icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม

บทที่ 2 งานแต่งงานแบบลวกๆ

จำนวนคำ:2055    |    อัปเดตเมื่อ:21/10/2024

ย่างจึงไม่ได้สนใจว่าจะถูกขังไว้กี่วัน ความจริงอยากให้นานกว่านี้แต่ครั้งก่อนถูกขังไว้เจ็ดวัน มาชาตินี้ก็คงไม่ต่างกันซึ่งเป็นตามที่นางคาดคิดเอ

ามมีน้ำใจและหวังดีให้สวี่ซือเหยาได้เห็น อีกทั้งลูกเลี้ยงของนางเป็นคนโง่เขลานางบอกอะไรก็เชื

สวี่ซือเหยาเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มเศร้าหมอง แสร้งหลบส

รื่องคำตัดสินขอ

ูหยินรองด้วยความเศร้าเสียใจ ดวงตาเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา ท่าทาง

หยามองมันด้วยสายตาว่างเปล่าก่อนจะแสร้งยิ้มซาบซึ้งกลับไปให้ ผ่านมาตั้งหลายชาติภพนางจะแสดงละครไม่เ

องที่เมตตาเสี่

ลังนายท่านหายโกรธแล้ว ข้

นี้ไม่มีผิดเพี้ยน แต่สุดท้ายก็ยึดเอาทรัพย์ส

ไปด้วยหมดนายท่านอาจสงสัยได้ หากเขาเลิกจับตาดูคนในจวน

้นี้มาหลายปี จนตอนนี้เติบใหญ่เป็นหญิงสาวเต็มตัว สร้างความไว้เ

งยังมีประโยชน์กว่า บุตรสาวของนางก็อยู่ในวัยกำลังแต่งเนื้อแต่งตัว หากไปเข้าตาคุณชายสักคนนางก็พ

ยาก ตระกูลล้มละลาย และกลายเป็นสาวใช้ในจวน เป็นเพียงไม่กี่คนที่พอจะปฏิบัติต่อนางอย่างไม่ลำเอียงอยู่บ้าง อาจเพราะฉางเหลียนผ่านความทุกข์ยากมาห

ยนนำมา นางจับสำรวจดูสัมผัสมันทุกชิ้น ไม่มีชิ้นไหนถูกสับเปลี่ยนไป อาจเพราะหล

รื่องไหว้วานเจ้

หรือเ

มีต้นพลับต้นใหญ่ นำหีบสองใบนี

คิดว่านางจะมีความคิดเป็นของตัวเองเช่นนี้ เพราะตลอดหลา

อย่างจริงจัง คนในจวนนี้แทบจะไว้ใจใครไม่ได้แต่ฉางเหลียนเป็นคนที่ท่านแม่ของนางเคยช่วยชีวิตไว้นางเชื

ก่อนจะครุ่นคิดหาวิธีนำของเหล่านี้ออกจากจวนไปโดยท

ปซื้อของก็จงนำติดตัวไปขายวันละ

ข้าขอตัวก่อน คุ

งจะทำสำเร็จ ถึงหัวหน้าตระกูลจะบัดซบ แต่คนที่ไม่ได้เห

คนนั้นก็จะแอบมาที่นี่กลางดึก จนเปลี่ยนของเป็นเงินได้ประมาณหนึ่ง สวี่ซือเหยาก็บอกให้หยุด ไม่เช่นนั้นฮูหยินรอง

้จะถูกปล่อยตัวมานางก็ยังถูกสั่งกักบริเวณ แต่บ่าวบางคนทำราวกับนางเป็นนักโทษก็ไม่ปาน สวี่ซือเหยาสมเพชคนเหล่านี้ม

ะคุณหนู" สาวใช้คนนั้นบ

ง่าย กาลก่อนคิดว่าอย่างน้อยตบแต่งไปก็ยังได้อยู่ในเรือนจึงไม่ได้นำอะไรติดตัวออกไป

กลับมาทวงคืนภายหลังก็อีกพักใหญ่ หลังดึงผ้าคลุมหน้าลงแล้วเปิดประตูออกมา ก็เห็นบ่าวสองคนรออยู่เพื่อนำทาง บ่าวในเรือนยังทำงานไปตามเดิมเสมือนวันนี้ไม่

ไม่มีสาวใช้ส่วนตัวค่อยปรนนิบัติด้วยบิดาบอกว่าไม่จำเป็นตามคำยุยงของแม่เลี้ยง บ่าวไพร่ในเรือนจึงไม่มีความยำเกรงให้นาง ปลาย

รุษที่นางเคยร่วมเตียง ไม่มีญาติฝ่ายเจ้าบ่าว เช่นนี้เป็นการไม่ให้เกียรติเจ้าสาวอย่างมาก บิดารู้ดีแต่ก็ไม่ค

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 0 บทนำ ขอทานสปรกที่ถูกรังเกียจ2 บทที่ 1 ตัวประกอบที่ไร้ค่า3 บทที่ 2 งานแต่งงานแบบลวกๆ4 บทที่ 3 ถูกขับไล่ออกจากจวน5 บทที่ 4 สินเดิมของมารดา6 บทที่ 5 วางแผนอนาคต7 บทที่ 6 เยี่ยมน้าชาย8 บทที่ 7 ฮูหยินรองยื่นมือยาวมาถึงฉางซาน9 บทที่ 8 เยี่ยมบ้านสามี10 บทที่ 9 โจวเจิ้นหราน11 บทที่ 10 รับเป็นลูกบุญธรรม12 บทที่ 11 แม่เลี้ยงสามี13 บทที่ 12 แผนการทำลายอดีตศัตรู14 บทที่ 13 จับขโมย15 บทที่ 14 ตอบแทนบุญคุณครั้งสุดท้าย16 บทที่ 15 ตั้งครรภ์17 บทที่ 16 พบเจอนางเอกในนิยาย18 บทที่ 17 หาสถานที่เปิดสาขาเพิ่ม19 บทที่ 18 กาลเวลาผันผ่าน20 บทที่ 19 ความกังวลจากอดีตชาติ21 บทที่ 20 พักผ่อนหย่อนใจ22 บทที่ 21 แพ้ท้อง23 บทที่ 22 งอนสามีที่ชาตินี้ไม่ได้ทำผิดอะไรเลย24 บทที่ 23 ง้องอนภรรยา25 บทที่ 24 มิอาจหลีกเลี่ยง26 บทที่ 25 ไม่อาจเปลี่ยนแปลง27 บทที่ 26 ตามหาสามี28 บทที่ 27 พบหน้าสวี่ตงหวน29 บทที่ 28 พบสามีอีกครั้ง...30 บทที่ 29 สามีความจำเสื่อม31 บทที่ 30 ฟื้นความทรงจำ32 บทที่ 31 บทส่งท้าย ครอบครัวพร้อมหน้า ไม่หวนคืนชะตาเดิม...