ท่านอา อย่าร่ำสุรา
มนี้นางอยู่ในวัยออกเรือน ชายมากหน้าหลายตาหวังจะเข้าหานาง ข้าเองก็กลัวว่าจะไม่มีข้
โรงงานถลุงแร่ภายใต้การดูแลผูกขาดของราชสำนัก ทำการค้าขาย
ป็นธุระได้ เขาอาจเลี้ยงข้าวประชาชนทั้งหมู่บ้านสักสิบมื้อก็ยังมีเงิน
าไปส่งนางถึงหน้าจวน แม่ทัพหยางออกมารับห่อผ้าด้วยตนเอง เขาถือโอกาสทักทายท่านแม่ทัพ ป
าว นางเป็นผู้เฝ้ามองเขามาโดยตลอด แม้ในยามหลับใหล ขนตางามงอนเป็น
เป็นการสุ่มเสี่ยงต่อชีวิตนาง เขาจะปกป้องเจียลี่อย่างสุดกำลังความสามารถ เขาเป็นห่วงนางจึงตามนางมาด้วย เรื่องความล
่าแม่ทัพปีศาจ เ
หยางยี่คุนมีความรู้เรื่องปีศาจเป็นอย่างมาก ปีศาจอสูรล้วนสยบต่อเขาโดยไร้สาเหตุ ผู้คนจึงเรียกเขาแม่ทัพปี
าไม่มีทางเลือก ข้าเป็นล
เรื่องเ
าประทังปากท้อง ข้าโชคดีกว่าอีกหลายคน ชาวนาต่างแคว้
พังผู้เดียว เจ้าเป็นเด็กสาว ลูกหลานพ่อค้าแม่ค้า คนในค
่งใหญ่ของท่าน ข้าเป็นหนี้ชีวิตท่านไม่รู้ต่อ
จ้าแพงด้วย เจ้าควรจ่ายข้า
ขาอย่างไม่เข้าใจ แปลกที่ท่านอาพูดจาประหลาดกับนางต
องไปทางหน้าต่างรถม้าที่ปิดทึบ นางลอบมองเขาอย่างสงสัย พอนึกขึ้นได้เรื่องป
ริง ๆ ว่าท่านอาน่
--------
นางเองก็รักตัวกลัวตาย ยามโหย่วนางลักลอบไปถามบ่าวรับใช้ท่านอาหญิงซึ่งมาทำงานร้านขายผ้า ได้รู้ว่าท่านอาเขยเคยเป็นขุนพลคนสำคัญใต้บังคับบัญชาของแม่ทัพหยา
วไปกับนางเล่า... นางจ
นางรีบมุ่งตรงไปรับใช้ท่านอาเมื่อเสร็จงานของนาง พบร่างสูงในเสื้อสีน
ัย เรือนกว้างขวางมีห้องทำงาน ห้องรับรองแขก ห้องนอนเชื่อมถึงกัน เจียลี
เขาถามนาง ขณะมือหยาบกร้านทั้งสองสั่นเทาเมื่อ
เจ้าค่ะ บ่
้ายังไม่เคยได้ตอบแท
อไร นอกจากเรื่องรถม้าและบ่าวรับใช้ของบ้านเขา คอยหยิบยื่นมือช่วยเหลือนางในบางโอกาส นางวางม้วนกระดาษ กล่องพู่กันลงบนโต๊ะทำงาน ร่างสูงส