icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

กุหลาบในเปลวไฟ

บทที่ 6 ต้องขออภัยด้วย ผมมาช้าไปหน่อย

จำนวนคำ:1926    |    อัปเดตเมื่อ:23/10/2024

็นคนอ่อนโยนไปแล้วจริง ๆ งั้นเหรอ?” นัตน์

ธอโง่มากจนฟังไม่ออกว่าซูเหมิ้

ด้พูด ใบหน้าอันหล่อเหลาของฮั่วเป่ยอันก็ดูบึ้งตึงขึ้นมา

ม่านออกหน้า หวังเฉียงไม่มีทางยอมปล่อยเธอไปง่าย ๆ แน่ เหมิ้งหรานก็แค่ห่วงใย

บอกเขา! หลายวันมานี้เขากังวลกับเรื่องพวกนี้มากจนแทบจะกินไม่ลงเลยด้วยซ

าบรรยากาศในตอนนี้เริ่มตึงเครียดไปหมด ซูเหมิ้ง

เวลาที่จะทำให้เหยาม่านมีภาพจำที่ไม่ดีต่อพวกเขาสั

ูดหยั่งเชิงขึ้นมาว่า “คุณม่านคะ ห้องส่วนตัวที่พวกเราจองเอาไว้อยู่ทางน

ังเกียจ และพูดว่า “ฉันไปตอบตกลงที่จะทำค

ูเหมิ้งหรานและฮั่วเป่ยอันต่า

“มือที่สามที่มีนิสัยผิดศีลธรรมอย่างคุณ มีสิทธิ์อะไรจะให้ยว

้งหราน

ถึงได้พูดกับ

นี้ มันเจ็บยิ่งกว่า

หยาม่านขุ่นเคืองใจ เธอจึงไม่กล

ะลดลงไปจนถึงจุดเยือกแข็

งกะทันหัน หรือว่าที่เหตุการณ์เปลี่ยนแปลงไ

่ ๆ เหยาม่านถึงได้กลับคำอย่างกะทันหันเช่นนี้

ึ้นมาด้วยวน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “เจียงหนาน ตอนนี้บริษัทของเป่ยอันกำลังอยู่ในช่วงวิกฤติ นอกจากเธอไม

ันด้วยเช่นกัน แล้วเขาก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเคร่

ส่งผลกระทบต่อความร่วมมือของเขา เมื่อก่อนทำไมเขาถึงไม

นจะได้พูดอะไร เหยาม่านก็พูดทวงความยุติธรรมขึ้นมาแทนเธ

วยเราได้ตัดสินใจไว้แต่แรกแล้ว ซึ่งนั่นไม่ใช่คุณ เมื่อเปรียบเทียบกับผู้ชายสารเลวแบบคุณแล้ว คน ๆ นั้นเขาขาวสะอาด ไม่เคยมีข่าวฉาว ไม่เคยมีเรื่

และออกแรงบีบสองครั้งเพื่อเตือนให้เขาสงบสติอารมณ์ จากนั้นก็มองไปที่เหยาม่านด้วยรอยยิ้มเชิงขอโทษ และพูดขึ้น

สองคนดูถูกเจียงหนานของฉัน งั้นพวกเราก็ไม่สนใจที่จะพูดคุยกับคนอย่างพวกคุณเช่นกัน จะได้ไม่เป็

ึ้งตึงไม่แพ้กัน เสิ่นเจียงหนานก็อดไม่ได้ที่จะกระตุ

อกำลังจะพูด จู่ ๆ พวกเขาก็เห็

ก็มองไปโด

็เห็น

งจริงขังกำลังเดินเรียงแถวกันห้อมล้อมช

ทุกการเคลื่อนไหวของเข

ักออกมาด้วยความบรรจง ดวงตาดูลึกซึ้ง กระดูกมีมิติดูคมคาย แววตาดูเย็นชาราวกับท้องทะเลของค่ำคืนที่หนาวเย็นในช่วงฤดูหนาว มันเป็นความเคร่งขรึมที่สม

่นี้ทุกคนต่างก็หวาดกลัวกับออร่าความสูงส่งของเขากั

หนึ่ง รูม่านตาที่เบิกกว

ปล่าเนี่ย คนที่มาคือ

ผู้นำจอมเผด็จการของอ

ช่วงหลังมานี้ยังเข้ามาทำธุรกิจในด้านวงการต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นใหม่อ

หยียนหลี่เข้ามาบริหาร บริษัทได้ขยายตัวขึ้นอย่างร

้ที่ครองครึ่งท้องฟ้าข

เล็กน้อย สายตาแสดงอ

บเดินตรงไปหาเสิ่นเจียงหนานทันที เสียงที่อ่อนโยนของเขาร

ด้วยครับ ผม

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เซ็นชื่อซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีกแม้แต่นาทีเดียว (ภาค 1)2 บทที่ 2 เซ็นชื่อซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีกแม้แต่นาทีเดียว (ภาค 2)3 บทที่ 3 เสิ่นเจียงหนาน ฉันขอเตือนเธออย่าได้คิดอาจเล่นแง่อะไร4 บทที่ 4 เสิ่นเจียงหนานเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ได้อย่างไร?5 บทที่ 5 โทษที่ผมตาบอดเอง6 บทที่ 6 ต้องขออภัยด้วย ผมมาช้าไปหน่อย7 บทที่ 7 เธอคือยวนเว่ยงั้นเหรอ?8 บทที่ 8 คุณยวนเว่ยคิดที่จะเปลี่ยนสามีบ้างไหมครับ?9 บทที่ 9 แข็งแกร่งกว่าไอ้สารเลวนั่นตั้งเยอะ!10 บทที่ 10 เสิ่นเจียงหนานคือยวนเว่ยจริง ๆ เหรอ?11 บทที่ 11 ห้ามใจไม่ให้มีชู้ไม่ได้12 บทที่ 12 ใครเป็นมือที่สาม คุณรู้อยู่แก่ใจดี!13 บทที่ 13 เกิดเรื่องขึ้นกับเจียงหนานแล้ว!14 บทที่ 14 คุณคงไม่ได้หลงชอบนังนี่หรอกใช่ไหม!15 บทที่ 15 ผลตรวจดีเอ็นเอออกมาแล้ว16 บทที่ 16 ผลเป็นยังไงบ้าง!17 บทที่ 17 เวรกรรมอะไรนักหนา!18 บทที่ 18 เธอเป็นคนแย่งมันไปจากเหมิ้งหราน19 บทที่ 19 เธอต่างหากที่เป็นลูกสาวแท้ ๆ ของฉันน่ะ!20 บทที่ 20 อยากแก้แค้นไหม?21 บทที่ 21 บุญคุณการเลี้ยงดู22 บทที่ 22 นังสารเลว แกกล้าดียังไงมาพูดแบบนี้กับลูกสาวของฉัน23 บทที่ 23 ฉันไม่น่าเลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่แรกเลย24 บทที่ 24 จะมีเงินเยอะขนาดนี้ได้ยังไง?25 บทที่ 25 ประธานเผยไม่โกรธเหรอ26 บทที่ 26 ชายโฉดหญิงชั่ว27 บทที่ 27 สมกับเป็นยวนเว่ยจริง ๆ!28 บทที่ 28 ปรารถนาที่จะประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็ว29 บทที่ 29 หาที่พึ่งใหม่ได้แล้ว30 บทที่ 30 คุณเกลียดพวกเขาไหม31 บทที่ 31 แค่เศษเดนคนหนึ่งเท่านั้น32 บทที่ 32 เขาจะฆ่าเธอรึเปล่า?33 บทที่ 33 ปีนขึ้นไปบนเตียงเขา34 บทที่ 34 ให้กำจัดเธอไหม?35 บทที่ 35 สมกับที่เป็นเธอจริง ๆ36 บทที่ 36 เสิ่นเจียงหนานเป็นฆาตกรงั้นเหรอ37 บทที่ 37 แค่ชีวิตของมนุษย์คนหนึ่ง38 บทที่ 38 นี่เป็นฝีมือของคนคนเดียวกันงั้นเหรอครับ?39 บทที่ 39 ฆาตกร40 บทที่ 40 ทำทุกวิถีทาง41 บทที่ 41 เป็นแค่พาร์ทเนอร์42 บทที่ 42 ทำไมต้องปราณีกันด้วยล่ะ43 บทที่ 43 สมรู้ร่วมคิด44 บทที่ 44 ช่วยยับยั้งชั่งใจหน่อยได้ไหม45 บทที่ 45 ประหม่ามาก46 บทที่ 46 ฉันจะดูสิว่าเธอจะถือตัวกับฉันยังไงบ้าง?47 บทที่ 47 ต้องการให้เธออับอาย48 บทที่ 48 เสิ่นเจียงหนานเป็นหัวขโมย49 บทที่ 49 อย่ามาเสแสร้งที่นี่50 บทที่ 50 แกไปทำให้ใครไม่พอใจมาฮะ51 บทที่ 51 เธอกำลังมโนอยู่รึไง52 บทที่ 52 เหตุการณ์พลิกผันอย่างเหนือความคาดหมาย53 บทที่ 53 อย่าปล่อยให้นังฆาตกรนี่หนีไปได้!54 บทที่ 54 เรื่องราวพลิกผลัน55 บทที่ 55 คนชั่วชอบโยนความผิดให้คนอื่น56 บทที่ 56 เธอไม่คิดว่าสิ่งที่เธอพูดมันแรงเกินไปหน่อยเหรอ57 บทที่ 57 หรือว่ายัยสารเลวนี่จะมีหลักฐาน58 บทที่ 58 ให้ตายเถอะ ทำไมเธอถึงลืมคน ๆ นั้นไปได้เนี่ย59 บทที่ 59 คุณมีเรื่องอะไรปิดบังผมอยู่รึเปล่า?60 บทที่ 60 ฉันมีอะไรให้ต้องอธิบายเหรอ61 บทที่ 61 ถูกกระแสสังคมโจมตี62 บทที่ 62 คราวนี้เธอหนีไม่รอดแน่63 บทที่ 63 อย่าโทษที่ฉันสั่งให้คนมาทุบบ้านหลังนี้ทิ้งก็แล้วกัน!64 บทที่ 64 คอยดูเถอะ!65 บทที่ 65 ใครบอกว่าฉันไม่มีกันล่ะ66 บทที่ 66 ประธานเผยสมองกลับไปแล้วเหรอ67 บทที่ 67 สรุปแล้วคุณคือยวนเว่ยใช่รึเปล่า68 บทที่ 68 ชดใช้ในสิ่งที่ทำเอาไว้69 บทที่ 69 คุณกำลังคุยกับฉันอยู่เหรอ70 บทที่ 70 สรุปแล้วนายยังเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉันอยู่รึเปล่าเนี่ย71 บทที่ 71 ฉันจะเอาหลักฐานให้เธอดูเอง!72 บทที่ 72 อย่ามาหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน!73 บทที่ 73 เธออยากให้คนชั่วสองคนนี้ตายอย่างอนาถ!74 บทที่ 74 ขอโทษผมทำไมครับ75 บทที่ 75 หรือว่าจะเป็นเสิ่นเจียงหนาน