สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
ั่งซักผ้ากันอยู่บริเวณนี้ และแล้วคำภาวนาของฉีหลินก็เป็นผลสำเร็จ เมื่อนางเด
พอดีเลยกำลังคันไม้คันมืออยู่พอดี ฉีหลินเดินต่อไปโดยที่ไม่หลบเหลียนฮวาดังเช่นเมื่
ม่ตายอีกหรือ ถึงได้มาเดินลอยหน้าลอ
ายก่อน ใครกันที่อย
้วเจ้าเป็นใคร สำนึกเอาไว้ด้วยนะ ข้าเป็นสะใภ้บ้านใหญ่เ
รย่อมไม่หนักส่วนไหนของเจ้า สะใภ้บ้านใหญ่แล้วยังไง
ม่ใช่เจ้าหรอกรึ นอกจากจะแย่งไม่
น ชั่วช้าด้วยกันทั้งนั้น โสมต้นนั้นเอาไปเถอะข้ายกให้ก็แค่โสมอายุ 5 ปี จะขายได้
แกว่าใครเป็นสัมภเวสี
อาบุญนะหวังฉีหลินคนเมื่อวานได้ตายไปแล้ว ตายไปตั้งแต่พวกเจ้าผลัก
ลงกับพื้นและพุ่งเข้าใส่ฉีหลินทันที แต่ทว่ายังไม่ทันที่นางจะได้เข้าถึงต
ีหลิน แกกล้าถ
ล่ะรู้สึกยังไงบ้างเวลาถูกคนอื่นกระทำน่ะ
บแค่นี้แน่ ข้า
้าคิดว่าฟ้องท่านป้าสะใภ้
าวบ้านที่ซักผ้าเสร็จแล้วกำลังจะเดินกลับหมู่บ้าน ประจวบเห
านสองตายกันหมดท่านถึงจะพอใจหรือเจ้าคะ ท่านยังต้องการอะไรอีก ข้าเองเมื่อวานก็ถูกท่านผลักตกร่องเขาเกือบตายไป
าไม่เคยแย่งอะไรเจ้ามาข้าไม่ได้ทำให้เจ้าตกเขาเสียหน่อยเ
้านนี้ ถึงแม้ว่าชาวบ้านทั้งหมดจะไม่เห็นเหตุการณ์แต่ทุกคนก็เชื่อจนหมดใจว่าฉีหลิ
นั้น สามีนางก็ป่วยติดเตียง คนบ้านนี้นี่
มหมอชุยเห็นว่าฉีหลินตกร่องเขาดีเท่าไ
วยนะ ข้าต่างหากที่ถูกนังฉีหลิน
ินแต่งให้เฟยเทียนนางก็ถูกเจ้ากับแม่ผัวของเจ้ารังแกมาตล
ากนั้นนางจึงเดินกลับบ้านไปด้วยความเดือดดาลและไม่เข้าใจว่าผีห่าตนใดเข้าสิงฉีหลินกัน ทำไมวันนี้มันถึงกล้าต่อปาก
ยนะเจ้าคะ หากพวกท่านมาไม่ทันไ
จ้าเองก็หัดสู้คนเสียบ้างจะปล่อย
ไรไม่ได้มาก หากป้าสะใภ้รู้เข้าน
ม่แยก ๆ บ้านไปเสีย อยู่กับคนเห็นแก่ตัวอย
เสียที่ไหน พวกเจ้าคิดว่านางหลินจะยอมแบ่งอะไรให้น้องสามีหรือ ยิ่งตอนนี้เฟยเทียนเองก็บาดเจ็บ พ
ุณพวกท่านอีกค
าที่ และเดินตรงไปยังลำธารทันที ไม่ได้มีร่องรอยของความอ่อนแออย่างเช่นเมื่อคร
ซักผ้าอยู่ห่างไกลผู้คนเด็กหญิงอายุเพียง 12 ปี ต้องมาทำงานหนัก อาหารการกินไม่พอ
รดาว่าห้ามแยกบ้านกันเด็ดขาดจึงได้ยอมก้มหน้าทนดูลูกเมียถูกรังแก แต่ในเมื่อเห
เหลืออีกเย
นอนพักเจ้าคะ ท่านยังไม่หายดีเลย
เป็นต้องนอนแล้ว ให้พี่ช
่สะใภ้ไม่เคยจับปลากลับไปด้วยสักครั้งและที่สำคัญปลาว่ายน้ำเร็วขนาดนี้ไม่ใช่ว่าใครจะสามา
ถามอะไรออกมา ไม่ว่ายังไงพี่สะใภ้ก็คือพี่สะใภ้
้ได้ หากเราไม่แยกออกจากบ้านใหญ
่ติดที่ท่านพ่อบอกว่าเป็นคำ
อม แต่ไม่ต้องห่วงนะพี่จะหาวิธีเอง พ
อพี่สะใภ
ห้ท่านแม่ต้มน้ำแกง พี่ว่าจะเข้า
อกับพี่รองก็ไม่รู้จะได้อ
ฟ้องแม่สามีทันที และยังบอกเล่าด้วยว่าหวังฉีหลิ
ะยังกล้าเถียงข้าด้วย ทั้งที่เมื่อก่อนมันไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้า
งานของเจ้าให้เสร็จจะได้รีบเอาข้าวไปส่งที่แปลงนา แล้ววันนี้บ้านสองไปไหนก
ให้บ้านท่านอาแยกบ้า
พักกลางวัน หากวันไหนไม่อยากทำก็ให้พวกมันไปทำกันเสียก็สิ้นเรื่อง หากพวกมันไม่ทำก็ไม่ได้รับส่วนแบ่ง ในเมื่อบ้านใหญ่นี้อ
้าวก่อนนะเจ้าคะ แล้วสะใภ้รองไปไหนหร
ไปซื้อของในเมืองเด
งแยกบ้านออกไปโดยที่ไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือไปด้วย แต่หารู้ไม่ว่าฉีหลินเองก็วางแ
่าจะเก็บเอาไว้ให้แต่น่ากลัวว่าจะเก็บเอาไว้เป็นสินเดิมลูกสาว
บตีคนจนต้องร้องหาแม่อยู่ในใจ นางหมายมาดอยู่ในใจว่าจะทุบตี