก็เป็นถึงพี่ชายจะม

ปู่ ท่านย่า ข

่วงจะแย่แล้ว เจ้าอย่าทำให้นางเป็นห่วงนักเลย”

เพื่อนข้าที่บ้านลุงฟู่กุ้ยเล

ก็มาด้วยเหรอ

ท่านเอาของไปเก็บในบ้านก่อน

ย่างนั้นข

อะไรจะพูดกับปู

เขาอู๋หลงมา แล้ว..” หยางเสี้ยวยังไม่ทันไ

เจ้าว่าไป

อน ข้ากับพี่ใหญ่ไปที่ภูเขาอู๋หลงมา แ

อ ไหนเจ้าลองว่

ไม่ได้มีสัตว์ป่าดุร้ายเลยขอรับ เพราะสัตว์ป่าดุร้ายจะไปรวมกันอยู่ป่าลึกส่วนในสุดเกือบถึงยอดเขา ในภูเขาอู๋หลงมีผักป่ามากมาย และอาจจะมีสมุนไพรล้ำค่า แต่ผู้ใหญ่บ้านกลับให้ลูกชายสร้างข่าวลือทำให้พวกเราชาวบ้านกลัวและไม่กล้าขึ้นเขาเข้

แต่ว่าลูกชายผู้ใหญ่บ้านพ

ะเป็นสายพันธุ์ของมัน ที่ข้ารู้เพราะเคยได้ยินคนในเมืองคุยกันตอนที่ข้าไปขายไก่ป่ากับท่านพ่อ วันนี้พวกเราก็เก็บกลับมาด้วย หากเราสามารถเอาไปขายในเมืองได้ เราก็จะมี

จริงหรือ

ด้ชิมตอนนี้ ข้ากับพี่ใหญ่แบ่งผูเถากันคนละครึ่ง และยังมีที่ไม่สุกเหลืออยู่อีกมาก ข้

พงก็เป็นได้ เจ้าลองคิดดูถ้าเกิดมีสมบัติมากมายอยู่ตรงหน้า ใครจะอยากแบ่งให้คนอื่นกัน เดิมที

าลงจากตำแหน่งได้หรือขอรับ เป

นสาย ไม่มีอำนาจ เรื่องในวันนี้พวกเจ้าอย่าได้แพร่งพรา

ต้องดึงคนพวกนี้ลงมาให้ได้ ไม่ว่าจะกี่ปี

ลยนะอาเสี้ยว แค่ครอบครัวเ

งน้องชายเรียนหนังสือ ถ้าเกิดน้องชายสอบได้เป็นซิ

มีความตั้งใจ ปู่ก็ข

วอยู่ แล้วก็เรื่องผูเถาท่านปู่เตือนทุกคนว่าอย่าได้พูดออกไปนะขอร

ก กลับบ้านไปกินข้าวเถอะ

ับท่

่าจะสามารถหาเงินจากทางไหนได้บ้าง แต่พอคิดใคร่ครวญดูแล้วก็ไม่มีทางอื่นเลยนอกจากพึ่งพาป่าเขาในก

ร้อยแล้ว ในเมื่อได้มีโอกาสมีชีวิตใหม่ มีครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตา เขาไม่อยากใช้ชีวิตอยู่ด้วยความกังวล เดินคิด

เห็นทีว่าจะต้องไปตักน้ำมาใส่โอ่งน้ำให้เต็มเพื่อที่ว่าท่านแม่จะได้ไม่ลำบากไปตักน้ำ

นก็ 1 ตำลึง แบบนี้แล้วครอบครัวก็จะได้มีเงินไม่ลำบากมาก หนึ่งเดือนจะมีเงินประมาณ 3 ตำลึง แต่มันจะเป็นแบบนั้นได้อย่า

บมาจากลำธาร อีกทั้งยังมีท่าทีคิดหนักอยู่ด้วย นางเองไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ ตั้งแต่หายป่วยครั้ง

ำลังคิดอะไรอยู่ เหตุใดถึงได

ะดี 10 วันเราจะมีเงิน 1 ตำลึง หนึ่งเดือนเราจะมีเงิน 3

100 อิแปะนั่นนับว่าดีแล้ว แต่ลูกต้องอย่าลืมว่าการเข้าป่าล่าสัตว์นับว่าเสี่ยงอันตรายอยู่ไม่น้อย ถึงแม้ว่าเงินจะสำคัญแต่ชีวิตของเจ้าก็

่นำมาทำอาหารให้มากหน่อย บำรุงร่างกายให้แข็งแรง แล้

ช่ว่ากระต่ายแค่ตัวเดียวห

อยู่ ราคาชั่งละ 20 อิแปะ ถ้าหากเป็นก

ทียนที่เข้าป่าไปล่าสัตว์กับกลุ่มชาวบ้าน ครั้งนี้พวกเขาถือว่าคว้าน้ำเหลวงแล้วจริง ๆ เพราะนอกจากไก่

อย สำหรับชาวบ้านที่ใช้เงินอย่างประหยัดมาโดยตลอด หยางเทียนมองเงินในมือแล้วต้องถอนหายใจ เขาหวังว่าหากไปล่าสัตว์และได้รับส่วนแบ่งมาสัก 1 ตำลึง เ

พ่อกลับมาแล้วขอรับ” หยางเสียนอุ้มเสี่ยวไป๋ปากก็ร้อง

พ่อกลั