กุหลาบในเปลวไฟ
0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปกุหลาบในเปลวไฟ
บทที่ 73 เธออยากให้คนชั่วสองคนนี้ตายอย่างอนาถ！
จำนวนคำ:1510
|
อัปเดตเมื่อ：04/11/2024
่การตบครั้งนี้เธอใช้พละกำลั
ล้วเธอก็หันกลับมาอีกครั้งด้วยสายตาที่เหลือเชื่อ
งไงมาตบฉั
มาสองครั้ง ใบหน้าที่ซีดเซีย
ปลดล็อกบท
1 บทที่ 1 เซ็นชื่อซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีกแม้แต่นาทีเดียว (ภาค 1)2 บทที่ 2 เซ็นชื่อซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีกแม้แต่นาทีเดียว (ภาค 2)3 บทที่ 3 เสิ่นเจียงหนาน ฉันขอเตือนเธออย่าได้คิดอาจเล่นแง่อะไร4 บทที่ 4 เสิ่นเจียงหนานเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ได้อย่างไร？5 บทที่ 5 โทษที่ผมตาบอดเอง6 บทที่ 6 ต้องขออภัยด้วย ผมมาช้าไปหน่อย7 บทที่ 7 เธอคือยวนเว่ยงั้นเหรอ？8 บทที่ 8 คุณยวนเว่ยคิดที่จะเปลี่ยนสามีบ้างไหมครับ？9 บทที่ 9 แข็งแกร่งกว่าไอ้สารเลวนั่นตั้งเยอะ！10 บทที่ 10 เสิ่นเจียงหนานคือยวนเว่ยจริง ๆ เหรอ？11 บทที่ 11 ห้ามใจไม่ให้มีชู้ไม่ได้12 บทที่ 12 ใครเป็นมือที่สาม คุณรู้อยู่แก่ใจดี！13 บทที่ 13 เกิดเรื่องขึ้นกับเจียงหนานแล้ว！14 บทที่ 14 คุณคงไม่ได้หลงชอบนังนี่หรอกใช่ไหม！15 บทที่ 15 ผลตรวจดีเอ็นเอออกมาแล้ว16 บทที่ 16 ผลเป็นยังไงบ้าง!17 บทที่ 17 เวรกรรมอะไรนักหนา！18 บทที่ 18 เธอเป็นคนแย่งมันไปจากเหมิ้งหราน19 บทที่ 19 เธอต่างหากที่เป็นลูกสาวแท้ ๆ ของฉันน่ะ！20 บทที่ 20 อยากแก้แค้นไหม？21 บทที่ 21 บุญคุณการเลี้ยงดู22 บทที่ 22 นังสารเลว แกกล้าดียังไงมาพูดแบบนี้กับลูกสาวของฉัน23 บทที่ 23 ฉันไม่น่าเลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่แรกเลย24 บทที่ 24 จะมีเงินเยอะขนาดนี้ได้ยังไง？25 บทที่ 25 ประธานเผยไม่โกรธเหรอ26 บทที่ 26 ชายโฉดหญิงชั่ว27 บทที่ 27 สมกับเป็นยวนเว่ยจริง ๆ！28 บทที่ 28 ปรารถนาที่จะประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็ว29 บทที่ 29 หาที่พึ่งใหม่ได้แล้ว30 บทที่ 30 คุณเกลียดพวกเขาไหม31 บทที่ 31 แค่เศษเดนคนหนึ่งเท่านั้น32 บทที่ 32 เขาจะฆ่าเธอรึเปล่า？33 บทที่ 33 ปีนขึ้นไปบนเตียงเขา34 บทที่ 34 ให้กำจัดเธอไหม？35 บทที่ 35 สมกับที่เป็นเธอจริง ๆ36 บทที่ 36 เสิ่นเจียงหนานเป็นฆาตกรงั้นเหรอ37 บทที่ 37 แค่ชีวิตของมนุษย์คนหนึ่ง38 บทที่ 38 นี่เป็นฝีมือของคนคนเดียวกันงั้นเหรอครับ？39 บทที่ 39 ฆาตกร40 บทที่ 40 ทำทุกวิถีทาง41 บทที่ 41 เป็นแค่พาร์ทเนอร์42 บทที่ 42 ทำไมต้องปราณีกันด้วยล่ะ43 บทที่ 43 สมรู้ร่วมคิด44 บทที่ 44 ช่วยยับยั้งชั่งใจหน่อยได้ไหม45 บทที่ 45 ประหม่ามาก46 บทที่ 46 ฉันจะดูสิว่าเธอจะถือตัวกับฉันยังไงบ้าง？47 บทที่ 47 ต้องการให้เธออับอาย48 บทที่ 48 เสิ่นเจียงหนานเป็นหัวขโมย49 บทที่ 49 อย่ามาเสแสร้งที่นี่50 บทที่ 50 แกไปทำให้ใครไม่พอใจมาฮะ51 บทที่ 51 เธอกำลังมโนอยู่รึไง52 บทที่ 52 เหตุการณ์พลิกผันอย่างเหนือความคาดหมาย53 บทที่ 53 อย่าปล่อยให้นังฆาตกรนี่หนีไปได้！54 บทที่ 54 เรื่องราวพลิกผลัน55 บทที่ 55 คนชั่วชอบโยนความผิดให้คนอื่น56 บทที่ 56 เธอไม่คิดว่าสิ่งที่เธอพูดมันแรงเกินไปหน่อยเหรอ57 บทที่ 57 หรือว่ายัยสารเลวนี่จะมีหลักฐาน58 บทที่ 58 ให้ตายเถอะ ทำไมเธอถึงลืมคน ๆ นั้นไปได้เนี่ย59 บทที่ 59 คุณมีเรื่องอะไรปิดบังผมอยู่รึเปล่า？60 บทที่ 60 ฉันมีอะไรให้ต้องอธิบายเหรอ61 บทที่ 61 ถูกกระแสสังคมโจมตี62 บทที่ 62 คราวนี้เธอหนีไม่รอดแน่63 บทที่ 63 อย่าโทษที่ฉันสั่งให้คนมาทุบบ้านหลังนี้ทิ้งก็แล้วกัน！64 บทที่ 64 คอยดูเถอะ！65 บทที่ 65 ใครบอกว่าฉันไม่มีกันล่ะ66 บทที่ 66 ประธานเผยสมองกลับไปแล้วเหรอ67 บทที่ 67 สรุปแล้วคุณคือยวนเว่ยใช่รึเปล่า68 บทที่ 68 ชดใช้ในสิ่งที่ทำเอาไว้69 บทที่ 69 คุณกำลังคุยกับฉันอยู่เหรอ70 บทที่ 70 สรุปแล้วนายยังเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉันอยู่รึเปล่าเนี่ย71 บทที่ 71 ฉันจะเอาหลักฐานให้เธอดูเอง！72 บทที่ 72 อย่ามาหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน！73 บทที่ 73 เธออยากให้คนชั่วสองคนนี้ตายอย่างอนาถ！74 บทที่ 74 ขอโทษผมทำไมครับ75 บทที่ 75 หรือว่าจะเป็นเสิ่นเจียงหนาน76 บทที่ 76 งั้นพวกเราควรทำยังไงดีล่ะคะ77 บทที่ 77 ฝีมือด้านการแฮ็คของคุณเสิ่นดูจะเก่งใช้ได้เลยนะครับ78 บทที่ 78 พวกเราจะไปเอามาจากไหน79 บทที่ 79 หัวใจแตกสลาย80 บทที่ 80 คอยดูเถอะ ฉันจะจัดการมันให้เข็ดเลย！81 บทที่ 81 นับจากนี้ไปแกจะยังเป็นลูกสาวของฉันเหมือนเดิม82 บทที่ 82 ใครเป็นครอบครัวเดียวกันกับเธอเหรอ83 บทที่ 83 เขานี่มันเห็นแก่ตัวจริง ๆ！84 บทที่ 84 ทำไมถึงได้มาก่อนสามวันล่ะ85 บทที่ 85 พวกคุณกำลังทำอะไรกันอยู่！86 บทที่ 86 คุณหัดเจี่ยมตัวซะบ้าง87 บทที่ 87 เดือดโมโห88 บทที่ 88 เกิดเรื่องขึ้นกับคุณแม่แล้ว！89 บทที่ 89 เจอหน้าเป็นครั้งสุดท้าย90 บทที่ 90 น่ารังเกียจ91 บทที่ 91 หางจิ้งจอก92 บทที่ 92 แผนสำรอง93 บทที่ 93 ถ้าไม่มีเงินก็ไปหายืมเอาสิ94 บทที่ 94 มือไม่พายเอาเท้าราน้ำ95 บทที่ 95 บัตรธนาคาร96 บทที่ 96 หยุดเดี๋ยวนี้นะ！97 บทที่ 97 ฉันเจ็บท้องมากเลยค่ะ！98 บทที่ 98 ไม่เช่นนั้นฉันจะชนพวกเธอตายไปพร้อมกันเลย！99 บทที่ 99 รับผิดชอบไม่ไหว100 บทที่ 100 ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้คุณไม่ได้ทำอะไรผิดเลย