ใครจะยอมให้คุณเป็นของคนอื่น

เว้นระยะห่างกับสาวเจ้า แต่อีกฝ่ายกลับขยับตาม เขาขยับหนีอีกครั้ง หล่อนก็ทำเหมือนเดิม ท้ายที่สุด

แหวกอากาศไปเข้าหู

วพอประมาณ “

เบียดทำไม ที

นั่งใก

ิงจังเพื่อพูดคุยในประเด็นสำคัญกับเพื่อนสนิท

ยู่ไม่ห่างจากเขานัก พยักหน้าขึ

ก้าวก่ายเรื่องส่

วินาที “แต่เฮียรู้เรื่อ

คนอยากรู้เรื่อง

ม่อยากร

มื่อเขาและเธอต่างคนต่างอยู่ เธออยู่ที่บ้านเกิด เขาทำงานในเมืองกรุง นานทีปีหนจะกลับบ้านส

ย่างมันจ

อยู่ในห้องเดียวกัน และอยู่ข้

หายใจพรืด “เรื่องที่สอง

ด้ค

ด แต่ตัวเ

บตาลงต่ำ “อย่าไ

ก็ย้ายสะโพกจนช่องว่างระห

ีจ้องผู้พูดตาไม่กะพริบ “เ

..ค

ยอะไร แต่น้ำไฟยังต้องจ่าย” สีหน้า

อันที่จริงท่านออกปากเองเลยว่าจะได้อยู่ฟรีเพราะห้องก็ไม่ได้เช่ารายเดือน แต่วส

อกจากคอนโดฯ แล้ว กว่าจะกลับไม่เย็นก็ค่ำ น้ำไฟเดือนละไม่เกินสองพัน หารกันคนละไม่ถึงพัน” ก่อนว่าต่อ “ปกติ

“

องวันพัน เราก็ช่วยกันหาร” เรือนคิ

ไปมา “ไม่ได้ตกเ

ต่เห็นแม่บอกว

ค่

มีเงินใช้

ุมในทรวง ก่อนริมฝีปากบางจะค่อยๆ เบนกว้าง สองแก้มนวลเกิดรอยลึ

ๆ มาเข้าหู “รู้ หมา

นิดหน่อย

ได้และเงินเดือนจะ

นนั้น แต่มันก็แปรเปลี่ยนเป็นหั

เขาก็ใจดีมากแล้ว ห้องก็ให้อยู่ ค่าน้ำค่าไฟก็ให้แชร์ จริงๆ พินรีต้องจ่ายคนเดียวด้วยซ้ำ เพราะเขาจ่ายค่าห้

ค่ะ พิว่าพิพอมีทุนอยู่ แล้วถึงพ

าขอยืมทีหล

บเสียงหนักแน

ง “คิดไว้หรือยังว่าอยากทำง

ด้วยเขาโตกว่ามากและเธอก็เริ่มกบฏ เป็นน้องที่คิดไม่ซื่อ ก็ไม่รู้ว่าจากความชื่นชมกลายมาเป็นขนาดนี้ได้อย่างไร แต

่มาก แต่มันก็ดีกว่าวสุคนก่อนหน้

ะช่วยพิ

าช่ว

ไรค่ะ เดี

าจ่ายค่าน้ำค่าไฟจะไล่ไปนอนหน้าห้อง” ว่าพร้อมตั้งท่าจะล

งยิ่งกว่าเดิมเมื่อได้

ือของเขาให้เป็นอิสระ

่งแต่โดยด

่บ้านน่ะ ใ

ร ฉันสะดวก

“แต่พิทำ

เสนอตัวเป็นแม่บ้าน ชายหนุ่มทวนคำของอีกฝ่ายอยู่ในใจ ยอมรับว่าค่อนข้างสนใจในข้อเสนอนั้นเ

เชิง “ทำความ

ำ พิทำได้ทุกอย่าง” ร่างแน่งน้อยยังคงนำเสนอตัวเอง “เฮียไม่ต้องจ่าย พิไม่ต้อ

“แต่เธอต้องท

าติดกันหลายหน

าเองทั้งนั้น ถ้าเอาไปโพนทะนาว่าฉันบังคับขู่เข

ดอกยิ้มรับ “ถ้าพิทำแบบนั้น