จันทราเล่ห์ร้าย

หน้าเรือนโดยไม่ยอมจากไปไหน ในเวลาที่จันทราปรากฏแสงสว

่ขาพวกนางกลับไม่กล้าขยับเดินต่อไปอีก สาวใช้ที่หวาดกลัวนั้นหันมองซ้ายขวา ได้ยินเหมือนเ

งยิ่งสั่นสะท้านจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง คนในเรื

ว่าหันมองอีกาด

เรียกต้องพูดอีกรอบ “ถ้าเจ้าไม่ลงมา ข้าจะจับกินเป็นนกย่าง อี

และไม่ยอมลงไปตามคำสั่ง คนเรียกจึงห

ว ข้าหิวจะแย่อยู่แล้

้าของชื่อก็เดินถือมีด เล่มใหญ่ออกมาด้า

เอาปลาที่ว่าไปวางบนเตาไฟ หั

ียงสองจาน มีแค่ผัดเนื้อเค็มกับผักกาดดอง “ขืนเ

าไม่มีกิน” นางคีบอาหารใส่จานเจ้ากาดำไปด้

หมือนจะลังเล มันหันมามองอย่างทำใจอยู่พักหนึ่

กันก่อนหรือเจ้าคะ ฮูหยินใหญ่รังแกพวกเราเกินไปแล้

งถอนใจอยู่ข้าง ๆ นาง แสดงสีหน้าชัดเ

ป็นคนอื่นได้ยินคงวิ่งหนี แต่เพราะสาวใช้นาง และ

ื้นขึ้นมาอีกครั้ง จำได้ว่าตอนนั้นนางมองเห็นมารดาตน จึงร้

ไม่ได้บ้า มีสติครบถ้วนดี เพียงแต่นางสามารถมองเห็นคนตาย

องนางแล้วผงกหัว จากนั้นก็บินไปยังต้

อยู่ท้ายจวน ถูกลิดรอนอาหารการกิน แล้วย

ง ๆ แต่การอยู่ท้ายจวน ก็ไม่ใช่เรื่องแย่

้องอดทน ถึงไม่มีเนื้อให้กินก็ยังมีปลา” นางชี้ไปยังสระบัว เจ้าปลา

นี้หรือเจ้าคะ” ใบหน้าสาวใช้บูดบึ้งด้วยควา

ชะตากรรมด้านนอก ข้ารับห

คุณหนูของบ่าวเป็นถึงบุตรสาวคนโตของเสนาบดี

ิญญาณได้ จะไม่ดีได้เช่นไร อีกอย่าง พวกเขาก็ไม่ได้น่ากล

ที่กินอยู่อย่างลำบากก็ยิ่งเสียใจ ไม่ทันจะท

ุณหนูปักผ้าพวกนี้ใ

ทั่ว ฮูหยินใหญ่ จึงหาเรื่องเพิ่มจากการทรมานเร

อ้างเพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายดูจะมีแต่คนโง่เขลาเท

าพวกนี้ทำย

้ตรงนั

วเหตุใดจะต้องลงแรงให้เมื่อยตัวด้วย

วันถัดมาเมื่อแม่นมหลิว

งออกมา

ง แต่ก็ถูกบ่าวพวกนั้นขวางเอาไว้ ส

ระหว่างที่แม่นมหลิวของฮูหยินใหญ่สั่งก

ไมไ

หนัก

วไม่เชื่อก็รีบเข้ามาคว้า หมายจะนำไปฟาด

้นก็มีลมและฝนมืดฟ้ามัวดิน พร้อมกับเสียงร้องของอีกา แม่นมหลิวและบ่าวพวกนั้

ฝุ่นออก “ทีแบบนี้ละวิ่งเร็วนัก ดูสิว่

็ยังหาโอกาสแกล้งข้าได้อยู่นั่นแหละ”

นี้ ซูเหมยผู้เป็นบุตรสาวกำลังวุ่นวายกับการเลื

่านว่าชุดน

พวกนี้แม่ล้วนเลือก

“ลูกจะต้องทำให้คุณชายรอง

ิงแล้วเรื่องพวกนี้มีความผิดพลาดอยู่ ตามหลักแล้วซูเหยาต้องหมั้นหมายกับคุณชายจือหยวนมากกว่า แ

องตนจะผิดอะไร ในเมื่อ ซูเหยาไม่สามารถไปได้ แ

มสุข ซูเหมยได้พบกับคุณชายเฉิงเคอส

ยรึ” เฉิงเคอหันมองรอบ ๆ พยา

วเองสามารถทำให้อีกฝ่ายสนใจได้ จึงทำ

ณท่านพี่ม

ด้สนใจนางสักนิด จึงทำให้นางไม่พอใจ

ังรู้สึกดีก็มีเสียงประตูเปิดเข้ามา เมื่อห

มองฟืนในเตาแล้วก็เดิน

ม่ทันเสียแล้ว กองไฟสุดท้าย ดับไ

ิ่งใดที่เป็นของท่าน ข้าจะ

ยุดปาก จากนั้นก็ทำลายข้าวของ ซูเหยาไม่ได้ห้าม

มัน และเชื่อว่าอีกไม

่งอาหารพวกเจ้า พวกเ

าจากไป คงเป็นฟงจิวท

นี้ก็เหมือนตายอยู

พวกนางก็ตายตั้งแต่สามเดือนก่อนแล้ว แต่ตอนนี้สิ

กเราจะทำยั

ู่อย่างนี้ต่

ดอีกนิด อาจจ

กไปมอง เห็นเจ้าตงตงคาบอะไรในปาก เมื

ไปขโม

ย เพียงเอาของ

นางแน่ นั่นเป็น สิ่งสุดท้ายที่ทำให้นางอยา

นั้นก็เอา

ือไม่ ที่คาบมานี่

ียข้าวสุก ข้าว่าเอาเจ้าไปย่า

ใจร้าย

จะช่วยนาง แต่ก็ยังแอบมาแย่งอาหารนางกินอยู่ดี นกอะ