ท่านอา อย่าร่ำสุรา

เขา บอกให้บ่าวนำทางไปสกุลเยี่ย แก้มขาวนวลแดงระเรื่อ เมื่

เจ้าจะรับค่าจ้างเป็นเงิน

าไม่อยากรับเงินจากท่าน ผู้คนจะว่าเอาได้ว่าข้าขี้งก ร

้ายินดีรับ

เยาะนาง เปลี่ยนหัวข้อเจรจาเรื่องการมาพบเขาในคราวหน้า การเดินทางกลับบ้านของนาง ขอไม่ให้เ

--------

ายเดือนก่อนเขาสนใจไยดีนางเสียเมื่อไร ตอนนี้เ

องงานตบแต่งกับคุณชายผู้กำลังจะได้เป็นผู้ครองแคว้นคนต่อไป นางอาจย้ายไปเข้าวังของคุณชายผู้ดีมีสกุล

ยหาใช่ชายขี้เมาพร่ำเพ้อเรื่องความร

ซึ่งไม่เคยทำ แทนที่ท่านอาหญิงจะรู้สึกผิดเรื่องการอวดอ้างผลงานผู้อื่น

วามรู้สึกของสตรี แม้รู้ดี

อุตส่าห์ถนอมน้ำใจว่าไม่ต้องการห่อผ้าให้เป็นการสิ้นเปลือง เขาไม่ชอบเป็นผู้รับส่วยมากจนเกินงาม

ตามกัน เมื่ออดีตเขยเดินออกจากเรือนไปหยุดยืนใต้

ตาในสังคม บ้านของสกุลเยี่ยก็เช่นกัน แลดูใหญ่โตร่มรื่นราวจวนขุนนาง มุมพัก

เขาไม่ยอมรับห่อผ้าจากบ้านนี้อีก นางไ

ยก ในมือของนางมีสุราที่เตรียมเอาไว้ให้เ

อีก ผู้คนจะเข้าใจผิดข้า แถมไม่ดีกับครอบครัวเจ

ังโกรธเค

ม่

ผู้แนะนำให้ทั้งสองรู้จักกัน ผ่านคนใหญ่โตเป็นลูกค้าประจำของสกุลเยี่ย

นเขาก็มิอาจลืมเลือนเรื่องราวในอดีต เขี้ยวขาวคมตร

่ ข้าอยากถลกหนังเจ้ากับน้องสาวของ

... เถ้าแก่!” เสียงตะโกนละล่ำละลักขอโทษเป็นใหญ่โ

บความจริงใจให้กับเขาโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน จึงเข้าไปจับชายเสื้อสีสันสดใสราวสีของดอก

จะชวนนางไปร่ำสุรากับข้าในเมือง นางทำงานหนักม

เอาผ้าไปส่งที่จวน

่คนโต เรื่องนี้เป็นความลับท

บท่านอาซึ่งไม่ยอม

อนได้หรือไม่ ข้าไปส่งผ้า

ังเฟยนึกขึ้นได้ว่าเขาอาจเสียมารยาท จึงชี้แจง “ข้าเพียงสงสัย ไม่ได้จะขัดขวางการเดินทางไปทำงานของเจ้า ข้าไม่เข้าใจว่าของเหล่านั้นมีค่ามา

จะรอรับนางด้วยตนเอง” ด้วยเสียงกระซิบแผ่วเบา อีกฝ่ายจึงร

.. เจ้าหมายถึงแม

อย่างมาก แม่ทัพหยางให้คนมาลอบซื้อผ้าเป็นความลับ บุตรสาวนางเป็นผู้จ

ไปส่งผ้าเพียงลำพัง แล้วน

องการเมือง บ้านเมืองแตกแยกเป็นแว่นแคว้นหาได้สงบสุขแม้สักวัน ถึงแม้ว่าตัวเขามิอาจใส่ร้ายป้ายสีท่านแม่ทัพหย