ข้าจับจิ้งจอกตัวเมียได้หนึ่งตัวในสวนหลังบ้าน

เดินก็ยังทำไม่ได้ สายตานางมองเขาอย่างระแวดระวัง รู้สึกเ

อะขึ้น จากนั้นพอจับถอนขนแล้วเอาไปย่างกินจะได้อร

ข้าแล้วให้ได้ นางต้อง

าบน้

ำอีก พอคิดได้แทนที่นางจะไปหาเขากลับวิ่งหนีแทน

เล่นทำเหมือนข้าเป็นจิ้งจอก

่างนั้นเหมือนเอาไปเชือดทิ้ง พอถึงอ่างน้ำพุธรรมชาต

้างร้อน เจ้าต้อ

ก็ทำตาพริบๆ สงสัยว่าเขาพูดกับนางใช่ไห

า เขาเห็นแบบนั้นก็เป็นฝ่ายนำก่อน แต่ก่อนลงก็เห

นก็แช่ลงไปถึงช่วงอก จังหวะการลงไปทีละนิด นางจึ

ป็นอีกอย่

นกับบรรยากาศหิมะยามค่ำคืนดูจะเข้ากันจริงๆ ตว

าอุ้มจากนั้นก็ยกไหสุราขึ้นมาจ่อปากคนอยากกิน คนอยากกินก

ภาพดังกล่าวนานกว่าเดิม ดูๆ ไปแล้วแผนนี้จะได้สำ

ุ คนที่ไม่เคยสังเกตอะไรก็ไม่ได้สงสัยเ

้าก็เริ่มลังเลว่าเกิดนางเมาแล้วอาจจะสลบจนกลายร่างไม่ได้ มือหนาจึงพย

คร

ร่างของเจ้าจิ้งจอก พอไม่เห็นก็รีบดำลงน้ำอย่างร้อนใจ สุ

หยิบมากิน เหมือนนางจะเมาแล้วเลยไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ส

หาจิ้งจอกน้อย จากนั้นก็จับไห

วเจ้าก

ายหน้า “ข้

ิด นี่นะหรือคนที่พูดว่าไม่เมา “ถ้าอย่

มีแบบไหนอีก คนพูดไม่รอให้นางถามกลับเขาก

ี่ใช้สำหรับดื่มเหล้า..ข้า

ี่จะลิ้มรสริมฝีปากนิ่มตรงหน้า มือไม้ก็เลื่อนสัมผ

เรื่องคราวนั้น ไม่ว่าสตรีใดก็ล้วนไม่เคยได้เข้าใกล้เข

กระซิบข้างหู ละมุนจนเขาไม่เค

่มีความสุขกว

อ๋องยกขึ้นแล้วพูด “เปิ่นห

ทันเสียด้วย ปฏิบัติการกินจิ้งจอกที่เลี้ยงมาจึงเ

กอุ้มก็ร้องบอ

ปิ่นหวางจะทำให้ตัวเจ้า

าวุธลับเขาถึงได้ขยายใหญ่กว่าเดิม เจียหลิงท

มานานแล้วมัน

ห้ดูว่ามันใช้ทำอะไร” สีหน้าใสซื่อมองเขาที่โน้มล

นที่กำลังอ้าปากรับ เขากำลังหลอกจิ้งจอกที่ไม่รู้ประสา

้า นางยังคงใช้มือจับแท่งนั้นไปมา “มันแข็งกว่าตอนแรกที่จั

ลับนี้ยิ่งได้มือเจ้าก็จะยิ่งแข็ง เป

มันติดอยู่ในกายท่า

เปิ่นหวางแต่ในอีกไม่ช้าม

ยจอธิบายการทำให้เห็นดูจะดีกว่าในตอนนี้ ใบหน้านั่นก็ซุกไซ้ซอกคอนิ่มเลื่อนไล

นทำอ

กำลังกินซา

เปานั้นมาอยู่บนหน้าอกนางได้เช่นไร แถมตัวนางก็รู้สึกร้อนรุ่ม

ายคิดจะยกขาแล้วลองสาธิตการใช้อาวุธสักที แต่แล้วก็มีมารมาขัดจนได

ม่รู้ตัวจึงได้เห็นสีหน้าเหี้ยมจากตวนอ๋อ

นพบว่านักพรตเหว่เทียนกำลัง

เรื่องบ้าอะไร สายตาเขาหันไปคนในผ้า

วนเหยียนพยักห

าก็โกรธมากอยู่แล้วที่ถูกขัดจังหวะมาตอนนี้ก็ยิ่งโ

หวางจะส่งเจ้าไ

ินตอนนี้ผมคงตระหนก

้องเกิดอะไรขึ้นแน่ แต่นางกลับจดจำไม่ได้สักอย่าง แบ

ในตัวเขาได้เขาคงจ

าไหนตลอดเวลา พอมีองครักษ์เข้ามาตวนอ๋องก็เอานาง

มองตานาง เหมือนเข

หญิงจะให้บุร

่านทำเหมือนว่าข้าจะเปลือยกายต่อหน้าบุรุษได้

็เลิกสนใจพฤติกรรมแปลกๆ ของเขา ถือเสียว่าเขา

าลานของเรือนตั้งแต่ยามรุ่งจนผ่านไปสองชั่วยามแล้ว จากหิมะตก

กษ์ตวนเหยีย

ทำโทษก็ยังไม่รู้เช่นกัน นั่งมองเข

ขึ้น

ูจากสภาพแล้วน่าจะไม่รอด ทหารที่อยู่ใกล้จึงรีบ

ม่อนุญาตก็ห้ามใครเข

ัญล่ะอย่างเรื่องคอขาดบาดตาย เจียหลิงที่คิดในใจแต่ดูเหมือน

แทนหากมีเร

ะ” ตวนเหย

พักสักสองสามวัน ดูแล้วคงจะป่วยแน่นอน แต่องครักษ์ผู้ภ

ไปห้องแล้วนะ เขาเลี

ามทุกชั่วยาม แถมยังขุนนางให้อ้วนกว่าเดิม กว่

วออกจากเสื้อของเขาเดินไปยังด้านนอก แต่ก็ถูกมือหนาคว

ท่านเป็

นเพราะเขาก็ยังยึด

อยากท

เขาถามเหมือนว่านาง

ไม่อยากให้เจ้า ออกไปเสี่

ยจก็กอดอุ่นของคนอุ้มมันชว

ได้มืออุ่นที่ลูบไปมาไม่นานนางก็เ

ห้ามไม่ให้คนเข้ามารบกวน จากนั้นก็เดินกลับไปหาเรือนร

ยนางเทพสวรรค์เขาก็อยากจะกลืนกินนางให้หมดตัว แต่ติด

นตัวยาที่นักพรตเยว่เทียนค้นหาเป็นชิ้นสุดท้าย ถ้

มกับเจ้าจิ้งจอกน้อย จึงก้มลงเริ่มกินชิมรส ทีละนิดท

ามผู้คนก็หวาดกลัว แต่ตอนนี้เขากลับกลัวจิ้งจอกตัว

้จึงขยับแตะเนื้อนางลงไปยังซาลาเปา เหตุใดเขาถึงทำตัวเหมือนโจรเยี่ย

่าไรนางก็ยิ่ง “ข้าจะนอน” คนแอบกินเงยหน้ามองเสียงคนถูกกวน อีก

งดังชัดเจน จ

นอ๋อ

ส่วนนางก็ขยับถอยห่างเขา พอมองเห็นสภาพตัวเองก็รีบห

ระดับหนึ่งแล้วนางถ

ปิ่นหวางมิทำอ

าลาเปานางคืออะไรไม่ทราบ!! เขาน่าก

๋องท่านอย

คืนเปิ่นหวางก็ร่วมดื่มสุรากับเจ

แต่พอนางขยับไปซ้ายเขาก็ขยับซ้าย พอนางขยับขวาเขาก็ขยับขวา เมื่อ

จะกลับที่

างเลี้ยงเจ้าแล้วก็จะไม่ปล่อยเจ้าไปแน่นอน” เสีย

ไม่มีสิทธ

จ้า แต่เจ้าต้องรับผิดชอบเป

เข้าใจความคิดนางจึงพูดต่อ “เจ้าเห็นอาวุธเปิ่น

เรื่องบ้าๆ นี้ขึ้นมา แต่ขอโทษความไร้เด

งแท่งอาวุธที่อย

้ม “ใช่ เจ้าอยา

อก็เอ่ยถามต่อ “แล้วอาวุธนั้นใช้ท

ห้หลงกลไปเรื่อย “มันคือเครื่องทรมานแห่งความสุข ห

างที่เป็นจิ้งจอกตามไม่ทันก็กำลังลังเลว่าจะตอบเช่นไร หากแต่

ตัวเช่นนี้ หรือท่านอ๋อง