icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ยอดดวงใจแม่ทัพกลับเป็นคู่หมายองค์ชายรอง

บทที่ 7 บางวันฟ้าก็กลั่นแกล้ง

จำนวนคำ:2686    |    อัปเดตเมื่อ:07/10/2024

พึงพอใจและโล่งใจให้กับท่านไป๋และภรรยาเป็นอย่างมาก ทั้งสองท่านเห็นว่าทุกอย่างเป็นไปตามที่คาดหวัง จึ

้ด้วยดี เราทั้งสองคนชื่นใจยิ่งนัก” ไป๋เจิ้งผู

ล้ว ลูกรัก พ่อและแม่ภูมิใจในตัวลูกมาก การปฏิบัติ

ความวิตกกังวลในใจเกี่ยวกับอนาคต แต่ก็รู้สึก

็นไปด้วยดี ข้ากับแม่ของเจ้าจึงเห็นสมควรว่า ในวันพรุ่งนี้ หากเจ้าอยา

ด้ยินเช่นนั้น นางรู้สึกเหมือนเด็กน้อยที่เพิ่งได้รับขอ

้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความยินดี นางลุกขึ้นยืนแล

ี่คึกคัก การได้ชมสินค้าหลากหลายสีสัน และอาจจะได้พบกับสิ่งใหม่ ๆ ที่ทำให้จิตใจของนางสดชื่นขึ้น นางเตรียมชุดที่ส

อง แม้ว่าในใจลึก ๆ นางยังมีความกังวลเรื่องการแต่งงานที่อาจกำลังจะมาถึง แต่นางก็หวังว่าในวันพรุ่งนี้ นา

้อมกับความตื่นเต้น นางสวมชุดผ้าแพรเนื้อละเอียดสีอ่อนที่นางเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืน เส้นผมยาวสล

งครักษ์ที่ติดตาม นางรู้สึกว่าหัวใจของนางเบาสบายและเป็นอิสระ ราวกับว

านาชนิดวางขายเรียงราย สีสันสดใสของดอกไม้ ผลไม้ และผ้าไหมที่พ่อค้าแม่ค้ากำลังเสนอขาย ทำให้ทุกอย่างดูราว

างหยุดชมการแสดงของนักแสดงเร่ที่แสดงกายกรรมและมายากล นางหัวเราะออกมาด้ว

ึ่ง เพื่อคลายร้อนและชื่นชมทัศนียภาพของแม่น้ำใสที่ไหลเอื่อย ๆ นางเดินไปนั่งลงที่ศาลาไม้ที่

้ยินเสียงฝีเท้าที่เดินเข้ามาใกล้ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น นางจึงหันม

างสูงใหญ่ของเขาก้าวมาพร้อมกับออร่าที่ทรงพลัง ใบหน้าที่คุ้นตานั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก แ

จะเกิดขึ้นอีกครั้ง ท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบสงบและงดงา

าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจและความสนใจ แม้ว่าจะเป็นเพียงการพบกันอีกครั้ง

งโลกได้หยุดหมุน เหล่าสาวใช้และองครักษ์ต่างเฝ้าดูอย่า

ิงเอ่ยเรียกนางด้วยน้ำเสียงที่แ

ยยิ้มที่อ่อนหวานและสุภาพ “แม่ทัพหลี่...

สวี่ยหนี่กลับเต้นแรงขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ นางรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านเข้ามาในใจ

่อนคลายและเต็มไปด้วยความงดงามยิ่งนัก แม่ทัพหลี่ชิงเฉิงเดินเข้ามาใกล้ศาลาอย่างเชื่องช้า ด้วยกริ

สนทนากับท่านในศาลาแห่งนี้” แม่ทัพหลี่เอ่ยถา

อมศีรษะอย่างนอบน้อม ราวกับให้สัญญาณว่านี่เป็นโอกาสที่ดี นางจึงยิ้

านกิ่งไม้สร้างเงามืดสลับกับแสงสว่างบนใบหน้าของเขา ทำให้ดวงตาสีนิลของเขาดูเข้มขรึมและลึกลับ นางสบตา

งบใจ” หลี่ชิงเฉิงเริ่มเปิดบทสนทนาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล สายตาของเขาจ้

พร้อมรอยยิ้มบาง ๆ นางมองออกไปที่

จะมีเรื่องมากมายให้ครุ่นคิด แต่เมื่อได้

ความรู้สึกที่อยู่ในใจของนาง “ข้าเข้าใจท่านดี บางครั้งความรับผิดชอบที่หนักหน่วงก็ทำ

นของแม่ทัพหนุ่ม “ท่านช่างเป็นบุรุษที่มีความรู้สึกละเอียดอ่อน ข้า

กอย่างอบอุ่น “ข้ามักคิดว่าความสงบภายในจิตใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในการรักษาความเ

ลของแม่ทัพหนุ่ม นางสัมผัสได้ว่าเขาเป็นคนที่มีความเป็นผู้นำและความคิดที

งสนามรบที่เต็มไปด้วยอันตรายและความรุนแรง?” เสวี่ยหนี่ถามขึ

แต่ข้ารู้ว่าหากข้าหวาดหวั่น ผู้คนที่อยู่ภายใต้การนำของข้าก็จะสูญเสียความมั่นใจในตัวข้า ดังนั้นข

ามกล้าหาญและความมุ่งมั่นของเขาเป็นสิ่งที่น่าชื่นชม นางไม่เค

ยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความจริงใจ “ข้ารู้

ล่าวด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น “ท่านเป็นหญิงที่มีความคิดอ่

ระทับใจที่เกิดขึ้นในหัวใจของทั้งสองค่อยๆ เติบโตขึ้นอย่างไม่รู้ตัว ท่ามกลางสายลมอ่อนที่พัดผ่านศาลาริมน้ำ บ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บุปผาแย้มบานในยามที่เหมาะสม2 บทที่ 2 โปรดชื่นชมพรหมลิขิต3 บทที่ 3 ไม่คาดคิดว่าจะรวดเร็วปานสายฟ้าฟาด4 บทที่ 4 ปราศจากการเตรียมใจ5 บทที่ 5 จำต้องไปแม้ใจไม่ต้องการ6 บทที่ 6 พิธีการสานสัมพันธ์7 บทที่ 7 บางวันฟ้าก็กลั่นแกล้ง8 บทที่ 8 อย่าแสดงความรู้สึก9 บทที่ 9 ตรึกตรองพระราชสาส์น10 บทที่ 10 บ้านของใจอยู่ที่ใด11 บทที่ 11 ถึงไหนถึงกัน12 บทที่ 12 หัวใจต้องพันธนาการ13 บทที่ 13 ผันผ่านประดุจสายธารา14 บทที่ 14 โปรดอย่ามาให้เจออีกเลย15 บทที่ 15 ความเฉยชาคือคำตอบ16 บทที่ 16 ขอบคุณความอ่อนโยน17 บทที่ 17 โชกโชนหรือไร้เดียงสา18 บทที่ 18 สืบหาความจริงในสิ่งที่เรียกว่าความลับ19 บทที่ 19 กลับตัวก็ไม่ได้ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง20 บทที่ 20 โปรดอย่าดึงดันในวันที่ไม่เป็นใจ21 บทที่ 21 เหมือนหลับฝันไปแล้วตื่นมาพบความจริง22 บทที่ 22 ต้องทิ้งบางสิ่งไว้ข้างหลัง23 บทที่ 23 ยังไม่พร้อมแต่ต้องไปต่อ24 บทที่ 24 โปรดอย่ารอความไม่แน่นอน25 บทที่ 25 ก่อนทุกอย่างจะจบลง